Αρκετός ήταν ο κόσμος που μαζεύτηκε στο εξαρχιώτικο συναυλιακό στέκι για να παρακολουθήσει από κοντά τους «εν μέρει Φινλανδούς» Beastmilk, οι οποίοι πριν λίγους μήνες μας χάρισαν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σκοτεινά άλμπουμ που ακούσαμε τελευταία.
Τη βραδιά άνοιξαν οι Anal Veritas. Το σχήμα μετράει ήδη 10 χρόνια ύπαρξης και στη σκηνή του An Club παρέδωσε ένα μίγμα stoner και sludge, με πολλά hardcore φωνητικά. Χωρίς οι συνθέσεις τους να παρουσιάζουν κάτι πρωτότυπο, φαίνονταν αρκετά αφοσιωμένοι σε αυτό που έπαιζαν, ενώ το επιθετικό και οργισμένο τους στυλ έδωσε αιχμή στα κομμάτια τους, τα οποία ζέσταναν κατάλληλα την ατμόσφαιρα.
Λίγη ώρα μετά βγήκαν και οι Beastmilk, εν μέσω αλαλαγμών από το κοινό. Ο μπροστάρης –και φυσικά κέντρο της προσοχής– Kvohst (κατά κόσμον Mathew Joseph McNerney, από τη Βρετανία) παρέπεμπε οπτικά σε έναν συνδυασμό Glenn Danzig και Andrew Eldrich. Μετά το εναρκτήριο “The Wind Blows Through Their Skulls” είπε “You’re Now Under Our Control”, προλογίζοντας το ομώνυμο κομμάτι και δείχνοντας άμεσα τον θεατράλε χαρακτήρα του. Αυτός ήταν ο τρόπος που επέλεξε να παρουσιάζει σχεδόν όλα τα τραγούδια, πετώντας δηλαδή ολιγόλεπτα τσιτάτα, συνυφασμένα με τους τίτλους· ένα τέχνασμα όχι ιδιαίτερα ευφάνταστο. Ανάμεσα σε αυτά, ακούσαμε ότι από τους Θεσσαλονικείς έμαθε ότι μας αρέσει η surf μουσική. Μιας όμως και το είδος δεν ήταν στο ρεπερτόριό τους, θα μας παίζανε το “Surf The Apocalypse”... Ναι, είπε αρκετά τέτοια χαριτωμένα στη διάρκεια του σόου. Η παρουσία του όμως στη σκηνή δεν γινόταν παρά να σε κερδίσει, είτε με τον ιδιαίτερο χορό του, είτε με τον τρόπο που ερμήνευε: δεν μπορούσες να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του.
Αν εξαιρέσεις πάντως αυτήν την παρωχημένη επιτήδευση, οι Beastmilk στάθηκαν στο ύψος τους, παίζοντας εξαιρετικά. Από τις post-punk καταβολές του “Strange Attractors” και τα gothic rock “Fear Your Mind” και “Genocidal Crush”, μέχρι το αναμενόμενο hit “Death Reflects Us”, ήταν ό,τι ακριβώς περίμενε κανείς να δει. Ειδική μνεία πρέπει φυσικά να γίνει και στους τρεις Φινλανδούς που πλαισίωναν τον Kvohst, μαζί με τη Linnea Olsson των Oath, που προστέθηκε πρόσφατα στο σχήμα. Τα μεταλλικά riffs έπαιρναν αυτιά, ενώ η φωνή του McNermey ακουγόταν κρυστάλλινη, με ελάχιστες διαφορές από τα ηχογραφημένα τους κομμάτια.
To σετ αποδείχθηκε σχετικά σύντομο (της μίας περίπου ώρας), επικεντρωμένο φυσικά στο άλμπουμ Climax. Mετά το “Love In A Cold World” –αφιερωμένο στους εραστές που συνεχίζουν να παλεύουν στον μάταιο τούτο κόσμο– οι Beastmilk αποχώρησαν από τη σκηνή, το κοινό όμως ήθελε κι άλλο. Ανέβηκαν πάλι λοιπόν και, ελλείψει κομματιών, ο Kvohst πρότεινε να πάμε ακόμη μία το “Death Reflects Us”. Όπως κι έγινε. Και δεν χάλασε κανέναν.
Η πρώτη εμφάνιση των Beastmilk στη χώρα μας, με δύο συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ήταν λοιπόν μία ακόμη αφορμή για να καταλάβει κανείς ότι το ελληνικό κοινό δεν θα σταματήσει να αγαπάει οτιδήποτε έχει μέσα στον ήχο του σκοτάδι, θάνατο και απόγνωση, έναν πολύ καλό frontman και μερικά πιασάρικα riffs. Αν μιλάμε για τέτοιες μπάντες, όμως, το μόνο που έχουμε να πούμε είναι «και γιατί όχι;».
{youtube}7dQGk0rXggA{/youtube}
