Παρά το γεγονός ότι δεν διανύουν πλέον την πρώτη τους νιότη, οι Obits κερδίζουν σε επίπεδο εντυπώσεων και ζωντάνιας πολλά νεότερά τους –ηλικιακά– ροκ συγκροτήματα. Το απέδειξαν και την Τετάρτη, με την εμφάνισή τους στο 6 D.O.G.S.
Τη βραδιά άνοιξε γύρω στις 10 μια ελληνική μπάντα, οι Dark Rags –με καθυστέρηση δηλαδή μίας ώρας, δεδομένου ότι, σύμφωνα με το πρόγραμμα, η συναυλία θα άρχιζε στις 9. Με garage/punk ήχους και με μία αρκετά καλή σκηνική παρουσία, οι Dark Rags υπήρξαν καλό ζέσταμα για το κοινό και μια μικρή αποζημίωση για την καθυστέρηση.
Αμέσως μετά σκυτάλη στους False Alarm, επίσης εγχώρια μπάντα, με ήχο λίγο πιο hard που ξεσήκωσε το κοινό για τα καλά. Στα highlights της εμφάνισής τους ήταν και δύο guest συμμετοχές: η Άντα Λαμπαρά –μέλος των θρυλικών Villa 21 κατά τα 1980s– συνόδευσε με την κιθάρα της τα ''Don't Drag Me Down'' και ''Over The Edge'', ενώ ο Scott McCloud των Girls Against Boys τραγούδησε μαζί τους στο ''Sell Me Something'', με το οποίο κι έκλεισε το σετ τους.
Η ώρα είχε πλέον πάει 12 όταν εμφανίστηκαν οι Obits στη σκηνή. Και από την πρώτη κιόλας νότα του ''Light Sweet Crude'' φάνηκε ότι βρίσκονταν σε μεγάλη φόρμα. Γεμάτοι ενέργεια και με ξεσηκωτικούς ρυθμούς αποθεώθηκαν από τον κόσμο, ο οποίος όσο προχωρούσε η βραδιά ξεφάντωνε όλο και περισσότερο. Σπρωξίματα και μια-δυο μάλλον αποτυχημένες απόπειρες για crowd surfing ήταν μόνο μερικά από τα «έκτροπα» που σημειώθηκαν προχθές το βράδυ.
Αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του live οι Αμερικανοί αστειεύτηκαν με το κοινό, ειδικά με την κακοτυχία του Sohrab Ηabibion, ο οποίος αναγκάστηκε να αλλάξει όχι μία, ούτε δύο, αλλά τρεις κιθάρες πριν καν ολοκληρώσουν το τρίτο κομμάτι τους (έσπαγαν συνεχώς οι χορδές)! Έμαθαν μάλιστα να ζητάνε κιθάρα στα ελληνικά, ενώ ο Rick Froberg δήλωσε τόσο ενθουσιασμένος από το ελληνικό κοινό, ώστε μας προσκάλεσε να μας φιλοξενήσει στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη.
Όμως τα καλύτερα κομμάτια τους οι Obits μας τα φύλαξαν για το τέλος, απογειώνοντας τη βραδιά: ''Talking To The Dog'', ''Widow Of My Dreams'' και ''One Cross A piece'' ήταν μερικά από αυτά, ενώ στο ''Killer'' ο Ηabibion πήδηξε στον κόσμο μπροστά του και επέστρεψε στη σκηνή μαζί με έναν θεατή –μάλλον ως ένδειξη ευγνωμοσύνης που τον βοήθησε να σταθεί ξανά όρθιος μετά το crowd surfing.
Στα μείον ήταν η ζέστη και η κάπνα από τα τσιγάρα, η οποία –σε συνδυασμό με τον μεγάλο αριθμό των παρευρισκομένων στη σχετικά μικρή χωρητικότητα του live stage του 6 D.O.G.S.– δημιούργησαν μια αποπνιχτική ατμόσφαιρα. Έστω όμως και με αυτές τις μικρές δυσκολίες, περάσαμε πολύ καλά με τους Obits. Οι Αμερικανοί μας απέδειξαν ότι τα μέλη των ροκ συγκροτημάτων είναι σαν το κρασί: δεν γερνάνε ποτέ, αντίθετα όσο μεγαλώνουν τόσο πιο γλυκιά γεύση αφήνουν.
