Ξεκινήσαμε με ένα μήνα αναμονή λόγω των γνωστών αεροπορικών απεργιών και η κατάσταση συνεχίστηκε στο bios πλέον με δύομιση ώρες καθυστέρηση αλλά όσοι ήταν τελικά εκεί τη Δευτέρα το βράδυ είμαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν τους πείραξε καθόλου. Και αυτό διότι η παράσταση της Sierra και της Bianca ήταν συγκλονιστική. Το bios πνίγηκε από κόσμο, ασύλληπτο για το διαμέτρημα της μπάντας που θα εμφανιζόταν, απολύτως δικαιολογημένο όμως βάσει του hype που είχε προηγηθεί. Σπανίως όμως το hype βρίσκει τέτοια εφαρμογή στο καλλιτεχνικό κομμάτι και όταν αυτό συμβαίνει τότε είναι πάντα πανέμορφο.
Κάποιες καθυστερήσεις στα αεροπλάνα μετέτρεψαν την ημέρα της συναυλίας σε χθεσινή μιας και τα κορίτσια βγήκαν στις 12:30, ξημερώματα Τρίτης. Ο κόσμος όμως τις περίμενε και όχι μόνο δεν τις αποπήρε αλλά τις καταχειροκρότησε. Με αρκετά φυσικά όργανα και ελάχιστες προηχογραφημένες ηχητικές πηγές, οι αδερφές Casady ανέβηκαν στη σκηνή και τα έδωσαν όλα. Η Sierra με τις οπερετικές άριές της, η Bianca με τις νιαουρίστικες Bjork-ικές κραυγές και μία τρίτη βοηθητική performer έφτιαξαν έναν ήχο τόσο συναισθηματικό που οι δύο δίσκοι των κοριτσιών απέκτησαν άλλη οντότητα για τις επερχόμενες ακροάσεις. Το παρανοϊκό indie-folk των δύο αδερφών άπλωσε μία μυστικιστική ομπρέλα πάνω απ’το bios και ο κόσμος που ήξερε απ’έξω τα τραγούδια βοηθούσε όσο μπορούσε. 
Για τη μιάμιση ώρα περίπου που διήρκησε το live, είχαμε ξεχάσει την καθυστέρηση και τα άπειρα λεφτά που είχαμε αφήσει στο μπαρ ενώ είμασταν συνεχώς σε επιφυλακή μήπως πεταχτεί ή ο Devendra ή o Antony από καμία γωνία. Τα “Good Friday”, “By Your Side”, “Beautiful Boyz”, “Tekno Love song”, “West Side” ήταν οι κορυφαίες στιγμές σε ένα live που δεν έχει ανάγκη από υποσημειώσεις. Απλά ήταν τέλειο.
