Journey on a ragga trip!
Αν και η πρωτοφανής ζήτηση που παρατηρήθηκε για τις προσκλήσεις από το Avopolis επαλήθευσε το ενδιαφέρον του ελληνικού κοινού για τους Thievery, σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσε να προϊδεάσει για το κλίμα που θα επικρατούσε μέσα στο Free2Go Club 22, αφού η ζεστή βραδιά, συνεπικουρούμενη από την πολύ καλή προώθηση που είχε γίνει για το event, είχαν σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί στο χώρο το αδιαχώρητο! Περίεργο το γεγονός, μιας και σε προηγούμενες εμφανίσεις τους στη χώρα μας, είχαν ακουστεί μάλλον διχασμένες απόψεις. Αν προσθέσουμε δε το γεγονός του ότι η κατακόρυφη αύξηση της θερμοκρασίας που παρατηρήθηκε την τελευταία εβδομάδα, μας οδήγησε απρόσμενα στο καλοκαίρι, η επιλογή ενός κλειστού χώρου για μια συναυλία με τόσο μεγάλη ανταπόκριση, δεν ήταν και ό,τι καλύτερο.
Γύρω στις 11 μπροστά σε ένα κατάμεστο Club 22, τροποποιημένο ειδικά για τις ανάγκες τις βραδιάς ο Rob και ο Eric έκαναν την εμφάνιση τους πίσω τα decks και την κεντρική κονσόλα, προκαλώντας ασταμάτητα χειροκροτήματα αλλά ταυτόχρονα και ρυθμικά beats που δεν άφησαν κανέναν ακίνητο. Ξεκινώντας με τις πιο εκλεπτυσμένες στιγμές τους, οι παρουσίες των δυο vocalists -εναλλασσόμενες πάνω στη σκηνή- ανέλαβαν τα μαγευτικά φωνητικά όλων εκείνων των κομματιών που μας έκαναν να λατρέψουμε τους TC. Shadows of Ourselves, Lebanese Blonde, All that we perceive, έτσι απλά για ορεκτικό απογειώνοντας την διάθεση. Παιχνιδίσματα με τα ανατολίζοντα beats του Facing East, bossanova χρωματισμοί και κάπου εκεί αποχωρούν, δίνοντας στη θέση τους σε ένα duo τζαμαϊκανών vocalist που έφεραν τα πάνω κάτω! Μέσα στους ήχους του Shaoline Satellite ξεκίνησαν να δίνουν ένα απίστευτο show, βολτάροντας και χορεύοντας πάνω κάτω στη σκηνή και μεταφέροντας άκρως θετικά vibes. Θα μου πείτε τώρα όταν ακούς το From Creation, θέλεις και πολύ για να βρεθείς στον αέρα; Κι όμως, όλα παίζουν ρόλο όπως έχει αποδειχτεί και το συγκεκριμένο event αποτέλεσε ένα ιδανικά καλοστημένο οπτικοακουστικό θέαμα. Εκπληκτικός ήχος, πολύ καλά φωνητικά, πολύ όμορφο light show, projections τόσο των τεκταινόμενων επί σκηνής όσο και οπτικού υλικού των TC και γενικά υπέρτατη κάλυψη όλων των αισθήσεων! Όλα αυτά βέβαια μπροστά, γιατί στους πίσω τα πράγματα δυσκόλευαν -αναπόφευκτα- αρκετά σε όλους τους τομείς. 
Η ομάδα των 13 -με ένα πρόχειρο υπολογισμό- συνολικά ατόμων που πέρασαν πάνω από τη σκηνή δεν ήταν τυχαία και αυτό το απέδειξαν κάθε στιγμή προκαλώντας μια απίστευτη διάθεση στο κοινό για χορό αλλά και για τραγούδι! Ε αυτό πια πόσες φορές το έχετε δει να συμβαίνει! Ένα κοινό να χορεύει και να τραγουδάει ασταμάτητα παρακινούμενο από τους εκάστοτε performer... State of the union και τα φωνητικά να δίνουν και να παίρνουν. Έκπληξη της βραδιάς, το ακουστικό (στην αρχή) Richest Man in Babylon που ακούστηκε στο encore, για να ακολουθήσει μετά η full bass εκδοχή, ενώ λίγο μετά η βραδιά έφτασε στο τέλος της.
Σε μια φράση, it was a night to remember! Δεν είναι και πολλές οι φορές που μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε ένα αγαπημένο group στην καλύτερη του στιγμή και πολύ περισσότερο η επίδοση του να μας ενθουσιάσει. Πέραν των όποιων προβλημάτων προκλήθηκαν από το συνωστισμό, καθώς επίσης και από την ύπαρξη ενός μόνο bar, αφού όπως είπαμε ο κεντρικός χώρος είχε τροποποιηθεί για να χωρέσει όλος αυτός ο κόσμος, η βραδιά ήταν άψογη. Να σημειωθεί ότι θετικά σχόλια ακουστήκαν και για την παρουσία του support των Scopitone που με τρεις όμορφες παρουσίες αλλά και παρεμφερή ακούσματα, κατάφερε να ελκύσει τα βλέμματα και να αποτελέσει ιδανικό άνοιγμα για την βραδιά. Αποτελώντας -αν όχι από πλευράς χώρου, αλλά από πλευράς ακουσμάτων- μια καθαρά καλοκαιρινή συναυλία, αναμένουμε... until the next time.
Till the morning, it's all rightI can walk into the sunlightInto the dayI feel it falling...
Ps: Μα αλήθεια, η υπόλοιπη συντακτική ομάδα τι απέγινε; Τάσο, Ηλία, Τάκη, Χριστιάννα, Παναγιώτη που είσαστε; Νομίζω πως χάσατε (Απάντηση σύσσωμης της ομάδος: Δεν είχαμε το κουράγιο να προχωρήσουμε τόσο βαθιά!).
