Η πρώτη μέρα του φεστιβάλ (Πέμπτη 16 Μαϊου) ξεκίνησε με μπάντες του Πολυτεχνείου Κρήτης και τοπικές μπάντες. Ο κόσμος για τα δεδομένα των Χανίων ήταν πολύς, 350 άτομα περίπου. Οι μπάντες που έπαιξαν είναι οι family guys quartet, vermin, sidewalkers, no hay banda, dead dreams και indigo. Παρόλο που ο ήχος δεν βοήθησε ιδαίτερα, η συναυλία ήταν πολύ καλή. Ξεκίνησαν οι family guys quartet με κιθαριστικές εξάρσεις και διασκευές που παραπέμπουν σε grunge ρυθμούς, συνέχισαν οι vermin με μια ιδιαίτερη εμμονή στους pink floyd και ύστερα ανέβηκαν στην σκηνή οι sidewalkers που ξεσήκωσαν το πλήθος με garage και surf διασκευές από refused μέχρι fuzztones, ανεβάζοντας την διάθεση του κόσμου! Μετά εμφανίστηκαν οι no hay banda (mulholland drive) οι οποίοι έπαιξαν αρκετά δικά τους κομμάτια με αναφορά το progressive metal καθώς και μια καταπληκτική διασκευή του Fading away των Engine. Οι dead dreams, πολύ γνωστοί στα Χανιά, εκτέλεσαν ένα πραγματικά καλό set και η μέρα έκλεισε σε funk και blues ρυθμούς από τους indigo.
Παρασκευή 17 Μαϊου και τη σκυτάλη παίρνουν οι One block Society, οι Casus Belli και οι On Thorns I Lay. Ο ήχος αυτή τη μέρα είχε βελτιωθεί πολύ και οι μπάντες ξεκίνησαν δυνατά γύρω στις 20:00 το βράδυ. Ξαφνικά ο χώρος που γινόταν το φεστιβάλ άρχισε να δονείται δυνατά: οι One block Society είχαν ανέβει στη σκηνή. Ένα απίστευτο κράμα Hardcore και Stoner ξεπήδησε και έκανε το, ομολογουμένως ιδιαίτερα μικρό σε πλήθος, κοινό να ξεσπάσει σε κραυγές. Τα απίστευτα φωνητικά του Ζακ (τραγουδιστής) αλλά και το όλο στήσιμο της μπάντας ήταν απίστευτο. Η απίστευτη μουσική τους συνοδευόταν από αιχμηρούς πολιτικούς στίχους καθώς και τα πολιτικά σχόλια κατά τη διάρκεια της συναυλίας. Ύστερα εμφανίστηκαν στην σκηνή οι Casus Belli, μια μπάντα με καταπληκτικό δέσιμο και απίστευτες ερμηνευτικές δυνατότητες. Τα φωνητικά ήταν πολύ δυνατά και αν και η μπάντα έπαιζε power metal του ‘80 η σκηνική της παρουσία και η μουσική της ήταν καταπληκτική. Ακολούθησε η ατμοσφαιρική metal εκδοχή των On Thorns I Lay. Για μία ώρα λεπτά περίπου εκτέλεσαν ένα απίστευτο set το οποίο είχε σαν αναφορά τον τελευταίο τους δίσκο Angeldust. 
Με καθυστέρηση δύο ωρών περίπου ξεκίνησε η κεντρική μέρα του Slapstick festival (Σάββατο 18 Μαϊου). Ο κόσμος είχε μαζευτεί έξω από το χώρου του φεστιβάλ από νωρίς το απόγευμα και όλοι περίμεναν την εμφάνιση των The (International) Noise Conspiracy. Οι Engine εμφανίστηκαν στην σκηνή και άρχισαν με το απίστευτο Fading away. Περίπου μία ώρα απίστευτων ποσοτήτων όγκου κατέκλυσαν το χώρο και ζέσταναν τα περίπου 650 άτομα που ήρθαν στην συναυλία. Οι Engine έπαιξαν και νέα κομμάτια στον ίδιο βέβαια stoner ήχο που μας έχουν συνηθίσει. Ήταν η σειρά των Closer να συνεχίσουν! Από τις καλύτερες συναυλίες που μας έχουν χαρίσει ποτέ και αυτή τη φορά συμπεριέλαβαν στο set τους και έξι καινούρια, απίστευτα, κομμάτια τα οποία κατά πάσα πιθανότητα θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε στο νέο τους δίσκο. Η ώρα των Noise Conspiracy κόντευε και ο κόσμος από κάτω ανυπομονούσε. Εμφανίστηκαν όλοι με τα ίδια ρούχα, αλλά η Sara (κιθαρίστρια) προσέλκυε την προσοχή των περισσότερων. Ξεκίνησαν με το εκπληκτικό up for sale. Ο Dennis (τραγουδιστής) έδινε ένα απίστευτο show παρασέρνοντας την υπόλοιπη μπάντα αλλά και το κοινό μαζί του. Η attraction της μπάντας όμως ήταν ο μπασίστας των Noise, Inge. Παίζοντας απίστευτο μπάσο ανέβασε στα ύψη τον κόσμο. Όλη η μπάντα είχε μια απίστευτη ενέργεια την οποία μετέδιδε στο κοινό και το έκανε να παραληρεί κάτω από τις απίστευτες garage-punk μελωδίες της. Το παραλήρημα συνεχίστηκε για μία ώρα και κάτι ακόμα και έκλεισε με ένα καταπληκτικό encore με το Blietzkrieg Pop των Ramones. Οι πολιτικές δηλώσεις της μπάντας τόσο για την Παλαιστίνη όσο και για άλλα πολιτικά ζητήματα ξεσήκωσαν τον κόσμο ο οποίος τις υποδέχτηκε ιδιαίτερα θερμά. Πρώτη φορά στα Χανιά έχει γίνει τέτοια φεστιβάλ. Παρόλες τις ατέλειες της διοργάνωσης ήταν μια καλή προσπάθεια και ευχόμαστε να γίνει και του χρόνου...
