Όταν πέφτει στο τραπέζι το όνομα του Ευθύμη –δυνατά, με όλο του το ειδικό βάρος και την ιστορία– δεν ψάχνεις ψύλλους στ' άχυρα αναζητώντας το πηγαίο groove, τις απαράμιλλες ρίμες, τα killer beats και την αυθεντική hip hop αίσθηση. 20 χρόνια στα μικρόφωνα, άλλωστε, με Terror X Crew, A/E και Εκδοχή Έψιλον, υπηρετεί τον «σκληρό πυρήνα» του hip hop. Και το Σάββατο έγινε μια γερή σούμα αυτών.
Παρ' όλες τις δυσκολίες στη μετακίνηση λόγω των εκτεταμένων απεργιακών κινητοποιήσεων, το Κύτταρο ήταν ήδη γεμάτο από τις 9.30 και ο ικανότατος DJ D-Mice είχε ξεκινήσει να ζεσταίνει την ατμόσφαιρα με beats και scratches τόσο περίτεχνα, ώστε καταλάβαινες πως επρόκειτο για έναν έμπειρο δισκοθέτη, σωστό «φονιά». Οι συν αυτώ Total Reality από Θεσσαλονίκη δεν κατάφεραν βέβαια να ακολουθήσουν (λόγω των απεργιών), όμως ο D-Mice εκπροσώπησε επάξια το crew του, προσφέροντας απλόχερα ριπές από cuts, scratches, beats και όλα τα καλά που είχε στη φαρέτρα του.
Μισή ώρα μετά τις 10 έκανε την εμφάνισή του ο DeadMic των Paranoia από το Ρέθυμνο, νικητής μεταξύ 120 συμμετεχόντων στον πρόσφατο διαγωνισμό «40 Μπάρες» που διοργάνωσε ο Ευθύμης και η Chicken Run Records. Με ενδιαφέρον μέταλλο στη φωνή, ικανότητα στις ρίμες και στο flow, παρέθεσε 5 δικά του tracks, καθώς και την απόδοσή του στο "40" από τον δίσκο Εκδοχή Έψιλον του Ευθύμη. με την οποία πήρε την πρωτιά στον διαγωνισμό. Δεν δυσκολεύτηκε διόλου να κερδίσει το κοινό, το οποίο τον καταχειροκρότησε, λικνιζόμενο επαρκώς κατά τη διάρκεια του μικρού του set.
Ύστερα, μέσω ηχηρών επευφημιών και χειροκροτημάτων, κατέλαβε τη σκηνή ο Sifu Versus, ένας αγαπημένος performer, που ξεκίνησε την πορεία του μέσα από τα open mic sessions των TXC πίσω στα 1996 (η πρώτη φορά που τους είδα μάλιστα κι εγώ, στο παλαιό An Club των Εξαρχείων). Παρασέρνοντας παράφορα τα πλήθη, που πλέον είχαν κατακλύσει το Κύτταρο, o Sifu Versus απέδειξε πως είναι ένας πολύ άξιος ράπερ, με τα skills, τη θεματική και το ήθος να συμβαδίζουν με του Ευθύμη, ο οποίος εδώ και κάμποσο καιρό τον έχει επιλέξει για να βρίσκεται στο πλάι του στις ζωντανές εμφανίσεις.
11 και μισή η ώρα και ο Ευθύμης, συνοδευόμενος από τον DJ Strider (Κώστας Φόρτσας), εκπροσωπώντας κι εκείνος με τη σειρά του τους Zoltan Tribe, συμπλήρωσαν το καρέ επί σκηνής, έτσι ώστε να ξεκινήσουν οι εορτασμοί των 20 χρόνων πορείας. Η setlist, καταιγιστική: ορόσημα του εγχώριου hip hop σαν τα "Να Τους Δω Να Τρέχουν", "Δείξε Σεβασμό", "Απλά Μουσική", "Ατσάλινος Δαίμονας", "Δεν Με Σταματάς", αλλά και ο σκοτεινός "Βαρύς Χειμώνας" και το ξεσηκωτικό "Ραψωδοί, Πού 'Ναι Οι Πέννες Σας;" κατέστησαν το πρώτο μέρος της εμφάνισης του Ευθύμη πραγματικό ταξίδι σ' ένα παρελθόν που παραμένει άσβεστο και ζωντανό. Ο DJ Strider αναδόμησε και επανενορχήστρωσε όπως μάθαμε κάποια δυνατά tracks των TXC, προσφέροντάς τους φρέσκια αιχμή.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, να 'σου ύστερα και οι "Ρίμες Από Ατσάλι", η "Κομπόστα", η "Γεύση Του Μένους", το "Ω Ναι", μα και το "Μη Φοβάσαι", το ένα μετά το άλλο. Σαν βαγόνια σ' ένα ατέρμονο ατσάλινο τραίνο γεμάτο ρίμες και λούπες, μας πήγανε στο «εν είδει διάλειμμα», για να ξεκινήσει ύστερα μετά από 15 λεπτά το δεύτερο μέρος της συναυλίας. Στο μεταξύ, ο D-Mice κρατούσε το κοινό ζεστό κι έτοιμο να υποδεχτεί την Εκδοχή Έψιλον, το πρώτο προσωπικό άλμπουμ του τιμώμενου ράπερ.
Με το που επέστρεψαν λοιπόν στη σκηνή Sifu Versus και Ευθύμης, τα πράγματα έγιναν ξεκάθαρα: "Ε", "Από Το Α Στο Ω", "Δεν Μ' Αγγίζεις", "Ακούγομαι", το αγαπημένο μου "Χαλάζι" και ο γεμάτος παλμό "Πόλεμος", λίγο πριν το "Για Τη Γενιά Μου" (δίχως δυστυχώς τη Μαριλέττα –η φωνή της ακούστηκε «σε κονσέρβα», όπως μας είπε χαριτολογώντας ο Ευθύμης), καθώς και το "Έπος Και Έργον". Κι ενώ το κοινό είχε συντονιστεί πλήρως με τα όσα συνέβαιναν στη σκηνή και είχε ήδη δημιουργηθεί ένα καλά κουρδισμένο mosh pit, δίνοντας hardcore τόνο στο σκηνικό, τα πράγματα άρχισαν να οδεύουν προς το τέλος. Τα "Δικά Μας Παιδιά" των Α/Ε έκλεισαν πολύ δυνατά τη βραδιά λίγο μετά τη 1, ολοκληρώνοντας μια γιορτή που θα μείνει αξέχαστη σε όσους την παρακολούθησαν. Άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος του κοινού που γέμισε το Κύτταρο ήταν παιδιά 15 έως 20 ετών, γεγονός ελπιδοφόρο για τη σκηνή, την κουλτούρα και το μέλλον του hip hop στη χώρα μας.
Aκούραστος, ωριμότερος, βαρύς μα και αλέγκρος, αιχμηρός, καταιγιστικός, αλλά και ...εύθυμος (κατ' όνομα και χάρη) ο Ευθύμης γιόρτασε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο –με φίλους, fans και συνοδοιπόρους ολόγυρα– 20 χρόνια υπηρεσίας στο σκληρό hip hop, έστω κι αν ένιωσα ηχηρή την απουσία του Αρτέμη στη συγκεκριμένη βραδιά. Δεν είναι λίγοι άλλωστε οι νεότεροι ράπερ που πατάνε στα χνάρια των TXC, οπότε μόνο έμπνευση μπορούν να τους δώσουν το ήθος, ο κόπος, η ποιότητα, ο ήχος, η ουσία και η στάση που κρατάει αυτός ο τόσο άξιος υπηρέτης του εν Ελλάδι hip hop. Βγαίνοντας από το Κύτταρο, ήταν διάχυτη η χαρά και η συγκίνησή μου, καθώς αναθερμάνθηκε η πίστη μου πως ταλαντούχοι και αεικίνητοι άνθρωποι σαν τον Ευθύμη δεν θα πάψουν να υπάρχουν ποτέ γύρω ή πλησίον μας. Για να μας εμπνέουν, να μας ξυπνάνε και (γιατί όχι;) να μας καθοδηγούν· τόσο αισθητικά και πνευματικά, όσο και δημιουργικά.
{youtube}WkciT9kp3bg{/youtube}
