Από τα πρώτα βήματα του Τάκι Τσαν στην ελληνική hip hop δισκογραφία, έχουν περάσει 20 περιπετειώδη χρόνια. Επέλεξε λοιπόν το An club για να τα γιορτάσει και να μοιραστεί μαζί μας τραγούδια από όλη αυτή τη μουσική του πορεία. Μαζί είχε τον DJ Alx και μερικούς MCs που προέκυψαν (από ό,τι καταλάβα), δεν ήταν δηλαδή προγραμματισμένη η παρουσία τους.
Η προσέλευση ήταν χαμηλότερη από το αναμενόμενο, χωρίς πάντως να δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα με αυτό. Τα 200 άτομα που παραβρέθηκαν ήταν ισόποσα μοιρασμένα στους «παλαιούς» οπαδούς και στους «νέους», διαχωρισμός που αναφέρθηκε αρκετές φορές και στην επαφή του Τάκι Τσαν με το κοινό.
Όλα ξεκίνησαν στις 22:30 με ένα sample από τον DJ Alx (Dead Can Dance, παρακαλώ) και τον Τάκι Τσαν να ανεβαίνει στη σκηνή σε τρελά κέφια και με πολύ ενέργεια. Πριν έτσι το πέρας του πρώτου μισάωρου, είχαν ανάψει για τα καλά τα αίματα και οι περισσότεροι από τους θεατές τραγουδούσαν και χόρευαν με περίσσιο ενθουσιασμό και όρεξη. Η ροή της συναυλίας μπορούσε να διακριθεί σε 3 μέρη. Το πρώτο είχε διάφορα τραγούδια από όλο το φάσμα της καριέρας του δημοφιλούς ράπερ, ξεκινώντας από τη συμμετοχή του στους Ζωντανούς Νεκρούς, περνώντας εν συνεχεία στα προσωπικά του άλμπουμ/mixtapes και καταλήγοντας στο σήμερα.
Το δεύτερο μέρος το ονόμασε ο ίδιος «ναρκοπέδιο» και περιλάμβανε τραγούδια που στιχουργικά αναφέρονται στα ναρκωτικά. Η αγάπη του για την κάνναβη ήταν εμφανής, έκανε μάλιστα και μια προσπάθεια να αποτρέψει τους νεότερους από τη χρήση σκληρών ναρκωτικών –τόσο στιχουργικά, όσο και απευθύνοντάς τους τον λόγο. Ζήτησε μάλιστα μόνο πράσινα φώτα για τη συγκεκριμένη ενότητα. Το τρίτο και τελευταίο μέρος εμπεριείχε τα πιο γνωστά του τραγούδια και εδώ ήταν που άφησε τεράστια περιθώρια αυτοσχεδιασμού σε όλους. Ζήτησε π.χ. από τον κόσμο να πράξει κατά το δοκούν και πολλοί ήταν έτσι εκείνοι που επέλεξαν να ανέβουν στη σκηνή και να μοιραστούν μαζί του το μικρόφωνο, σε κομμάτια που σαφώς γνώριζαν καλά. Όλο αυτό το αυθόρμητο πάρτυ κατέληξε σε a capella (back to back) ραπαρίσματα, που για να σταματήσουν χρειάστηκε να ανάψουν τα φώτα του μαγαζιού, δίνοντάς μας το σινιάλο ότι η συναυλία τελείωσε. Το ρολόι έδειχνε 00:40.
Ένα από τα ζητούμενα της βραδιάς, ήταν να δημιουργηθεί ζεστό, οικογενειακό κλίμα σε όλο το An Club. Σε αυτό το επίπεδο, η χαμηλή προσέλευση λειτούργησε θετικά, καθώς με περισσότερο κόσμο κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί. Σε διάρκεια, επιλογές τραγουδιών και διάθεση, καλύφθηκε θεωρώ και ο πιο απαιτητικός ακροατής του Τάκι Τσαν –δεν νομίζω να έφυγε κανείς παραπονεμένος. Δεν υπήρξε μάλιστα τίποτα αρνητικό άξιο αναφοράς: όλα κύλησαν όπως έπρεπε και με το παραπάνω.
Ιδιαίτερη βαρύτητα αξίζει βεβαίως να δοθεί και στην προσωπικότητα του ιδίου του ράπερ. Αυτά τα 20 χρόνια είχε πολλές επιτυχίες, που σίγουρα του άνοιξαν πόρτες για περαιτέρω συνεργασίες, όπως και για μεγαλύτερες οικονομικές απολαβές. Όμως δεν πούλησε τις αρχικές του πεποιθήσεις και μας έδειξε ότι παραμένει πιστός σε εκείνες, όντας προσιτός και ευγενικός με τον κόσμο που δεν δίστασε να τον γνωρίσει, χωρίς το παραμικρό δείγμα ντιβισμού. Για μια τόσο σταθερή συμπεριφορά μέσα στα χρόνια, οφείλουμε να δείξουμε τον σεβασμό μας, άσχετα από το αν μας αρέσει περισσότερο η παλιότερη τέχνη του από τη νεότερη. Στην τελική, δεν είναι και πολλοί που το έχουν καταφέρει.
{youtube}f6QcWBLA7YA{/youtube}
