Σάββατο 8 Νοεμβρίου και την σκηνή του Gagarin205, αναλαμβάνουν να γεμίσουν οι Nazareth. Ίσως το “Love hurts” να μην ήταν αρκετό να γεμίσει τον προαναφερόμενο χώρο, αλλά οι 300 πιστοί μάλλον κάτι ήξεραν, για το τι θα ακολουθήσει...
Στο ρόλο του support group είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε τους Έλληνες Drifting around, ένα κουιντέτο με πολύ καλούς μουσικούς. Με σαφείς αναφορές σε όλο το φάσμα του blues και αρκετές φορές να θυμίζουν Santana, τα ατελείωτα solos της κιθάρας αλλά και των keys γέμισαν παραπάνω από ευχάριστα το 45λεπτο περίπου που έπαιξαν. Μην περιμένετε κάτι το πρωτοποριακό... απλά ονειρικό και πονεμένο blues. Σίγουρα μια μπάντα που αξίζει κάποιος να παρακολουθήσει.
11:45 η σκηνή άδειασε κ όλοι περίμεναν το κυρίως μενού της νύκτας. Μετά από μια μικρή αναμονή τα Φώτα σβήνουν κ ένας Σκοτσέζικος ρυθμός γεμίζει τον χώρο. Μέσα σε επιφημίες οι κ.κ. Dan McCafferty (vocals), Pete Agnew (bass), Jimmy Murrison (guitars), Lee Agnew (drums- κ γιος του προηγούμενου) εμφανίζονται. Η αίθουσα γέμισε με τις γνωστές τους μελωδίες: Bad boy, Broken down angel, This flight tonight, Razamanaz, Whisky drinkin woman, No mean city, Cocain, Love leads to madness, Dream on, Light comes down, Beggar's day κ.α., αφήνοντας για το τέλος το Love hurts.
Η κιθάρα και το μπάσο αρκετά υψηλά, συνόδευαν τέλεια την ποτισμένη με whisky φωνή του Dan, σε μια νοσταλγική βράδια hard rock/heavy metal, από αυτές που οι γερόλυκοι του είδους ξέρουν να προσφέρουν.
Κάποια στιγμή ο Dan μας αποκαλύπτει πως είναι τα γενέθλια του Jimmy και όλοι μαζί τραγουδούν το γνωστό... Happy birthday... Aπο τις επιτυχημένες ατάκες της βραδιάς, αυτή του Dan: oh, boy we do sing a lot about sex, but that doesn't mean we have it that often.
Μετά από 75λεπτα οι Nazareth κατεβαίνουν από την σκηνή, αφήνοντας μας μια γλυκιά γεύση και την πεποίθηση ότι αυτό που κάνουν το αγαπούν κι εμείς το γουστάρουμε ακόμη περισσότερο...
