Οι λάτρεις των post ήχων θα είχαν μάλλον σημειώσει στα ημερολόγιά τους την περασμένη Παρασκευή για το φεστιβάλ Cult Οf Τhe Amps, το οποίο ξετύλιξε την πρώτη του εκδοχή στο Gagarin. Παρόλη τη βροχή, ένας γενναίος αριθμός πιστών συνέρρευσε στη Λιοσίων για να ακούσει τις 4 μπάντες που αποτέλεσαν το ρόστερ της βραδιάς.
Τη μονοήμερη εκδήλωση άνοιξαν οι Caldera, οι οποίοι ναι μεν βγήκαν περίπου στην ώρα που είχαν ανακοινωθεί, ωστόσο δεν τους προλάβαμε: το εργάσιμο της ημέρας και ο συνδυασμός των καιρικών συνθηκών με τη μετακίνηση μέσω μηχανής, έκανε δυστυχώς τη ζημιά.
Τη σκυτάλη της συνέχειας πήραν οι Amniac. Αν και το συγκρότημα κατάφερε και παρουσίασε μία καλοδεμένη δουλειά, ο ήχος τους βαίνει σε πολυπερπατημένα sludge μονοπάτια, τα οποία δεν δίνουν και πολλά στον ακροατή. Οι αισθητικές επιρροές παραείναι δηλαδή σαφείς, με τα visuals να γέρνουν επικίνδυνα προς έναν πιθηκισμό βασισμένο στους Amenra –και τις μουσικές να ακολουθούν αντίστοιχες γραμμές. Παρά τα μειονεκτήματα αυτά, πάντως, το αθηναϊκό σχήμα έδωσε μία γεμάτη παρουσίαση του υλικού του, «ζεσταίνονοντάς» μας επαρκώς για ό,τι ακολουθούσε.
Οι Afformance παρουσίασαν κατόπιν το πολύ ιδιαίτερο μείγμα από τον απλωμένο ήχο τους, ο οποίος έχει ξεπεράσει τα όρια του post-rock και πλέον εξερευνά τοπία με περιπλεγμένες κιθάρες, έξυπνα μπάσα και εντάσεις που δεν ξοδεύονται στο γνωστό αφήγημα. Η μπάντα κατέγραψε μια γενναία επί σκηνής παρουσία, που φάνηκε να εκτιμάται από τον ολοένα και αυξανόμενο κόσμο: πολλοί μάλιστα από τους παρευρισκόμενους φαίνεται να ήρθαν στο φεστιβάλ για να δουν αυτήν ακριβώς την εμφάνιση.
Οι πολύ γεμάτες κορυφώσεις των Afformance απλώθηκαν στον χώρο, ενώ ακόμα και οι (λίγοι) προηχογραφημένοι ήχοι τους οποίους χρησιμοποίησαν αποδείχθηκαν καίρια τοποθετημένοι, ώστε να πλουτίζουν τελικά αυτό που προσπαθούν να επικοινωνήσουν. Το set κατάφερε λοιπόν και μας καθήλωσε, δείχνοντας συνάμα τον πλούτο του υλικού τους.
Τελευταίοι σε σειρά και ουσιαστικά headliners αυτού του πρώτου Cult Of The Amps, οι Allochiria. Το αθηναϊκό post-sludge εγχείρημα έχει βέβαια ήδη δημιουργήσει σημαντικές προσδοκίες στο εγχώριο κοινό, τόσο για το ηχογραφημένο υλικό του, όσο και για τις ζωντανές του εμφανίσεις. Και ήρθε στο Gagarin αποφασισμένο να τιμήσει τα 5 χρόνια του Omonoia, του δίσκου δηλαδή που έκανε το όνομά τους να συζητιέται.
Οι αναφορές στους Neurosis και στους Cult Οf Luna ήταν σαφείς, με τις σκοτεινά δυστοπικές εικόνες να κατακλύζουν το ακροατήριο, όσο τα μικρά ατμοσφαιρικά διαλείμματα γεφύρωναν τους ζοφερούς ήχους που εξαπέλυε το συγκρότημα. Στα μεγάλα ατού των Allochiria προσμετράται ασφαλώς η τραγουδίστρια Ειρήνη Παππά, τα δυναμικά φωνητικά της οποίας ισορροπούν μεταξύ μιας black metal προσέγγισης και πιο σπινταριστών, hardcore τόνων. Η ίδια, συνεπής στον δρόμο που χάραξε ο Colin H. van Eeckhout των Amenra, παραμένει με την πλάτη γυρισμένη στο κοινό, ξεκάθαρα αφοσιωμένη σε μία πραγματικά εσωτερική performance. Παράλληλα, η ρυθμική δουλειά του Στέφανου Κλάδη αποτελεί ιδανική κινητήριο δύναμη: εμοιάζε να δίνει καύσιμο στα γρυλίσματα της Παππά, με την τεχνική του ντράμερ να αφήνει πολύ θετικό πρόσημο στην εμπειρία.
Οι ζοφερές προβολές έδεσαν υπέροχα με το κλίμα των τραγουδιών του Omonoia, με τα animation να αγγίζουν θέματα ψυχικών διαταραχών, συνοδεύοντας άψογα τη μουσική που ακούγαμε. Το κοινό φάνηκε να εκτιμά πλήρως την προσπάθεια των Allochiria να κοινωνήσουν τον post-metal ήχο τους, ανταποκρινόμενο με εμφανή αποδοχή, δυνατό χειροκρότημα και κάτι περισσότερο από ένθερμο headbanging. Σκηνικό που έκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το πρώτο Cult Of The Amps Festival.
{youtube}-nv-1C1nYPU{/youtube}
