Προτελευταία Κυριακή του καρναβαλιού στην Πάτρα με τους Raining Pleasure να διασκευάζουν γνωστές επιτυχίες από τα sixties -κυρίως, αν και όχι μόνο όπως θα δείτε και από το playlist- σε ένα πρωτότυπο πάρτυ που διεξήχθηκε σε έναν καινούριο χώρο στην Πάτρα, τα Παλαια Σφαγεία.
Ντυμένοι ανάλογα με το πνεύμα των ημερών, οι Raining Pleasure μας διασκέδασαν με τον καλύτερο τρόπο με την καλή τους διάθεση, το χιούμορ τους και τις εξαιρετικές τους εκτελέσεις σε αγαπημένα standards. Ξεκίνησαν με μία σπουδαία εκτέλεση στο -άσχετο με το θέμα της βραδιάς - If You Need Someone των αγαπημένων indie heroes Field Mice και αμέσως μετά μία απολαυστική εκτέλεση στο Sweet Dreams των Eurythmics. Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με επιλογές από τις τελευταίες 5 δεκαετίες και δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως κάλυψαν όλων των ειδών τα γούστα.
Το κέφι ανέβηκε, ο κόσμος ενθουσιάστηκε και για ακόμη μία φορά ο Vassilikos απέδειξε πόσο σπουδαίος ερμηνευτής και performer είναι. Η αλήθεια είναι πως έχω προσπαθήσει να περιγράψω κατά καιρούς αρκετές ζωντανές εμφανίσεις αυτού του κορυφαίου γκρουπ-φαινόμενο για την χώρα μας και στην συγκεκριμένη στιγμή βρίσκομαι σε ολίγον τι περίεργη θέση, έχοντας στερέψει από λόγια για να εκφράσω την αξία αυτής της μπάντας.
Αν κάποιοι το διασκέδασαν περισσότερο εκείνη την Κυριακή, ήταν οι ίδιοι οι Raining Pleasure. Το έβλεπες στα πρόσωπά τους, στα χαμογελά τους, κάτω από τις αστείες τους περούκες, αλλά και στις κινήσεις τους. Και αυτό το ευχάριστο κλίμα από τους ίδιους μεταδόθηκε με τον καλύτερο τρόπο και σε εμάς, που χορεύαμε ασταμάτητα κάτω από τους ήχους του ιδιαίτερα δυναμικού και γεμάτου αναμνήσεις προγράμματος που μας είχαν ετοιμάσει.
Ένα πρόγραμμα στο οποίο ταίριαξαν αρμονικότατα οι Beatles με τους Simon and Garfunkel και τους Doors, μαζί με τους Monty Pythons, την Suzanne Vega και την Sinnead O' Connor, αλλά και αρκετά δικά τους αγαπημένα μας τραγούδια.
Σπουδαίες οι αποδόσεις τους στα κομμάτια των Beatles, στο Fly Me To The Moon ή στο Can't Take My Eyes Off Of You, για να αναφερθούμε μόνο στα κομμάτια που δεν τους ακούμε συχνά να παίζουν, χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα υπόλοιπα στερούνταν εμπνευσμένης "αντιμετώπισης" από την μπάντα.
Στα αρνητικά σημεία της βραδιάς ήταν η χαμηλή για τα δεδομένα της μπάντας προσέλευση του κοινού, λόγω ίσως της αποτυχημένης ιδέας των διοργανωτών να προμοτάρουν το event τους σαν sixties πάρτυ, δίνοντας ελάχιστη έμφαση στην εμφάνιση των Raining Pleasure και αργώντας τραγικά να χρησιμοποιήσουν τις αφίσες που είχαν φτιάξει -και πληρώσει φυσικά- για αυτή την βραδιά... κολλώντας τις στους δρόμους και τα μαγαζιά της πόλης. Ακόμα δεν μπορώ να δώσω μία εξήγηση στον περίεργο εαυτό μου, για ποιο λόγο να είναι πρώτη μούρη στην αφίσα οι... Beatles κι όχι οι Raining Pleasure (σημ. αρχισυντάκτη: Θεέ και Κύριε!);Επίσης, το ηχητικό σύστημα ήταν μικρό για τα δεδομένα του χώρου, με αποτέλεσμα να χάνεται ο ήχος, έπειτα από κάποια μέτρα απόστασης από την σκηνή.
Ευτυχώς, κανένα από αυτά τα δύο προβληματάκια δεν επηρέασε την διάθεση του συγκροτήματος, που ελπίζω να μπορέσουμε να δούμε σύντομα και στην πρωτεύουσα, σε κάποιο ανάλογο πρόγραμμα!
Δύο μέρες μετά, την Τρίτη 4 Μαρτίου, έγινε το πρώτο πάρτυ του fan club των Raining Pleasure, My Planet B612, στο club Steps, με αφορμή τα πρώτα του γενέθλια! Το μαγαζί γέμισε από φίλους της μουσικής των R.P, από μουσικές του συγκροτήματος, αλλά και σχετικές κατά διάφορους τρόπους με αυτό.
Το κλου όμως της βραδιάς ήταν το cd-δώρο στα μέλη του fan club με δύο ακυκλοφόρητες ηχογραφήσεις του συγκροτήματος! Η πρώτη ήταν η περίφημη πια εκτέλεση του Approaching Of The Hour, που ακούμε στις ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος, σε μιξ της ίδιας της μπάντας, ενώ η δεύτερη ηχογράφηση λέγεται Child και είναι μία ακυκλοφόρητη 13λεπτη ατμοσφαιρική σύνθεση, που φανερώνει ένα διαφορετικό και πιο αφαιρετικό πρόσωπο των R.P.
Relevant Links:
Official band site
Official fan club site
Playlist
