Death Disco, βράδυ Πέμπτης 28 Δεκεμβρίου, περασμένες 22:30. Χαμηλός φωτισμός, η κιθαριστική εισαγωγή του "The Sun Is Up" μας προσκαλεί να διακόψουμε το μετα-χριστουγεννιάτικο κουτσομπολιό και να πλησιάσουμε την σκηνή. Οι 33 Lovers (ή έστω η live εκδοχή τους) έχουν πάρει τις θέσεις τους, ο Στράτος έχει τα μάτια του κλειστά, προσπαθεί να εστιάσει στο μικρόφωνο και όχι στο καρδιοχτύπι του. Το τρακ του είναι εμφανές αλλά ειλικρινές και αξιολάτρευτο.
The sun, a laugh and if we fell...
Συγκεντρώσου.
And if you lie and keep the sun between your eyes I will be gone
Aς μπουν σωστά όλοι
Again and again and then the sun is up
Όλα σωστά, όλα καλά
And everywhere I look is you I see
But now we're just two strangers in the street
Έναρξη
Χωροχρονικά βρισκόμαστε μετέωροι ανάμεσα στο 2023 και το 2024, η καθημερινότητα έχει μπει σε παύση, είμαστε ζαλισμένοι από τα ξενύχτια, το αλκοόλ και το πολύ φαγητό, δεν είμαστε βέβαιοι ποια μέρα της εβδομάδας είναι, εγώ προσπαθώ να προσαρμοστώ στο ότι βρίσκομαι -σαν από τηλεμεταφορά- σε ένα λαϊβάδικο στου Ψυρρή, ενώ μέχρι πριν από λίγες ώρες ήμουν στο νησί μου. Η Death Disco είναι αρκούντως γεμάτη, η ατμόσφαιρα είναι «οικογενειακή», φίλοι, συνεργάτες, δημοσιογράφοι, συνάδελφοι μουσικοί και συγγενείς έχουν έρθει να στηρίξουν την νέα αυτή καλλιτεχνική προσπάθεια του (γνωστού από τους Monovine) Στράτου Κύρη, στην πρώτη live παρουσίαση του debut solo album του Ghost Flower, που χαρακτηρίστηκε ένα από τα καλύτερα εγχώρια album του 2023, κατακτώντας τη δεύτερη θέση και στη σχετική λίστα του Avopolis.
Γλυκός και προσηνής, μας συστήνει την μπάντα του ήδη από τα πρώτα τραγούδια: στα ντραμς έχω αναγνωρίσει τον σταθερό συνεργάτη του Φοίβου Δεληβοριά Σωτήρη Ντούβα και στην κιθάρα την μαγνητική μορφή της Bipolia -φορά vintage πουκάμισο και ρετρό κοκκάλινα γυαλιά και ένα απίθανο ριγέ «ανδρικό» κοστούμι- αριστερά στα πλήκτρα μαθαίνω πως βρίσκεται ο Δημήτρης Βεντουράκης -έχει λυμένα τα μακριά του μαλλιά και τραβά το βλέμμα με τη λευκή γούνινη ζακέτα του- ενώ το μπάσο έχει αναλάβει ο Νίκος Κόλλιας. Στράτος, Σωτήρης και Νίκος φορούν μαύρα πουκάμισα κουμπωμένα μέχρι τον λαιμό- είναι εμφανές ακόμα και από αυτό το προγραμματισμένο κομψό ντύσιμο πως αυτή είναι μια μπάντα που δεν έχει αφήσει τίποτα στην τύχη. Στο δυναμικό instrumental φινάλε του δεύτερου κομματιού "Fucking Space" μας γίνεται σαφές πως είναι και μια μπάντα δεμένη, καλοκουρδισμένη και πολλάκις προβαρισμένη.
Ο Στράτος είναι εκεί και μας ανοίγει την ψυχή του (aren't we all the lonely people / trapped inside a single cell) κι εμείς αφελείς -λαλαλά- απλά λικνιζόμαστε γιατί το "Phantosmia" μας θυμίζει Beatles. Στο τέλος κάθε τραγουδιού όταν τον χειροκροτάμε μας κοιτάει, μας χαμογελάει και χειροκροτά κι εκείνος, πράγμα που επιταχύνει την εξοικείωση και ζεσταίνει την ατμόσφαιρα ακόμα πιο πολύ.
Cause everytime I think of you I'm trippin'
Τόσο το "Trippin'", όσο και το "Retrogade Venus" μου θυμίζουν τους επίσης αναβιωτές των 60s Foxygen -πάει δεκαετία από τότε που κυκλοφόρησαν εκείνο το τόσο fun album τους με τον πομπώδη τίτλο- μα το ρετρό (παραδόξως) δεν «παλιώνει» ποτέ.
And I'm a fool the minute when you smile
Well I'm a fool for you
Στο «χιτάκι» του δίσκου, αβίαστα προκύπτει singalong, τα κινητά απαθανατίζουν τη στιγμή και η «παράδοξη οικειότητα» μεγαλώνει. Ο λόγος που αυτός ο δίσκος άρεσε τόσο έχει να κάνει με τα πολλά σημεία επαφής: οι στίχοι, οι στιγμές λύπης, οι μέρες μοναξιάς, το γλυκόπικρο αίσθημα του να αφήνεις οριστικά πίσω σου μια (όμορφη) σχέση.
Κι αν η lo-fi αισθητική του άλμπουμ-το οποίο ηχογραφήθηκε εξ ολοκλήρου από τον Στράτο στο home studio του παραγωγού του, Βασίλη Νησσόπουλου- ήταν άλλο ένα σημείο επικοινωνίας μας με το μουσικό έργο, στη ζωντανή, full band εκτέλεσή τους -και δη με τη συγκεκριμένη έμπειρη μπάντα, με αυτό το στήσιμο και αυτό το παρουσιαστικό- τα κομμάτια του 33 Lovers αποκτούν άλλο «βάρος», οι εικόνες των στίχων γίνονται πιο αναπαραστατικές και οι γλυκές μελωδίες «μεγαλώνουν» μέσα μας ακόμα περισσότερο.
Λίγο πριν το τέλος, το τρακ δεν έχει αφήσει τον Στράτο, μα αυτό κάνει την εμπειρία αυθεντική. Εξάλλου, ο ίδιος αποκαλεί τον δίσκο του «πνευματικό» του παιδί, κι αυτό το παιδί, απόψε, παίρνει το βάπτισμα του πυρός -δεν είναι και λίγο!
You said you belong to everyone you know
But I can make your heart bigger lighter glow
Φινάλε
Σε λίγες μέρες το 2023 θα είναι παρελθόν, μα το album αυτό θα αποτελεί μέρος του ήχου του και το live αυτό ένα από τα πιο τρυφερά σουβενίρ του.
33 Lovers - Ghost Flower (κριτική)
