Schoolwave Sundays No.6: Horny Rabbits, Afterglow, West Loop, Musica Ficta - Guests: Mary And The Boy

Άλλη μια Κυριακή στο Κύτταρο και την σκυτάλη των “Schoolwave Sundays” σήκωσε η επαρχία προσφέροντας δύο από τις τέσσερις μπάντες της βραδιάς. Οι Afterglow από το Αγρίνιο και οι West Loop από τη Σπάρτη έκαναν κάμποσα χιλιόμετρα για να συναντηθούν με τους Horny Rabbits, τους Musica Ficta αλλά και με όσους κατηφορίσαμε προς την Αχαρνών, όχι και πολλοί δυστυχώς, για να τσεκάρουμε το γεγονός. Η βραδιά είχε και έκπληξη που δεν ήταν άλλη από την guest εμφάνιση των Mary And The Boy.

Ύστερα από τη σύντομη προβολή μερικών αποσπασμάτων από το επερχόμενο DVD του καλοκαιρινού Schoolwave, ανέβηκαν στη σκηνή οι Horny Rabbits. Ξεκίνησαν λίγο μουδιασμένα μιας και ο κόσμος ήταν λίγος μα δεν άργησαν να πάρουν τα πάνω τους. Έπαιξαν ορεξάτα και με ενέργεια τόσο κλασσικούς πλέον εφηβικούς ύμνους (“I Wanna Be Sedated”, “Blitzkrieg Bop”), όσο και δικά τους τρίλεπτα punk μαστορέματα. Παλιό, καλό, αλανιάρικο punk rock από τέσσερα πιτσιρίκια που απόλαυσαν την κάθε στιγμή χωρίς να πολυαγχώνονται για το τελικό αποτέλεσμα.



Ακολούθησαν οι Afterglow που, προσθέτοντας λίγο περισσότερο ηχητικό όγκο, μεταμόρφωσαν το punk των προηγούμενων σε grunge. Ξεκίνησαν με μια heavy “Μισιρλού” και συνέχισαν με Nirvana (“Breed”), White Stripes (“Seven Nation Army”) αλλά και δικά τους κομμάτια που ήταν ομολογουμένως αξιόλογα, κλείνοντας το μάτι και προς Αγγλία μεριά. Ειδικά η δουλειά της κιθάρας, ωραίες ιδέες στιβαρή εκτέλεση, μου έκανε εντύπωση. Γενικά μια χαρά ήταν τα παιδιά, μόνο που η συνεργασία τους φαίνεται να θέλει λίγη δουλίτσα.



Στη συνέχεια τα όργανα έπιασαν οι West Loop που έχουν επιλέξει σχετικά πιο σύγχρονα μονοπάτια πατώντας στην παράδοση των Red Hot Chili Peppers και των επιγόνων τους. Στακάτη rhythm section, η καλύτερη της βραδιάς, ευφάνταστη κιθάρα στα χνάρια του Frusciante και ένας frontman με σίγουρα πατήματα και αισθαντική χροιά, δεν είναι και λίγα για ένα μαθητικό συγκρότημα. Προσθέστε στα παραπάνω πως βρίσκονται σε πολύ καλό δρόμο στο να προσδιορίσουν τον δικό ήχο τους και κρατείστε το όνομά τους σε μια γωνίτσα του μυαλού σας.



Τελευταίοι έπαιξαν οι Musica Ficta που μπορεί να έχουν ξαναεμφανιστεί σε αυτή τη συναυλιακή σειρά, τούτη τη φορά όμως παρουσιάστηκαν με νέα σύνθεση. Αυτή η μπάντα είναι πραγματικά ιδιαίτερη αν θέλετε όμως να καταλάβετε πάνω-κάτω περί τίνος πρόκειται, ανατρέξτε στο ευρωπαϊκό νέο-folk. Έχουμε και λέμε: βιολί, κοντραμπάσο και ένας προικισμένος υψίφωνος στο τραγούδι και την ακουστική κιθάρα στήνουν ηχητικές τελετουργίες επί σκηνής και αφήνουν εμάς να αναρωτιόμαστε από ποιον πλανήτη κατάγονται. Να μην ξεχάσω να αναφέρω πως αυτή τη φορά, εκτός από το δικό τους υλικό, μας χάρισαν και μια μυσταγωγική διασκευή από το “Καρυωτάκης: 13 Τραγούδια” της Λένας Πλάτωνος.



Τη βραδιά έκλεισαν οι Mary And The Boy που διόλου δεν πτοήθηκαν από το κουτσουρεμένο κοινό (υπήρχαν και παιδιά που είχαν λεωφορεία να προλάβουν) και μας χάρισαν άλλο ένα από τα πραγματικά ξεχωριστά live τους. Ξεκίνησαν με ένα αγνώριστο “All You Need Is Love”, συνέχισαν με τραγούδια από το πρώτο τους album και αν δεν κάνω λάθος ακούσαμε και ένα-δυο από το επερχόμενο. Η Mary με την χαμελαιωντική της ερμηνεία και ο The Boy με τα μεταλλαγμένα του keyboards, απέδειξαν για άλλη μια φορά πως αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα σύγχρονα αθηναϊκά acts. Αν μην τι άλλο πολύ ενδιαφέρον κλείσιμο τόσο για τη συναυλία όσο και για την Κυριακή μας.