Ως λάτρης των δισκογραφικών τους πονημάτων κι έχοντας διαβάσει πολλές κι αντικρουόμενες απόψεις για τις συναυλιακές τους επιδόσεις, δεν θα μπορούσαν να μην έχω αγωνία για το πως αυτά θα λειτουργούσαν επί σκηνής. Επιπροσθέτως, οι εμφανίσεις των Godspeed You Black Emperor στη χώρα μας έθεσαν υψηλά τον πήχυ, όχι τόσο για το αισθητικό κριτήριο, που είναι υποκειμενικό, αλλά για το τι μπορεί να εισπράξει κανείς, πνευματικά και ψυχικά από μία συναυλία του post-rock ιδιώματος.
Στο χώρο του Ark No.6 έφτασα λίγο πριν αρχίσει το support group, οι Misuse. Άφησε ικανοποιητικές εντυπώσεις, αλλά -για να πω τη μαύρη αλήθεια μου- μου θύμισε tribute band των Godspeed You Black Emperor! Βρήκα την ευκαιρία, κατά τη διάρκεια του σετ τους, όμως, να κάνω κάτι που είχα αρκετό καιρό να κάνω και αποφάσισα να κάτσω μπροστά και να υπερασπισθώ τη θέση μου από ορισμένους που είχαν πιει υπέρ του δέοντος και μάλλον νόμιζαν ότι βρίσκονταν σε συναυλία των Sonic Youth.
Όπως και να έχει και σε αντίθετη με την ελληνική συναυλιακή παράδοση οι Mogwai από το Glascow (φυσικά οπαδοί της Celtic!) εμφανίσθηκαν εν μέσω χειροκροτημάτων περίπου στις 22:20.
Θα το πω εξ αρχής: Προσωπική γνώμη θα εκφράσω, αλλά εμένα ως εμπειρία λίγα πράγματα μου άφησε η συναυλία.
Μέσα σε αλλεπάλληλα τείχη θορύβου, έπαιξαν και παλιά κομμάτια και νέα, από εκείνα που αναμένουμε στη νέα τους δουλειά, τον Ιούνιο, όμως δεν μπορώ να πω ότι έμεινα ικανοποιημένη από την επιλογή. Από την άλλη, ο ήχος που παρήγαγαν ήταν αξιοπρεπής με αρκετά επίπεδα θορύβου να κατακλύζουν κάποια εκ των σκοτεινών κι επικών τους δημιουργημάτων (μην ξεχνάμε και τις punk καταβολές, έτσι;), αλλά και εκεί δεν ένιωσα ανατριχίλες. Επιπλέον, η κοινωνικότητα του Stu εξαντλήθηκε σε 4 thank you's και ένα "δεν έχουμε κάνει πρόβα σε όλα τα κομμάτια, αλλά θα προσπαθήσουμε να παίξουμε requests".
Το C.O.D.Y. είχε την τιμητική του, στο καταιγιστικό τους σετ, αλλά εγώ ζούσα για να ακούσω το "2 Rights Make 1 Wrong" με το οποίο έκλεισε η συναυλία. Δυστυχώς, ίσα ίσα που μπορούσε να διακρίνει κανείς τη μελωδία -συν τοις άλλοις του άλλαξαν τα φώτα στην κυριολεξία.
Μέσα σε ένα απίστευτα θορυβώδες ηχητικό τοπίο εγκατέλειψαν το χώρο οι Mogwai. Έπαιξαν και το encore τους και ήταν καθ΄ όλα επαγγελματίες (πιο πολύ ώρα δεν παίζουν εξάλλου…είναι και καταπόνηση όπως έχουν δηλώσει οι ίδιοι δικαιολογημένα). Αλλά αυτό το κάτι παραπάνω δεν το έδωσαν.
Η εκκλησιαστική εμπειρία των Godspeed δυστυχώς δεν ξεπεράστηκε. Ο κόσμος πολύς, αλλά όχι ιδιαίτερα σχετικός με το αντικείμενο, πράγμα αρκετά ενοχλητικό (clapping δεν αρμόζει για παράδειγμα). Όσο για την οργάνωση, πολύ καλή -συγχαρητήρια στα παιδιά του Νέου Ρεύματος. Συμπερασματικά, έμεινα με τη γεύση μιας βραδιάς που δεν εκπλήρωσε τις πολλές υποσχέσεις της. Κατά τρόπο περίεργο ο ήχος δε με άγγιξε τόσο βαθιά μέσα μου, πέρα από κάποιες μετρημένες φορές στα δάχτυλα... ούτε το περιβάλλον με ενέπνευσε. Και να πω ότι συμπαθώ τρομερά τη μπάντα -ίσως και κάτι παραπάνω...
