Σε έναν εξαιρετικό συναυλιακό χώρο, αυτόν της Πλατείας Νερού στο Φάληρο (δεύτερη επιτυχία για τη διοργανώτρια εταιρεία, μετά την επίσης εξαιρετική επιλογή του Entertainment Stage για τους Interpol), η ζέστη ήταν πολλή την Τετάρτη και οι διαμαρτυρίες για την απουσία της πολυαναμενόμενης Amy Winehouse, μετά τη γνωστή πλέον σε όλους κατάρρευσή της στο Βελιγράδι, ακόμα περισσότερες. Με δεδομένο πάντως ένα ορφανό headlining που θα προσπαθούσε να καλύψει με όλη την πιθανή του δυναμική ο Moby (όπως και έκανε), το Eject γέμισε από κόσμο –διαμαρτυρόμενο και μη– που εν τέλει πέρασε όμορφα. Κάλλια Κακαλέτρη και Τάσος Μαγιόπουλος βρέθηκαν στο Φάληρο για λογαριασμό του Avopolis και ιδού οι λεπτομέρειες της ανταπόκρισής τους...
Monovine
Αρχή του φεστιβάλ με τους Monovine, προσθήκη μεν της τελευταίας στιγμής στο line-up του φετινού Ejekt, ήδη όμως ένα από τα πιο συζητημένα ελληνικά σχήματα της χρονιάς. Η τριμελής μπάντα έφερε στον –σχεδόν άδειο ακόμα– συναυλιακό χώρο ακριβώς αυτό που μπορεί να ακούσει κανείς στον φετινό της δίσκο, Cliché. Πιο συγκεκριμένα, οι Monovine παίζουν grunge, με αμείωτη δυναμική και με άτεγκτη συνέπεια, χωρίς καμία απόκλιση ή στραβοπάτημα προς κάποιο άλλο πιο μπασταρδεμένο ύφος. Ύφος που στον δίσκο τους αποδίδει στο έπακρο, στο λάιβ όμως δεν βρίσκει εύκολα τη δυνατότητα να καμουφλάρει μια ενδεχόμενη έλλειψη επικαιροποίησης και εξέλιξης προς κάτι που να προσεγγίζει μια πραγματικότητα περισσότερο δική τους και λιγότερο των μεγαλοπατέρων του Σιάτλ. Επίσης, τεχνικά μικροπροβλήματα επί σκηνής, πολύς ήλιος και πολύ πολύ λίγος κόσμος.
Κάλλια Κακαλέτρη
Baby Guru
Δεύτερο ελληνικό σχήμα στη σειρά, κι ένα ακόμα συγκρότημα για το οποίο βουίζουν τα αυτιά όλων των μουσικόφιλων φέτος. Οι Baby Guru έχουν πείσει ότι δεν είναι άλλη μια ασόβαρη αγγλόφωνη μπάντα που θέλει να αναβιώσει πράγματα τα οποία άκουγε στην εφηβεία της. Με αυτό το δεδομένο και για τουλάχιστον μία ώρα, το τρίο ίδρωνε και ξεΐδρωνε επί σκηνής του Ejekt, παρουσιάζοντας με μεγάλο ζήλο τραγούδια από το ομώνυμο ντεμπούτο του, των οποίων η αναντίρρητα κεκτημένη ατμόσφαιρα έδειχνε να πνίγεται στον απογευματινό ήλιο. Με σκηνική παρουσία και επιμέρους εκτελέσεις ικανές να υποκινήσουν στα ελληνικά αυτιά μικρές kraut επαναστάσεις με επιμελώς ασύνδετα πολυεθνικά στοιχεία, οι Baby Guru αιτούνται δικαίως ένα άνισο μεγάλο μέρος της προσοχής που πολυδιασπάται στα διάφορα ελληνικά σχήματα.
Κάλλια Κακαλέτρη
Vaccines
Για τη συνέχεια, οι Άγγλοι Vaccines. Πολυαναμενόμενο act για τη βρετανοθρεμμένη indie κοινότητα κι ένα από τα πρώτα ονόματα που είχε εξ’ αρχής ανακοινωθεί ότι θα συμμετείχε στο φετινό Eject, οι Vaccines έκαναν την εμφάνισή τους τη χρονιά που μας πέρασε και κέρδισαν ένα μεγάλο ποσοστό θετικών εντυπώσεων με τις απλουστευμένες μελωδίες του δίσκου τους What Did You Expect From The Vaccines?. Το ερώτημα πάντως έλαβε μάλλον αρνητική χροιά εξ’ αιτίας της διεκπεραιωτικής τους παρουσίας, η οποία δεν δικαίωσε το όνομα που προσπαθούν να χτίσουν. Καίγοντας μάλιστα αυτοβούλως το setlist τους, ξεκίνησαν με τα πιο γνωστά τους τραγούδια “Blow It Up” και “Post-Break Up Sex”, ενώ δεν έδειξαν να πιάνουν τον παλμό του κοινού παρά σε ελάχιστες στιγμές. Δεν ήταν κακοί, ήταν όμως λίγοι και χλιαροί –και περιμένεις περισσότερα πράγματα από μια νέα μπάντα με όρεξη να διακριθεί.
Κάλλια Κακαλέτρη
Blackfield
Επιστροφή στα μέρη μας για τους Blackfield του Steven Wilson και του Aviv Geffen, οι οποίοι –ελέω της ακύρωσης της Amy Winehouse– περάσανε στη δεύτερη θέση του line-up, από άποψη μουσικού «εκτοπίσματος». Και ήταν μια όμορφη στιγμή αυτή της εμφάνισής τους, καθώς ο γνωστός μελωδικός τους ήχος με τις μελαγχολικές μπασογραμμές και τα ηλεκτρακουστικά κιθαριστικά περάσματα ταίριαξε απόλυτα με το τοπίο, το οποίο είχε αρχίσει να βάφεται στα χρώματα της δύσης του ηλίου. Μπορεί να μην ήταν το καταλληλότερο σχήμα για να «χτυπηθείς», αλλά δεν επεδίωκαν έτσι κι αλλιώς κάτι τέτοιο οι Blackfield. Αντιθέτως, λειτούργησαν απολύτως ταιριαστά με τη συγκεκριμένη ώρα, την καλοκαιρινή ραστώνη καθώς και μια κρύα μπύρα στο χέρι. Τα γνωστά κομμάτια τους παίξανε (αν και ανεξήγητα νωρίς στη ροή της εμφάνισης τους), ο κόσμος άκουγε κάτι που καθόταν πολύ ευχάριστα στο αυτί και οι συζητήσεις ανάμεσα στο κοινό δίνανε και παίρνανε. Δεν ξέρω πόσοι τους προσέξανε ενδελεχώς για να πω την αλήθεια, σίγουρα πάντως όλοι περάσανε ευχάριστα την ώρα τους μαζί τους.
Τάσος Μαγιόπουλος
Moby
Σταθερή συναυλιακή αξία ο Moby για τη χώρα μας, τον οποίο πρέπει να ήμουν ο μοναδικός που είχα καταφέρει να μην έχω δει ζωντανά μέχρι στιγμής (διότι περί κατορθώματος πρόκειται). Πάντως ανταποκρίθηκε επάξια σε όσα άκουγα τόσα χρόνια περί του πόσο τιμάει τη φανέλα ζωντανά, καθώς όχι μόνο ήταν ιδιαίτερα ορεξάτος ο ίδιος και η μπάντα που τον συνόδευε, αλλά μας πρόσφερε κι ένα setlist γεμάτο με τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, οι οποίες φτάνανε μέχρι τις αρχές των 1990s. Βλέπε “Go” για παράδειγμα, που το ακούσαμε νωρίς-νωρίς, ή το “Feeling So Real” με το οποίο έκλεισε η βραδιά. Είστε πιο κοντά στον κιθαριστικό του ήχο; Κι από αυτό σας έχω! Πάρτε τη διασκευή του στο “New Dawn Fades” των Joy Division, το οποίο σπάνια εμφανίζει πλέον επί σκηνής. Revolver δυστυχώς δεν...βγήκε αλλά αντ’ αυτού ακούσαμε τις μεγαλύτερες επιτυχίες μέσα από Play και 18 όπου υπάρχει άλλωστε και το περισσότερο «ζουμί» του υλικού του. Τουτέστιν “Extreme Ways”, “In My Heart”, “We Are All Made Of Stars”, “Bodyrock”, “Natural Blues”, “Porcelain”, “Why Does My Heart Feel So Bad?”, “In This World”, “Honey”, όλα βρήκαν τη θέση τους στο set του Moby στο Φάληρο, δίπλα σε πιo πρόσφατες επιτυχίες του όπως το “Lift Me Up” αλλά και το “Beautiful” –στο remix που είχε επιμεληθεί ο Benny Benassi.
Εμφάνιση αρχηγική λοιπόν για τον συμπαθή καραφλοκόρακα, ο οποίος από κάποιο σημείο και μετά είχε αφήσει το μεγαλύτερο μέρος των φωνητικών στην ικανή αφανοφέρουσα κορασίδα που τον συνόδευε. Όχι πως ενοχλήθηκε ιδιαίτερα το κοινό από αυτό, καθώς και είδε σχεδόν όλα όσα ήθελε να δει, και απόλαυσε μια μεγάλη σε διάρκεια συναυλία και πέρασε καλά χορεύοντας και χαμογελώντας καθ’ όλη τη διάρκειά της. Μπορεί λοιπόν στο στούντιο «όλα να είναι λάθος» ζωντανά όμως μάλλον everything was right για τον κύριο Moby.
Τάσος Μαγιόπουλος
