Synch Festival 2006: Μέρα 2η - τα υπόλοιπα

Παραήταν απότομο το ξεκίνημα της δεύτερης μέρας. Πριν προλάβεις να μπεις και να προσαρμοστείς στο χώρο, να αρπάξεις ένα sandwich και να αποφύγεις τα promotion girls, να οι ουσιαστικοί headliners του φετινού synch. Οι Animal Collective για τους οποίους μην πιστέψετε ότι και αν γράφουν οι υπόλοιποι συντάκτες (εξαιρουμένου ενός παλιού review της Βασιλικής) ή ότι παρεμβάλει ο περιφερόμενος στο synch αρχισυντάκτης. Για να μην τα πολυλογώ οι AC είναι αυτή τη στιγμή στο Top 3 των καλύτερων live groups στον πλανήτη. Ζωντανά είναι ένα επίπεδο πάνω από τους δίσκους τους. Δεν ξέρω τι ρίχνουν στο νερό τους αλλά τέτοια έκρηξη αδρεναλίνης, τέτοιο ανεβοκατέβασμα ρυθμών και εντάσεων και τέτοιο πάθος δε συναντάς συχνά. Ο πιο αντιπαθητικός άνθρωπος στον κόσμο έγινε βέβαια ο τύπος που τους ανάγκασε να κατέβουν πάνω στο εξηντάλεπτο από τη σκηνή για να παίξουν οι Audio Bullys.



Οι οποίοι αν μη τι άλλο ήταν οι γνήσιοι εκφραστές του αγγλικού σαββατόβραδου (dance remixes στο Radio 1, lager στο πεζοδρόμιο, μεθυσμένοι στην ουρά του club, donner kebabs στο ενδιάμεσο, κοκ). Τίποτα το σπουδαίο δηλαδή πέραν από μια δόση χαβαλέ και νοσταλγίας. Η ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς ήταν όμως οι Galaxy 2 Galaxy & Los Hermanos. Μέσα στο ρετρό κλίμα του φεστιβάλ, με Korg και Yamaha keyboards, πολύ funk, αρκετά διαστημικά instrumentals και χορός από τον frontman. Πέρασμα μέχρι και από salsa και κατάληξη σε (acid) jazz με τον δικό μας David Lynch σε guest εμφάνιση. Επίσης τους σταμάτησαν, αλλά το σετ τους ήταν σίγουρα χορταστικό.



Όσο αφορά τα τεκταινόμενα στις μικρότερες σκηνές δεν υπάρχουν και πολλά να ειπωθούν. Η dance τέντα ήταν φέτος εξοπλισμένη με αρκετά aircodnition αλλά το line up της ήταν ελάχιστα ενδιαφέρον, ενώ από την άλλη το Μηχανουργείο πλήγηκε από το συνωστισμό και το ασφυκτικό περιβάλλον στον κατά τ' άλλα καταιγιστικό Amon Tobin και κυρίως από τις καθυστερήσεις στο πρόγραμμα. Οι Aux 88 σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου πρέπει να βγήκαν το νωρίτερο στις 6μισι το πρωί, οπότε και δυστυχώς δεν τους είδαμε. Σε ένα πέρασμα νωρίτερα πέτυχα τον Mikael Delta ο οποίος έδειχνε αρκετά ατμοσφαιρικός, με live keyboards και ενδιαφέροντα video, αλλά δυστυχώς εκείνη τη στιγμή ήταν σε πλήρη εξέλιξη το line up της κεντρικής σκηνής.



Τέλος, η πειραματική σκηνή είχε φέτος μεταφερθεί εντός του "Μουσείου" με τους φούρνους, τους τόρνους και τα λοιπά μηχανουργικά εξαρτήματα. Εκεί οι Captain Miki & J_Vanzit έδιναν μια οπτικοακουστική performance παράγοντας θορύβους από διάφορα όργανα και έχοντας σκορπίσει μεγάφωνα σε όλο το χώρο. Αρκετό ενδιαφέρον είχε και το laser show που στήθηκε και τις δυο βραδιές έξω από το μουσείο, με τον κόσμο διασκορπισμένο στο δρόμο να προσπαθεί να αγγίξει τις ακτίνες.