Υπάρχουν κάποιες μπάντες που δε κουραζόμαστε να τις βλέπουμε ζωντανές άσχετα αν δεν μας εκπλήσσουν σημαντικά κάθε φορά. Οι Flaming Stars είναι μία τέτοια μπάντα και αν τους είδαμε ξανά σχετικά πρόσφατα (13/1/2001), η καινούργια τους εμφάνιση σε Αθηναϊκό έδοφος δεν μπορούσε να μας κρατήσει μακρυά. Με το ίδιο σκεπτικό όπως και αυτό της προηγούμενης συναυλίας, η αγγλική μπάντα ήρθε για να κάνει promotion στον καινούργιο της δίσκο αλλά και φυσικά να διασκεδάσει τους φανς της. Το Gagarin δεν ήταν γεμάτο. Έμοιαζε με κεντρικό μπαρ τις πρώτες ώρες λειτουργίας τους με αμήχανο και πολυλογά κόσμο που δεν γεύτηκε αυτά που ίσως να περίμενε.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Το live δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο αλλά καμία στιγμή δεν μετανοιώσαμε την επιλογή μας. Διασκεδάσαμε, κουραστήκαμε, συζητήσαμε και αναπολήσαμε τις παλαιότερες εμφανίσεις στο Αν. Ο καινούργιος δίσκος όπως παρουσιάστηκε επί σκηνής άφησε σημάδια επίπεδης ποιότητας αλλά δεν παίρνουμε και όρκο μέχρι να το ακούσουμε 5-6 φορές στο σπίτι μας. Στα τρία encore που έκανε το συγκρότημα μας απέδειξε άλλη μία φορά τον ενθουσιασμό αλλά και την ευγνωμοσύνη τους για ένα κοινό που θα τους τιμά πάντοτε σε αυτή τη χώρα.
Το υλικό ήταν πολυδιάστατο. Τα πρώτα EP, το Pathway αλλά και το εξαιρετικό “A Walk on the wired side” αντιπροσωπεύτηκαν περήφανα ενώ ο ήχος κυμάνθηκε σε φυσιολογικά επίπεδα. Οι χορδές πρόδιδαν συνεχόμενα τους κιθαρίστες ενώ το όργανο που πότε ήταν μεταφιεσμένο σε πιάνο και πότε σε hammond ήταν αναμφισβήτητα ο λαμπερός πρωταγωνιστής. Ο drummer για άλλη μία φορά ήταν ο πιο ενθουσιώδης και παράφρων με τις μπαγκέτες να κάνουν φτερά και να παθαίνουν κατάγματα.
Για μία μπάντα όπως οι Flaming Stars, που είναι από τους λίγους που μπορούν να περηφανεύονται ότι το live υλικό τους είναι ό,τι καλύτερο προσφέρουν στη μουσική κοινότητα, η συναυλία στο Gagarin ήταν ικανοποιητικότατη. Δεν είχε τη σπιρτάδα της αμέσως προηγούμενης όπως αυτή δεν είχε την ενέργεια των πρώτων. Ίσως να φταίμε και εμείς που δεν επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να νιώσουν την έκπληξη από την αρχή, αλλά οι προσδοκίες οφείλουν να είναι υψηλές. Tα λέμε ξανά σε ενάμιση χρόνο με τους συμπαθείς Άγγλους.