Τα live ελληνικών συγκροτημάτων σε μικρούς χώρους όπως το Six d.o.g.s., ειδικότερα αυτών με αμιγώς ροκ ήχο, αποτελούν στην πλειονότητά τους μικρές πρόβες για μεγαλύτερες συναυλιακές σκηνές, μπροστά σε μικρό κοινό από φίλους και γνωστούς, οι οποίοι γνωρίζουν τα μέλη με το μικρό τους όνομα.
Συμβαίνουν όμως και κάποιες βραδιές στις οποίες είμαστε τυχεροί και καταφέρνουμε να βλέπουμε ένα αποτέλεσμα που μπορεί να λέγεται συναυλία και όχι live πρόβα. Οι Gravitysays_i με εντυπωσίασαν με τον άριστο επαγγελματισμό τους, με την αποτελεσματικότητά τους και με τον τρόπο με τον οποίον φάνηκαν 100% προσηλωμένοι στη δουλειά τους και στα όργανά τους.
Η εξαμελής μπάντα των Μάνου Πατεράκη και Νίκου Ρέτσου βρέθηκε στη σκηνή για να παρουσιάσει τραγούδια από το εξαιρετικό περσινό άλμπουμ Quantum Unknown, με επισκέψεις και στο The Figures Of Enormous Grey And The Patterns Of Fraud –με το οποίο κι απευθύνθηκαν σε περισσότερο κόσμο το 2011.
H παρουσία τους ήταν απόλυτα υπολογισμένη και οι μουσικοί ήταν εκεί όχι για να αποκτήσουν ένα ακόμα live στο βιογραφικό τους, αλλά για να υπηρετήσουν το υλικό. Με ελάχιστες κινήσεις (οι ταγμένοι υπηρέτες του ήχου δεν σκοτίζονται για λεπτομέρειες), χωρίς άγχος για σκηνική παρουσία (ευτυχώς, δεν χρειαζόμαστε άλλους performers) και με άριστο συγχρονισμό, οι Gravitysays_i παρέλασαν περήφανα στα ντελικάτα post-rock μονοπάτια τους και άφησαν τα παχύρρευστα, ψυχεδελικά riff να ξεχυθούν στην ατμόσφαιρα.
Η συναυλία στο σύνολό της αποτέλεσε μια τίμια, επιθετική στις αισθήσεις εμπειρία και οι διαυγείς ιδέες πίσω από τα τραγούδια τους εξερευνήθηκαν σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια. Οι παραινέσεις των πνευστών και των πλήκτρων απογείωσαν τη βραδιά και το συγκρότημα δεν χάθηκε σε περιττούς εντυπωσιασμούς και δεν απαγκίστρωσε τα τραγούδια από τον περίτεχνο φορμαλιστικό τους κορμό. Οι καλές εντυπώσεις έμειναν λοιπόν σε όσους παραβρέθηκαν στο Six d.o.g.s. Το συγκρότημα τελικά αποκτά σκηνική παρουσία με το να μην έχει σκηνική παρουσία. Το non-performance είναι το μεγαλύτερο ατού που διαθέτουν και που στα μάτια μου τους κάνει τους πιο εντυπωσιακούς στη σκηνή από αμέτρητους ανταγωνιστές τους. Και όχι μόνο εγχώριους.
Εξαιρετικά απολαυστική βραδιά στο σύνολό της, τη δε επιτυχία της συναυλίας τη μετράω εν μέρει και με το πόσο με έκανε το γκρουπ να θέλω να ανατρέξω στη δισκογραφία του έπειτα από το τέλος της εμφάνισης. Το Quantum Unknown, ας πούμε, ακούστηκε υπέροχο μετά το live. Ανακάλυψα μάλιστα αγωνιώδεις διακυμάνσεις, τις οποίες δεν είχα εντοπίσει στην πρώτη ακρόαση.
{youtube}oHFqstqo_EU{/youtube}
