Όσοι βρέθηκαν το βράδυ του Σαββάτου στο γνωστό κλαμπ των Εξαρχείων για να δουν τους Flying Eyes, είχαν την ευκαιρία να κάνουν ένα ταξίδι στα ψυχεδελικά 1960s και 1970s, αλλά και να αναπνεύσουν λίγο από τον underground αέρα της Νέας Υόρκης του σήμερα.
Αρχικά, τη σκηνή κατέλαβαν οι Golden Animals –το δίδυμο από το Μπρούκλιν που συνοδεύει τους Flying Eyes στην τουρνέ τους. Με το μπλαζέ ύφος του και τη μαυροντυμένη του εμφάνιση, ο τραγουδιστής και ζωγράφος Tommy Eisner θύμιζε νεαρό Lou Reed, ή τα μυστηριώδη αγόρια της Νέας Υόρκης που σύχναζαν στο CBGB• η ντράμερ Linda Beecroft, πάλι, είχε κάτι από Καλιφόρνια και από την παλιά χίπικη ανεμελιά. Ο συνδυασμός δυτικής και ανατολικής ακτής γινόταν εμφανής και στη μουσική του γκρουπ, με τραγούδια όπως το “Steady Roller” και το “Follow Me Down” να δείχνουν πόσο έχουν επηρεαστεί ταυτόχρονα από τους Velvet Underground και τους Doors.
Μετά από εμφάνιση μίας (περίπου) ώρας είχε έρθει η σειρά των Βαλτιμορέζων να πάρουν τη σκυτάλη. Για άλλη μια φορά, το στυλ πρόδιδε τις επιρροές: από τα πολλά μούσια και τα ακόμα πιο πολλά μαλλιά μέχρι τον ξυπόλητο ντράμερ, οι Flying Eyes «φώναζαν» για την πίστη τους στην παράδοση των Led Zeppelin και των Uriah Heep. Μετά λοιπόν από μια σχετικά ήρεμη έναρξη, οι τόνοι ανέβηκαν με το πολύ δυνατό “Nowhere To Run”, ύστερα με τα “Overboard” και “Greed”, και παρέμειναν σε ανάλογα επίπεδα καθ' όλη τη βραδιά. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στο σκοτεινό “Smile” και φυσικά στο φρέσκο χιτ “Under Iron Feet” –ένα από τα καλύτερά τους κομμάτια γενικά– αμφότερα από το καινούργιο (και πολύ καλό) άλμπουμ Lowlands.
Το λάιβ έκλεισε με δύο encore, κι ήταν εδώ που ακούστηκε το πολύ αγαπημένο “Lay With Me”, στο οποίο ο frontman Will Kelly έβγαλε όλη του τη σεξουαλικότητα, πλησιάζοντας το κοινό και τραγουδώντας για το αγαπημένο του παιχνίδι –τη λαγνεία! Για το δε τέλος μας επεφύλαξαν και μια έκπληξη, αφού μετά τις ενθουσιώδεις ευχαριστίες προς το κοινό από τον (λίγο μεθυσμένο) ντράμερ Elias Schutzman, οι Flying Eyes έκλεισαν με μια απρόσμενη διασκευή στο “I Wanna Be Your Dog” των Stooges.
Συνοψίζοντας την προχθεσινή βραδιά στο An club, τα δύο αμερικάνικα συγκροτήματα που επιμένουν να ζουν νοητά στο παρελθόν και να επηρεάζονται από αυτό, αναβίωσαν επιτυχημένα το κλίμα περασμένων δεκαετιών, μπροστά σε ένα κοινό που ανταποκρίθηκε θερμά στο κάλεσμά τους. Ειδικά οι Flying Eyes, έδωσαν σάρκα και οστά σε όσα δήλωσαν στη συνέντευξη την οποία μας παραχώρησαν εδώ στο Avopolis, για την ανάγκη της σκηνής που εκπροσωπούν να καταφύγει ξανά στην ψυχεδελική εποχή, όταν το ροκ ήταν ακόμα απλό, βρώμικο και ανοιχτό σε πειραματισμούς.
{youtube}_g_SYabax6Q{/youtube}
