Ο George Evelyn, ο οποίος κρύβεται πίσω από το (εξαιρετικό) όνομα «Nightmares Οn Wax», κατάγεται πολιτισμικά από τους πολυρυθμικούς, υποφωτισμένους διαδρόμους της αστικής soul και όχι από την ηλεκτρονικές και drum ’n’ bass νευρώσεις που τροφοδοτούν τις απανταχού downtempo συλλογές και όσα DJ mixes είναι ταγμένα στο απροβλημάτιστο chill-out. Με το DJ set που παρουσίασε στο Six d.o.g.s., έδειξε ότι κρατάει τη δάδα των dub και house εκφάνσεων της κλασικής soul μετρονομίας και την πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα.
Το ορεκτικό της βραδιάς προσέφερε με άψογο επαγγελματισμό και γνώση του υλικού του ο εξαιρετικός Stiko, ενώ το επιδόρπιο, με συστατικά τις ελλειπτικές λούπες, τα αυτάρκη μέρη μουσικής και την πλήρη ανάπτυξη των χορευτικών μοτίβων, ο Mr. Z, ο οποίος διαθέτει ομολογουμένως τρομερή καλαισθησία και στυλ. To line-up δεν είχε ανάγκη την up tempo χορευτική διάθεση για να βάλει με το ζόρι φωτιά στην ατμόσφαιρα και να κρατήσει τον κόσμο, που σημειωτέον γέμισε τον χώρο. Κανένα «ευκολάκι» και κανένα στρεσαρισμένο ξέσπασμα δεν χρειάστηκε για να κάνει τους παρευρισκόμενους να συμμετέχουν.
Αυτό που κάνει τη διαφορά στην αισθητική και στην άποψη του George Evelyn περί dance κουλτούρας, είναι το αδιαφιλονίκητο γεγονός πως όχι μόνο διαθέτει ωραίες ιδέες, αλλά τις μετουσιώνει σε αποτέλεσμα αξιώσεων. Τα decks του Six d.o.g.s βρέθηκαν λοιπόν στα ικανά χέρια ενός άξιου τεχνίτη, που διαθέτει αρκετή πείρα για να ξέρει πότε να γίνει «crowd pleaser», πότε να τολμήσει να ξεφύγει και πότε να μας στείλει νοερά στο αφηρημένο τοπίο της βρετανικής ηλεκτρονικής μουσικής απ’ το οποίο προέρχεται. Ο Nightmares Οn Wax παίζει με τις παράξενες ατμόσφαιρες, αλλά και με τις φωτοσκιάσεις στο dancefloor. Κυρίως, όμως, παίζει με τις φαντασιώσεις του υποψιασμένου clubber, που αναζητά σε φθαρμένα βινύλια απ’ το παρελθόν το πρωτάκουστο για τα αυτιά του.
Το hip hop και η acid jazz έμπλεξαν λοιπόν ικανοποιητικά με τα χυμώδη funky breaks, από 3 DJ που είναι θιασώτες ενός «εξερευνητικού» στιλ –που περιεργάζονται δηλαδή με ευλάβεια τους καλά στοιχισμένους ήχους, με τους σύγχρονους φακούς τους. Ο Nightmares Οn Wax απέδειξε ότι είναι υπερταλαντούχος, καθώς μπορεί να παντρέψει τις μουσικές του μνήμες με καινούργιες φόρμες. Όταν δε βρίσκεται στα decks, η ανομοιογένεια των αναφορών του αποκτά μία τάξη. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αυτή η βραδιά κατάφερε να αφήσει πίσω της μια αίσθηση «πολιτισμού» και όχι μόνο πτώματα που κατέρρευσαν και τα βρήκε το ξημέρωμα.
{youtube}Q692lHFaLVM{/youtube}
