Κάτω από τον γεμάτο καταιγίδες αττικό ουρανό βρέθηκε το Σάββατο το βράδυ ο Φοίβος Δεληβοριάς, παρέα με τη μπάντα του και την Ειρήνη Αραμπατζή, καλωσορίζοντας στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής το φθινόπωρο και το κοινό του.
Ξεκινώντας το πρόγραμμά του στις 8.30 ακριβώς, χαλαρά και ωραία σε διάθεση πικ-νικ, τίμησε ξανά την Καλλιθέα του, που πολύ αγαπά όπως όλοι έχουμε πλέον καταλάβει· δεν παρέλειψε όμως να ταξιδέψει και σε άλλες εποχές, ως την αρχή σχεδόν της καριέρας του. Ο κατάμεστος από κόσμο Κήπος έμοιαζε με ανθρώπινη λαοθάλασσα και είχε μάλιστα και επισκέπτες, οι οποίοι έκλεψαν την παράσταση από τα όσα συνέβαιναν στη σκηνή: τους μικρούς φίλους του Δεληβοριά, παιδάκια πάνω στους ώμους των μπαμπάδων ή και μεγαλύτερα, που χόρευαν και τον κοίταζαν αποσβολωμένα.
Απέναντί τους, εκείνος διηγήθηκε τη δική του ιστορία με το αλογάκι-παιχνίδι σε ένα περίπτερο της Καλλιθέας, τα παιδικά «τραύματα» που δημιουργήθηκαν ακούγοντας το τραγούδι του Γρηγόρη Μπιθικώτση "Ένα Όμορφο Αμάξι Με Δυο Άλογα" κατά τη διάρκεια της ίππευσής του και πώς όλα αυτά τον οδήγησαν στην έμπνευση του επόμενου κομματιού που θα μας έλεγε –το "Περίπτερο", φυσικά. Κατόπιν, άφησε τις «παιδικές» ιστορίες και πέρασε στην μετεφηβική του φάση, του έρωτα και της αγάπης, σχολιάζοντας το "Μπολερό" με χιούμορ και αφιερώνοντάς το σε όλους όσους κοιτάνε την παλιά τους αγάπη στο Facebook και την επισκέπτονται στο προφίλ του/της.
Στη συνέχεια, ο τραγουδοποιός έκανε και μια παρένθεση για την κόρη του την Ιόλη, η οποία μόλις είχε μάθει τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς της· και της αφιέρωσε το αγαπημένο της "Κουνελάκι", μόνο για αυτήν. Συνέχισε ύστερα στον δρόμο της αγάπης παραθέτοντας τη δική του "Πέρα Χώρα", μεταφέροντας μας για λίγο σε διαφορετική εποχή με το "Και Του Χρόνου" και παροτρύνοντας τους φίλους του να σηκωθούν και –επιτέλους!– να χορέψουν.
Δεν παρέλειψε βέβαια να αραδιάσει και τραγούδια τα οποία έχουν σημαδέψει αρκετούς από τους fans του, ξεκινώντας με τον "Καθρέφτη" που τον ταλαιπωρεί εδώ και τόσα χρόνια (13, για την ακρίβεια), μιλώντας για μερικά ακόμα βάσανα στα "Αυτή Που Περνάει" και "Θέλω Να Σε Ξεπεράσω", αλλά και για την επιτυχία που είναι γένους θηλυκού ("Εκείνη") –ένα τραγούδι, όπως είπε, το οποίο έγραψε όταν ήταν ...9 μηνών! Έκλεισε δε τη βραδιά με 2 αγαπημένες επιλογές, την "Κική" που κανείς δεν τη φέρνει και το "Κάθε Σεπτέμβρη", ερμηνεύοντάς το με αγάπη για έναν φίλο που πια δεν υπάρχει, μα και με λίγα δάκρυα, σαν κι εκείνα της βροχής, η οποία ξεκίνησε σιγά-σιγά να πέφτει με το τέλος της συναυλίας. Κατά τη διάρκεια μάλιστα των συγκεκριμένων τραγουδιών μοίρασε και μήλα (ναι, μήλα!) στους μπροστινούς!
Ήταν ωραία. Ο χώρος άρχισε κατόπιν ν' αδειάζει, ο Δεληβοριάς χαιρέτησε τους θαυμαστές του και δώσαμε ραντεβού για το επόμενο live του.
{youtube}0JgNOXoY-hc{/youtube}
