Πείτε μου σας παρακαλώ...Τι άλλο μπορεί να θέλει ένας fan; Παρακολούθησα για πρώτη φορά τον θρυλικό Frank Black σε ένα σχετικό μικρό συναυλιακό χώρο, την στιγμή που κυκλοφόρησε το ίσως καλύτερό του album της μετά-Pixies εποχής, χωρίς να θέλω να μειώσω το Teenager Of The Year, και άκουσα συνολικά 31 τραγούδια, ένα από τα οποία ήταν διασκευή σε Tom Waits. Αν δεν είναι αυτό μια εκπληκτική βραδιά τότε δεν ξέρω τί είναι.
Μετά την αρχική απογοήτευση αφού παρά τις φήμες που τους ήθελαν να συμμετέχουν στην Βρετανική περιοδεία, δεν είδαμε πουθενά τον άλλο Pixie, Joey Santiago, ούτε τον Drew Feldman, θαυμάσαμε την απίστευτη μορφή που ακούει στο όνομα Frank Black. Μαυροντυμένος, με μια αγκράφα τεραστίων διαστάσεων έτσι ώστε να ταιριάζει με την σωματική του διάπλαση και σκούφο, ο χαμογελαστός Black πήρε τη θέση του στο κέντρο της σκηνής περιτριγυρισμένος από τους παρώντες τέσσερις Catholics. O φοβερός Rich Gilbert στην κιθάρα, το pedal steel και το keyboard, o βετεράνος Scott Boutier στα drums, o σταθερός Dave McCaffery στο μπάσο, και τέλος ο πιτσιρικάς Dave Phillips, στην κιθάρα και το δεύτερο pedal steel, o οποίος φαινόταν να μην το πιστεύει ότι παίζει μαζί με έναν πρώην Pixie.
Χαλαρός, ευδιάθετος και με αρκετό χιούμορ, ο Frank Black μαζί με τους υπόλοιπους εξαίρετους μουσικούς ξεκίνησαν με πολύ αργούς ρυθμούς, με πολύ κουβεντούλα με το κοινό κατά τα πρώτα λεπτά της συναυλίας. Ύστερα όμως από τα πρώτα 20 λεπτά, φάνηκαν να σοβαρεύουν και για 2 ολόκληρες ώρες, με ελάχιστα δευτερόλεπτα ανάμεσα σε κάθε τραγούδι, παρουσιάσαν μία εκπληκτική αναδρομή στο παρελθόν και το παρών του σπουδαίου Frank Black. Από τα έξι τραγούδια των Pixies που είχα την ιδιαίτερη χαρά να ακούσω έως τα αξιολογότατα κομμάτια μέσα από το πρόσφατο Dog In The Sand, με στάσεις σε όλα τα ενδιάμεσα albums που έχει κυκλοφορήσει ο χαρισματικός μουσικός, οι εκτελέσεις ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητικές. Προσθέστε σε όλα αυτά και τις τρεις διασκευές σε Tom Waits, Arlo Guthrie και Roxy Music, και καταλαβαίνετε τι σπουδαία βραδιά μας χάρησαν οι φίλτατοι Frank Black & The Catholics.
Η μοναδική κάπως αμήχανη στιγμή, ήταν σίγουρα όταν κάποιοι από τους Catholics και μέρος του κοινού προσπάθησαν να μιμηθούν τις χαρακτηριστικές αρμονίες της Kim Deal στο Where Is My Mind?. Και τι δεν θα έδινα να στεκόταν δίπλα στον Frank και η Kim. Αλλά δυστυχώς για εμάς, συνεχίζουν εδώ και χρόνια να είναι τσακωμένοι και να μην ανταλλάζουν κουβέντα.
Ύστερα από 31 κομμάτια, και μέσα σε μια κυριολεκτική αποθέωση, μέχρι και λουλούδια είδαμε να εκτοξεύονται προς το μέρος του Frank Black, οι μουσικοί υποκλείθηκαν και αποχώρησαν.
Και ενώ προσπαθούσα να συνεφέρω τον εαυτό μου, μετά από μόνο πέντε λεπτά ξανανεβαίνουν στη σκηνή οι Catholics, έχοντας αλλάξει τα ρούχα της δουλειάς, με φόρμες και ξεσπρισμένα παντελόνια τζιν, και άρχισαν να μαζεύουν μόνοι τους τον εξοπλισμό τους. Για κάποιο λόγο το group δεν είχε ούτε έναν roadie, (να υποθέσω έλλειψη χρημάτων;) με αποτέλεσμα να κάνουν οι ίδιοι όλο το χαμαλίκι. Το θέαμα του Frank Black, φορώντας τζιν ολόσωμη φόρμα και γάντια να τοποθετεί στην σεβαστού μεγέθους μπάκα του έναν τεράστιο ενισχυτή και να τον κουβαλάει μόνος του έξω από τον συναυλιακό χώρο, ήταν πραγματικά, αν μη τι άλλο, υπεραρκετό για να φύγω με πάρα πολύ ευχάριστα συναισθήματα.
Set List
Velvety (intro)
Calistan
Sir Rockaby
You're Such A Wire
I've Seen Your Picture
So Hard To Make Things Out
Mr Grieves
Black Rider (Tom Waits cover)
Hermaphroditos
Monkey Gone to Heaven
All My Ghosts
Steak n' Sabre
Los Angeles
Coming Into Los Angeles (Arlo Guthrie cover)
Stupid Me
Six-Sixty Six (slow version)
Fu Manchu
Bullet
Skeleton Man
Don't Ya Rile 'em
Nimrod's Son
Dancing the Manta Ray (Pixies b-side)
Headache
Every Time I Go Around Here
Gouge Away
Llano Del Rio
Where Is My Mind?
Encore:
Robert Onion
The Marsist
Men In Black
Remake/Remodel (Roxy Music cover)