Ήγγικεν η ώρα λοιπόν, λίγο μετά την πρώτη εμφάνιση των Διάφανων Κρίνων και των Closer στην Αγγλία, σε μια tour που υποστηρίζει το Avopolis, να μάθουμε τις λεπτομέρειες... Το Avopolis είναι κοντά στην περιοδεία και ζει από κοντά τους ρυθμούς της, μαζί με φίλους και φίλες (όμορφες παρουσίες, λένε οι πληροφορίες μας στην Αθήνα!!). Αλλά ας αφήσουμε τις φλυαρίες και ας περάσουμε στην πρώτη ανταπόκριση:
On the road με δύο από τα σπουδαιότερα ελληνικά groups... Συγκροτήματα, fans και φίλοι, έχοντας σχηματίσει μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μια τεράστια παρέα σε δύο sleeper buses, αφήνοντας τα λειβάδια της Βρετανικής επαρχίας να περνάνε και να χάνονται...
Η αποχώρηση από την Ελλάδα ήταν αγχωτική βέβαια. Βλέπετε, μια αγγλίδα υπάλληλος της αεροπορικής εταιρίας έκρινε την τελευταία στιγμή ότι 3 από τα μέλη της αποστολής είχαν πιει "λίγο" και δεν ήταν σε θέση να ταξιδέψουν! Οπότε, οι τρεις "άτακτοι" και "επικίνδυνοι για την ασφάλεια" αναγκάστηκαν να ταξιδέψουν μόνοι τους την επόμενη μέρα. Δεύτερα βράδυ πάντως όλοι ήταν εκεί στο Λονδίνο, στο εξαιρετικό Dingwalls του Camden.
Από τις 19.00 είχε ήδη μαζευτεί ήδη αρκετός κόσμος έξω από το συναυλιακό χώρο. Το Dingwalls αποδείχτηκε ιδιαίτερα άνετο για τα groups, αλλά και για τους φίλους των δύο συγκροτημάτων. Χωρίς να γεμίσει, αλλά με ένα ικανοποιητικό αριθμό ελλήνων αλλά και ορισμένων βρετανών, η βραδιά κύλησε σε ένα πολύ φιλικό και ζεστό κλίμα, με τους Closer να εμφανίζονται για μια ώρα, με πολύ καλό ήχο και παρουσία, και τα Διάφανα Κρίνα να συνεχίζουν για δύο ώρες, με ένα set που δεν άφησε κανένα φίλο του group με παράπονο...
Η μεγάλη παρέα του tour, αρκετή ώρα μετά το τέλος της συναυλίας και αφού μαζεύτηκαν τα πάντα όσο πιο γρήγορα γινόταν, και όσο βέβαια το επέτρεπε η κούραση και η αϋπνία που διακατείχε όλους, ανέβηκε στα tour buses και κατευθύνθηκε προς ένα φιλόξενο τούρκικο κεμπαμπτζίφικο για την απαιτούμενη αναπλήρωση δυνάμεων... Highlight ο κεφάτος "Διάφανος" Θάνος που ξεκίνησε να τραγουδάει το "Always Look On The Bright Side of Life" (!) και με όλους τους υπόλοιπους να τον συντροφεύουν πολύ γρήγορα έστω και μπουκωμένοι από τα shish kebabs.
Κατά τις 1.30 τελικά το βράδυ τα δύο sleeper buses άρχισαν να κατευθύνονται προς τα σύνορα της Αγγλικής πρωτεύουσας με σκοπό να βρούμε το motorway που θα μας οδηγήσει στον υπερήφανο Αγγλικό Βορρά. Τα κρεβάτια και τα παπλώματα αποδείχθηκαν ιδιαίτερα φιλικά, αγκαλιάζοντας τα κουρασμένα κορμιά μας, αφήνοντας τις τύχες μας στους άγρυπνους αγγλους οδηγούς μας.
Το πρωι της Τρίτης ξυπνήσαμε 30 μίλια έξω από το Manchester σε ένα motorway pit stop. Καφές, ξεκούραση, ζεστό μπανάκι για κάποιους και κατά τις 12 το μεσημέρι ανεβήκαμε πάλι όλοι στα λεωφορεία για να φτάσουμε στο Manchester. Όλοι; Οχι ακριβώς! O "Closer" Τάσος ξεχάστηκε πίσως και κάποια στιγμή ευτυχώς οι υπόλοιποι θεώρησαν ότι ίσως χρειαστεί κάποιος για να παίζει βιολί οπότε, επιστροφή πίσω, για το ένα sleeper bus να τον παραλάβει!
Λιγό μετά τις 1, τελικά, φτάσαμε μπροστά στο Roadhouse και, τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές σε ένα net cafe κοντά στο Deansgate, λίγο μετά τις 3, το μισό team ξεφορτώνει και στήνει τα μηχανήματα σιγά σιγά, ενώ οι υπόλοιποι έχουν χαθεί κάπου στους δρόμους, στα μαγαζιά και στα δισκάδικα του ηλιόλουστου Manchester.
Η σημερινή βραδιά αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού το Roadhouse είναι πιο ζεστός και πιο μικρός χώρος, ενώ αναμένονται φίλοι των groups από πολλές άλλες πόλεις, όπως το Liverpool, το Leeds και το Birmingham.
Από την πολυπληθέστατη παρέα μας, χαιρετίσματα σε όλους και τα λέμε με ορισμένους στο Roadhouse σήμερα, και με κάποιους άλλους αύριο στο καμάρι του νότου, το Brighton ή "Braighton" όπως αναγράφεται η πόλη στα μπλουζάκια της περιοδεία που πουλάει ο φίλος Βαγγέλης κάθε βράδυ...
