Η ζωντανή εμφάνιση του νεοζηλανδικού τρίο το Σάββατο στο Six d.o.g.s. είχε όλες τις προδιαγραφές για να αποτύχει ή τουλάχιστον να είναι αδιάφορη. Γιατί τα πράγματα δεν έδειχναν καθόλου υποσχόμενα, ούτε από την άποψη της προσέλευσης, ούτε και με το «ζέσταμα» της βραδιάς από το εγχώριο σχήμα των Rita Moss. Από τη μία, στο κοινό βρίσκονταν το πολύ καμιά 50αριά άτομα –μαζί με τον ηχολήπτη· από την άλλη, το support που προηγήθηκε μπορεί να περιγραφεί ως ένα θορυβώδες και ασυνάρτητο λάιβ, στο οποίο κάτι τύποι κακοποιούσαν τα τύμπανα και τις κιθάρες, κάνοντας χειρότερη μια ήδη κρύα ατμόσφαιρα. Όμως οι Die! Die! Die! δεν πτοήθηκαν. Και έδειξαν σπάνιο επαγγελματισμό στη σκηνή.
Από το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι το τελευταίο –χωρίς κενά ανάμεσα στα τραγούδια για χειροκρότημα, χωρίς ανάσες και χωρίς encore– οι Die! Die! Die! εξαπέλυσαν μια γεροδεμένη και συμπαγή post-punk επίθεση. Για μία γεμάτη ώρα τα έδωσαν όλα, λες κι έπαιζαν μπροστά σε χιλιάδες κόσμου, σε ένα κατάμεστο Primavera. Χωρίς να χάσουν το μέτρημα, χωρίς να σκοπεύσουν σε εύκολες εντυπώσεις και χωρίς να δείξουν σημάδια κόπωσης ή την αίσθηση του «μεροκάματου». Ειδικά στις στιγμές που ο τραγουδιστής τους Andrew Wilson τοποθέτησε το μικρόφωνο ανάμεσα στο κοινό.
Ήταν λοιπόν μια ηλεκτρισμένη, τσίτα γκαζωμένη εμφάνιση, η οποία ανάβλυζε την αγάπη της μπάντας στο υλικό της, αλλά και την πίστη της στις δυνατότητές της. Τα ρυθμικά πανκ κομμάτια των Νεοζηλανδών και τα hardcore ξεσπάσματά τους λειτούργησαν κατά τρόπο ιαματικό το περασμένο –παράξενο– Σάββατο, έχοντας ως καλύτερη στιγμή το "Sideways Here We Come" με τα φωνητικά σειρήνας. Ο μισός κόσμος, λίγα μέτρα παραέξω, ένιωθες ότι ήταν αμαχητί παραδομένος στις επιταγές του νυφοπάζαρου και της μπαρότσαρκας, ενώ ο άλλος μισός έδειχνε απορροφημένος στην ψηφοφορία της Γιουροβίζιον. Μέσα πάλι στο Six D.o.g.s., βλέποντας αυτά τα τρία παιδιά να παίζουν με την ψυχή τους, και βλέποντας ανθρώπους να περνάνε καλά μαζί τους (γιατί είναι η φυλή σου). ένιωσα για μία ώρα ένα συναίσθημα «ασφάλειας»...
Γι’ αυτό και μόνο θα είμαι ευγνώμων στους Die! Die! Die!. Γιατί κατάφεραν να κάνουν τη ζοφερή μουσική πραγματικότητα της Αθήνας του περασμένου Σαββατόβραδου, για λίγο να περιμένει.
{youtube}CdtcAhQ0VpQ{/youtube}
