Περισσότερο με party έμοιαζε η προχθεσινή βραδιά στο Gagarin 205. Aπό τα party, όμως, που ο οικοδεσπότης έχει ετοιμάσει με κάθε μεράκι και λεπτομέρεια, αλλά που η έλλειψη κόσμου δεν εγγυάται για την επιτυχία τους. Καμιά 350(α)ρέα άτομα πρέπει να ήμασταν στη βραδιά του Γιάννη Λώλου (ενός από τους πρώτους που πίστεψαν και βοήθησαν το κίνημα της world music στην Ελλάδα και που συνεχίζουν να βοηθούν ενεργά με διοργανώσεις, events, dj sets ακόμα και διαχείριση μαγαζιών που την υπηρετούν στυλιστικά) κι ο ίδιος δεν φάνηκε να πτοείται.
Το κοινό σαφώς δεν ήταν αυτό που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε στο Gagarin 205 (είναι αυτό που ο Τριανταφυλλίδης συχνά χαρακτηρίζει με απέχθεια ως 'έντεχνο') και ίσως και στις συνήθειές του (το κοινό συνέχισε να καταφθάνει και μετά τις 11) μπορούμε να αποδώσουμε το ότι όλη η βραδιά άρχισε τόσο αργά που στις 2 παρά -όταν και φύγαμε- η νύχτα φαινόταν να έχει μέλλον ακόμα. Κάτι το πολυσυλλεκτικό (ακόμα και για τα δεδομένα της world music) dj set του Λώλου στη μέση της σκηνής, κάτι η long-play εμφάνιση των Palyrria που πρέπει να ξεπέρασε τη μιάμιση ώρα (αν και support), δεν ήθελε και πολύ. Για τους τελευταίους τα έχουμε ξαναπεί: Dub είναι η βασική λέξη και γύρω της βάλτε (με τις απαραίτητες παραλλαγές στα beats, βλ. breakbeats, big beats) ανατολίτικους ρυθμούς, βαλεαριδικά τοπία, πολλή ελληνική μουσική, δημοτική... Στουντιακά μπορεί να λειτουργεί άριστα αυτό το μπαστάρδεμα, αλλά live μας φαίνεται αρκούντως πλαστικό και οι μουσικοί όλοι κομπάρσοι της προηχογραφημένης βάσης (ακόμα και τα φωνητικά). Το κοινό πάντως δεν πτοήθηκε: άναψε τους μπάφους του, λικνίστηκε, σήκωσε και τα χέρια στον Ικαριώτικο και τους αποθέωσε όταν συνευρέθηκαν επί σκηνής με τα μέλη των Ojos de Brujo. Ήδη έχουν συνεργαστεί στο live οργανικό remix στο τραγούδι Nana, το οποίο έκαναν κρητικό όσο δεν πάει άλλο και το ταίριασμά τους ήταν εύκολη υπόθεση.
Η συνέχεια με το show του DJ Panko και της παρέας του ήταν στο ίδιο στυλ, λίγο πιο street και αλήτικη όμως, με hip-hop beats, με beatboxes, scratches, ρυθμούς funk-electro. Όλα αυτά με samples από όλο τον κόσμο, από τα Βαλκάνια ως τη Λατινική Αμερική, με κρουστά να συνοδεύουν, keyboards, rapping φυσικά και live VJ set. Περισσότερο ως live set, δηλαδή, αλλά με σκηνική παρουσία που κατάφερε να "γεμίσει" το μισογεμάτο χώρο και να κρατήσει τον κόσμο ως πολύ αργά. Ας το δούμε ως party περισσότερο (club concept το είπαν οι εμπνευστές του) που δεν αντέχει και ιδιαίτερα σε κριτική, σαν warm-up για την επόμενη κανονική εμφάνισή τους και τίποτα παραπάνω...
