Είναι αληθινά δύσκολο να περιγράψεις τη συναυλία δύο τέτοιων μουσικών, ικανών να αποκρυσταλλώσουν με σαφήνεια τη δική τους εμπειρία, συνδυάζοντάς τη με την ιστορικότητα της τζαζ στο σύνολό της. H τελευταία τους δισκογραφική συνεύρευση –αληθινή έμπνευση, η οποία δικαίως φέρει τον τίτλο The Art Of Conversation– σφραγίζεται από το μεγάλο τους καλλιτεχνικό εκτόπισμα· κάτι που τους επιτρέπει να παραμένουν στον αφρό της δημιουργίας (και) μετά από τόσες δεκαετίες, ισορροπώντας τη δημοφιλία με την υψηλή ποιότητα.
Το Σάββατο στο Gazarte, οι Kenny Barron & Dave Holland ένωσαν δυνάμεις και δεξιοτεχνία σε μια αξιοζήλευτη σύμπραξη, την οποία χαρακτήρισαν φλόγα, αυτοσχεδιασμός και ευφορία –από το άνοιγμα της βραδιάς με τη σύνθεση “Segment” του Charlie Parker μέχρι και το αποχαιρετιστήριο encore “Day Dream” των Duke Ellington & Billy Strayhorn. Στοχαστικός και άμεσος, ο πιανιστικός λόγος τού Barron συνδιαλέχθηκε άριστα με το ιδιοφυές και ταυτόχρονα φορτισμένο συναισθηματικά παίξιμο του Holland στο κοντραμπάσο. Κι έτσι, οι ηχητικές φράσεις, τα ρυθμικά αγγίγματα και οι εμπνεύσεις αλληλοσυμπληρώθηκαν αγαστά στο “Calypso” (του Barron) και στο “Waltz For K.W” (τού Holland, αφιερωμένο στον προσφάτως εκλιπόντα τρομπετίστα Kenny Wheeler).
Μία από τις πιο θαυμαστές ακροάσεις του Σαββατόβραδου αποδείχθηκε εκείνη τού “Pass It On” (αφιερωμένο στον Ed Blackwell, δάσκαλο και σπουδαίο ντράμερ της Νέας Ορλεάνης), χάρη στις χειμαρρώδεις ερωτοαποκρίσεις των δύο μουσικών από τα «ψηλά στα χαμηλά» και αντιστρόφως, που ενεργοποίησαν το πλούσιο εκφραστικό τους οπλοστάσιο, καθώς και την πρωτοφανή άνεση με την οποία στάθηκαν στη σκηνή του Gazarte. Δεν είναι τυχαίο που παρατηρήθηκαν βλέμματα και χαμόγελα όλο νόημα μεταξύ τους: η έκπληξη –μα και πρόκληση, συνάμα– του αυτοσχεδιασμού ξεκλείδωσε για άλλη μία φορά τα δικά τους μονοπάτια.
Για δύο ώρες παρά κάτι, λέγεται λοιπόν πως η Αθήνα έζησε την εκλεκτική ατμόσφαιρα της Νέας Υόρκης, χάρη σε δύο προσωπικότητες οι οποίες παραμένουν στην εμπροσθοφυλακή της δικής τους ηχητικής οπτικής, ενώ παράλληλα τοποθετούν πολή ψηλά τα στάνταρ της σύγχρονης τζαζ. Από τις συναυλίες-κόσμημα της χρονιάς που σιγά-σιγά δύει.
{youtube}_pzL_Cp5bi4{/youtube}
