Παγωμένη γη βρήκαν όντως στην Αθήνα οι Iced Earth, κάνοντας στάση στα μέρη μας ενώ περιοδεύουν για το πρόσφατο Incorruptible. Με τον αέρα να λυσσομανά και να αναταράσσει μακρύκομμες μεταλλικές κεφαλές, η ουρά έξω από το Fuzz έφτανε μέχρι την Πειραιώς, αποδεικνύοντας πως οι Αμερικάνοι έχουν δημιουργήσει σχέση εμπιστοσύνης και αγάπης με το εγχώριο κοινό.
Τη βραδιά άνοιξαν οι δικοί μας Tidal Dreams, παρουσιάζοντας τον πρόσφατο δίσκο τους, Previsor. Oι power μεταλλάδες έκλεισαν 40 γεμάτα λεπτά έντασης και μελωδικότητας, με βάση στα φωνητικά του Νεκτάριου Σανταμούρη. Το υλικό τους αποτέλεσε πολύ καλό προωδό για τη μουσική των Iced Earth, με αρκετά συγγενικά στοιχεία σε ήχο και θεματολογία.
Κοντά στις 10, σε ένα κατάμεστο Fuzz και με τα ηχεία να εξαπολύουν τις νότες του “Great Heathen Army”, εμφανίστηκαν οι αγαπημένοι των Ελλήνων. Και, μη χάνοντας λεπτό, εξαπέλυσαν έναν ορυμαγδό από ήχους, με το κάθε μέλος να βρίσκεται σε άψογη φόρμα και το επικοινωνιακό πηδάλιο να παίρνει κυρίως ο frontman Stu Block. Το συγκρότημα μας χάρισε ένα μείγμα από τα τραγούδια του, με πρωταγωνιστικό ρόλο στη setlist να παίρνει βέβαια το καινούριο άλμπουμ Incorruptible, όσο στην καρδιά μας τον ίδιο ρόλο βαστούσαν αγαπημένα τραγούδια σαν το "Birth Of The Wicked" και το "The Coming Curse".
Oι Iced Earth βρίσκονται σε άψογη φόρμα. Τα φωνητικά του Block δεν χάνουν καθόλου από τον όγκο ή την έκτασή τους, με τις νότες να ηχούν στιβαρά πάνω από τις κιθάρες του Jon Schaffer και του Jake Dreyer –ορισμένα ψιλοπροβλήματα στον ήχο δεν έκλεψαν καθόλου από την εμφάνισή τους. Ολοκλήρωσαν μάλιστα τη βραδιά με 2 encores και δικαιολογημένα, καθώς το κοινό παραληρούσε για την επανεμφάνισή τους επί σκηνής. Το τέλος μας βρήκε με τον ύμνο "Watching Over Me", αφιερωμένο στον Warrell Dane από τον Schaffer, με τον κόσμο να μετατρέπει το ρυθμικό του τραγούδι σε έναν τεράστιο όγκο, ο οποίος φαίνεται να συνεπήρε τη μπάντα οδηγώντας στις καταληκτικές νότες της εμφάνισής τους, με το "The Hunter".
Είναι σαφές πως οι Αμερικάνοι έχουν χτίσει την εξαιρετική διάδρασή τους με το ελληνικό κοινό με κόπο και φροντίδα. Έχοντας εμφανιστεί δεκάδες φορές στα μέρη μας και έχοντας κυκλοφορήσει μέχρι και live δίσκο ηχογραφημένο στην Αθήνα, δεν ήταν καθόλου παράξενο που η συντριπτική πλειονότητα των μεταλλοπατεράδων και των Μαθουσάλων της mainstream σκληρής μουσικής συνέκρινε σερί συναυλιών. Η ατάκα «Τους έχω ακούσει πάνω από δέκα φορές» πρέπει να ειπώθηκε σε τριψήφιο αριθμό, τόσο στην ουρά, όσο και στην πλατεία του Fuzz, ανάμεσα στις λιγοστές ανάσες που μας επέτρεψε η μανιασμένη ενέργεια των Iced Earth.
Και το ίδιο το συγκρότημα καταλαβαίνει ασφαλώς πόσο σημαντική είναι αυτή η σχέση του δούναι και λαβείν, με τα μέλη να αναφέρουν πόσο μας εκτιμούν, να παρατηρούν ότι ξέρουμε κάθε στίχο –ακόμα και από τον τελευταίο δίσκο–και να μας επισημαίνουν πως τους προκαλούμε «fucking goosebumps».
{youtube}LwvtbOWXXEU{/youtube}
