Το βράδυ της Παρασκευής που μας πέρασε, η φιλόξενη σκηνή της Πετρούπολης δέχτηκε δυο νέα ηλεκτρονικά ελληνικά σχήματα: τους πολυακουσμένους τελευταία Atria και τους ελπιδοφόρους Decode. Η παράσταση έλαβε χώρα ενώπιον ολιγομελούς κοινού και σε άκρως οικογενειακή ατμόσφαιρα, πράγμα αναμενόμενο μιας και για τους Atria ήταν η 3η (!) εμφάνιση τους σε αθηναϊκό club τις τελευταίες 3 εβδομάδες ενώ οι Decode πρόερχονταν κι εκείνοι από άλλο live μόλις 6 μέρες πριν.
Το show άνοιξαν οι Decode με synth pop ήχους και κάνοντας σαφή αναφορά στις Depeche Mode καταβολές τους, με μια electoclashy εκδοχή του World In My Eyes. Συγγενείς και φίλοι δημιούργησαν μια πολύ γλυκειά ατμόσφαιρα για τον Αλέξανδρο, τον Αλέξη και τη Νόβια (ειδικά για την τελευταία που είχε και τη γιορτή της). Τα πειράγματα από και προς τη σκηνή, έδιναν και έπαιρναν μιας και οι συνθήκες επέτρεπαν κάτι τέτοιοκαι η πολύ καλή φωνή της Νόβια γοήτευσε. Ξεχώρισαν τα Lust, Spanish Fly και Forgiven Growth πλαισιωμένα από τα Last Chance, Winter’s Eyes, Fake Freedom, Unfair, Me You And Pain και το καινούργιο Load Of My Body.
Οι Decode αποχαιρέτησαν και ήρθε η σειρα των Atria. Ένα electro project της Δάφνης Γερογιάννη και του Ηρακλή Αναστασιάδη που με το πρώτο του album ακροβατεί ανάμεσα στον ελληνικό και αγγλικό στίχο (ενίοτε και τον γαλλικό). Ένα εγχείρημα που, κατά την ταπεινή μου άποψη, μάλλον τους περιορίζει. Δεν είναι εύκολο να πατάς πάνω σε δυο βάρκες αν έχεις σκοπό να προχωρήσεις μπροστά γιατί απλούστατα δημιουργείς σύγχυση στο κοινό και δεν αποσαφηνίζεις που στοχεύεις: στην ελληνική αγορά ή στην ξένη; Προς το παρόν τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν πολύ καλά για τα παιδιά και μακάρι να πάνε ακόμα καλύτερα, οι δυνατές τους συνθέσεις συνηγορούν σ’ αυτό. Στη σκηνή, μαζί με το ντουέτο, και τρεις ακόμα μουσικοί (πλήκτρα, μπάσο, drums) που έδωσαν ένα πολύ ζωντανό ‘’χρώμα’’. Κινητική και θελκτική η παρουσία της Δάφνης πάνω στη σκηνή, μικρή αλλά θαυματουργή! Πέρα από τα γνωστά C’est ma musique, Είμαι Καρδιά, I Hear Your Heartbeat (την καλύτερη τους, κατ’ εμέ, σύνθεση), με εντυπωσίασε το πάρα πολύ δυνατό Μαζί Σου Θα Τρέξω. Οι Atria δεν παρέλειψαν να αποτίσουν κι εκείνοι φόρο τιμής στους D.M. παίζοντας μια πολύ ενδιαφέρουσα διασκευή του all time classic, Photographic. Κλείνοντας, θα ήθελα να κάνω ιδιαίτερη μνεία στις επιδέξιες (;) χορευτικές φιγούρες νεαράς (;) groupie των Atria, η οποία και έκλεψε την παράσταση!
