Αν και ο συναυλιακός χάρτης της χώρας μας έχει αλλάξει εδώ και αρκετά χρόνια, Τρίτη βράδυ δεν ήταν ποτέ καλή ημέρα για live. Πόσο μάλλον τώρα, που η πληθώρα επιλογών έχει ίσως οδηγήσει στο να χαθεί η παλιότερη δίψα.
Δεν ξέρω λοιπόν αν φταίει η διαφήμιση, ο καταιγισμός ζωντανών events, η οικονομική κρίση, η εξάντληση του εργαζόμενου, οι γρήγοροι ρυθμοί της εποχής. Δεν ξέρω καν αν φταίει το ότι πλέον η συναυλία έχει ανακατασκευαστεί σε «έξοδο» ή αν το μουσικόφιλο κοινό με ακούσματα γύρω από τον χώρο του ανεξάρτητου ροκ έχει πια κουραστεί. Πάντως ο Phil Schoenfelt μάζεψε μόλις 20-30 άτομα στο Tiki, σε μια χώρα που ξέρει την ιστορία του: στις εποχές του Ρόδον διέθετε διαπιστωμένα πιστούς fans, που ακολουθούσαν παράλληλα περιπτώσεις σαν τους Nikki Sudden, The Gun Club, The Fall, Walkabouts, Suicide. Και, δυστυχώς, το πώς θα πάει ένα live το καταλαβαίνεις πια από το Facebook event του, υπολογίζοντας ότι θα παραστεί περίπου το 1/3 από όσους έχουν δηλώσει συμμετοχή. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις απλά επιβεβαιώνουν ό,τι τείνει να γίνει κανόνας.
Σε κάθε περίπτωση, ο Βρετανός κιθαρίστας/τραγουδιστής/τραγουδοποιός, ο οποίος τώρα ζει στην Πράγα, γράφει χιλιόμετρα στη μουσική από το 1981, όταν δημιούργησε στη Νέα Υόρκη τους Khmer Rouge. Έπαιζε τότε τακτικά στο θρυλικό CBGB, περιόδευσε στις ανατολικές Η.Π.Α. ως support στους Alan Vega, Nico, The Clash, The Gun Club, αργότερα και με τους Fall. Το πρώτο του σόλο άλμπουμ φέρει την υπογραφή του Αυστραλού παραγωγού των Bad Seeds, Tony Cohen, καθώς τότε άνοιγε τις συναυλίες του Nick Cave στη Βρετανία. Μνημειώδης, επίσης, και η συνεργασία του με τον Nikki Sudden.
Mην πολυλογώ, όμως. Στο Tiki ο Phil Shoenfelt διόλου δεν πτοήθηκε από την πολύ μικρή προσέλευση: μου έδωσε μάλιστα την εντύπωση ότι δεν τον ένοιαξε καθόλου. Εδώ κολλάει μια χαρά και η φράση Vintage & Used, το όνομα δηλαδή της μπάντας του Baron Anastis, που συνόδευσε τον Βρετανό μουσικό και τα πήγε άψογα.
Με μία λοιπόν ακουστική κιθάρα και ένα μπάσο, ξεδιπλώθηκε ήρεμα όλος ο «μύθος», διατρέχοντας post-punk περάσματα και gothic αναφορές. "Charlotte's Room", "Dead Flowers For Alice", "Forgiven", "Damage", "Lonely Street", "The Gambler", "Cloak Of Virtue", "Where The River Ends", "Parisian Girl", "House Of The Dead" και "Afraid Of My Loneliness" ήταν μερικές επιλογές από τη setlist της βραδιάς.
Ο ήχος του Tiki πολύ καλός, αποδείχθηκε δε ότι αυτός ο λίγος κόσμος ταίριαζε στο συγκεκριμένο live: δημιούργησε μια «σπιτική» ατμόσφαιρα καθιστικού, η οποία έδεσε περίφημα με τη μαστόρικη, γεμάτη συναίσθημα και λυρισμό setlist που διάλεξε ο Phil Shoenfelt. Φυσικά δεν εύχομαι ανάλογη προσέλευση στις επόμενες συναυλίες εκεί.
Χωρίς πολλά-πολλά, όλα ήταν όμορφα την Τρίτη στο Tiki. Ο Shoenfelt μας έβαλε να κάτσουμε και ν' ακούσουμε, αδειάζοντας το μυαλό μας από τις έγνοιες για τη μιάμιση ώρα που παρέμεινε πάνω στη σκηνή.
{youtube}I52RTh96Sok{/youtube}
