Στις 21 Οκτωβρίου 1951 γεννιέται στο Ηράκλειο της Κρήτης η Λένα Πλάτωνος, κόρη του συνθέτη και πιανίστα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Γεώργιου Πλάτωνος. 65 χρόνια μετά, στις 21 Οκτωβρίου του 2016, σβήνει κεράκια στη σκηνή του Six d.o.g.s., μαζί με τους πιστούς της συντρόφους Σαβίνα Γιαννάτου & Γιάννη Παλαμίδα, ενώπιον πολλών –επίσης πιστών– ακροατών. Άλλωστε για αρκετούς, και σύμφωνα πάντα με μια διασταλτική μουσικολογική ερμηνεία η οποία κινείται στα όρια του σφάλματος, μαζί της έχει γενέθλια και ο ηλεκτρονικός ήχος της Ελλάδας.
Πράγματι, η Πλάτωνος δεν «έφερε» την ηλεκτρονική μουσική στην Ελλάδα, αφού γι' αυτό το κατόρθωμα μπορούν να πλειοδοτήσουν ήδη από τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 τα έργα του Ιάννη Ξενάκη και του Μιχάλη Αδάμη. Εκείνο όμως που έφερε στην Ελλάδα, ήταν μια ρηξικέλευθη ηλεκτρονική τραγουδοποιία, λαμπρά ιδιοφυής μέσα στη συχνή «παράνοιά» της, η οποία έβαλε εν πολλοίς το τρένο στις ράγες για τα εγχώρια πεπραγμένα της electronica, όπως τα γνωρίζουμε και τα αναλύουμε στο σήμερα.
Αυτή λοιπόν τη σπουδαία πορεία γιόρτασε την Παρασκευή η Πλάτωνος στο ανανεωμένο gig space του Six d.o.g.s., σκυμμένη όπως πάντα πάνω από το συνθεσάιζερ, παρουσιάζοντας μια ρετροσπεκτίβα της δισκογραφίας της –από τις στιγμές της Λιλιπούπουλης στο Σαμποτάζ, στο Γκάλοπ, στα 13 Τραγούδια Για Τον Καβάφη και πάλι πίσω έπειτα, στον Καρυωτάκη. Και συνοδοιπόροι δεν θα μπορούσαν να βρεθούν καλύτεροι από την πάντα καθηλωτική Σαβίνα Γιαννάτου και τον Γιάννη Παλαμίδα: αμφότεροι τη συντρόφεψαν παθιασμένα στη σκηνή, όπως άλλωστε το έχουν κάνει εδώ και κάμποσα πια χρόνια, μέσα από τις σταθερές συνεργασίες τους.
Με κορυφαίες στιγμές το "Ραντεβού Στην Όαση", την αισθαντική ερμηνεία της Γιαννάτου στο βαθιά ανθρωπιστικό "Εμιγκρέδες Της Ρουμανίας" και την καταπληκτική εκδοχή του "Περιμένοντας Τους Βαρβάρους", η Πλάτωνος ξετύλιξε τη γενεθλιακή αναδρομή της μπροστά σε ένα ετερόκλητο κοινό: από κουλτουριάρηδες 50άρηδες και 40άρες fans της Λιλιπούπουλης, μέχρι νότερους που την αναγνωρίζουν σήμερα ως τουλάχιστον «νονά» του ηλεκτρονικού ιδιώματος. Ακόμα και μια παρέα ξένων Ερασμιτισών είδαμε στο Six d.o.g.s. –και μάλιστα σε ιδιαίτερη ευφορία. Είχαν συμπεριλάβει τη βραδιά στην «to do» λίστα τους, κι ας μην είχαν ιδέα για την Πλάτωνος· και, βεβαίως, χωρίς να καταλαβαίνουν λέξη από το στιχουργικό της παραλήρημα.
Το γενέθλιο εγχείρημα της Πλάτωνος δεν μπορεί να χωρέσει σε ένα παραδοσιακό κείμενο συναυλιακών εντυπώσεων. Είναι σχήμα οξύμωρο η εορταστική διάθεση που εννοιολογικά φέρει η λέξη «πάρτι» και οι καταρράκτες αριστουργηματικής πλην συχνά σχιζοφρενούς έμπνευσης που διακρίνουν τα τραγούδια της. Μόνο μια εντύπωση από ένα πάρτι μπορεί λοιπόν να καταγραφεί: από ένα μεγάλο πάρτι με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, που (όπως κάνει ο κόσμος σε τέτοιες περιστάσεις) σχημάτισαν πηγαδάκια, άλλοι μιλώντας και σχολιάζοντας δυνατά, άλλοι έχοντας περιστοιχίσει τη σκηνή, όλοι πάντως αποθεώνοντας το τιμώμενο πρόσωπο.
Άλλωστε, όπως εύστοχα σχολιάζει και κάποιος χρήστης του YouTube κάτω από το βίντεο των "Εμιγκρέδων Της Ρουμανίας", «Γιατί όταν οι υπόλοιποι πήγαιναν για τρέλλες στις Σευχέλλες και καταπιάνονταν με μια ανούσια pop, η Λένα Πλάτωνος κεντούσε τα συνθεσάιζερ προκηρύσσοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σπουδαία».
{youtube}OIBZPbVTBNg{/youtube}
