Ένα δροσερό μουσικό καλωσόρισμα στο γκαζόν του φιλόξενου κήπου του Μεγάρου Μουσικής μας επιφύλαξε μια συμπαθέστατη κολεκτίβα, η οποία μας χάρισε την παράσταση Painted Black, το βράδυ της Δευτέρας. Μια παρέα μουσικών αναβίωσε χαρμόσυνα και με πλήρως απογειωμένη διάθεση τα μοτίβα της χορευτικής soul και του funk.
Στη σκηνή κυριάρχησε η καλλιεργημένη φωνή της Idra Kayne, που με την αυτοπεποίθηση και τον επί σκηνής νατουραλισμό της έδειξε να διαθέτει βαθιά γνώση της εκστατικής soul του παρελθόντος, αλλά και της gospel παράδοσης. Την Kayne πλαισιώσανε ο MC Yinka, o Jerome Kaluta και οι Word Of Mouth και όλοι μαζί μοιράστηκαν τον ιερό αυτοσκοπό να διασκεδάσουν το κοινό, επικοινωνώντας την ευδαιμονία της φωτεινής πλευράς της Νότιας soul, του ιδρωμένου funk, του ξεσηκωτικού dub και της οργισμένης reggae.
Πραγματικά, κατά τη διάρκεια της κοινής αυτής εμφάνισης δεν ήταν λίγες οι φορές που, ειδικά ο ταλαντούχος MC Yinka –η πιο ακτιβιστική περσόνα ανάμεσά τους– διέσχισε τη γέφυρα επικοινωνίας με τον κόσμο, κάνοντας τους παρευρισκόμενους να «πετάξουν τα χέρια τους ψηλά σαν να μην τους νοιάζει», πυροδοτώντας παράλληλα το sing-along.
Ήταν εύκολο ακούγοντάς τους να παρασυρθείς στον deep funk πυρήνα των ρυθμών τους και να χτυπάς κι εσύ ρυθμικά τα δάχτυλά σου, για 2 ώρες. Σε κέρδιζαν οι καλές προθέσεις και η λειτουργικότητα μιας σύμπραξης καλλιτεχνών που έδειξε πόσο αγαπάει το ρεπερτόριο το οποίο ευαγγελίζεται. Μόνη μου ένσταση, ότι οι αναφορές και τα samples τους ήταν δανεισμένα από το πιο πολυφορεμένο και ευρύτερα γνωστό vintage συντακτικό. Η ρεφρενάτη αναγνωρισιμότητα (Nirvana, Donny Hathaway, Bob Marley) μπορεί βέβαια να χαροποιεί τους σκαπανείς του ρετρό και οι οικείες «σιγουράντζες» στη setlist ("Guantanamera") να εξασφαλίζουν τη διασκέδαση στο κοινό, αφαίρεσαν όμως από την αίσθηση «πρότασης».
Από την άλλη, οι καλές στιγμές ήταν γενικά άφθονες, ενώ οι εναλλαγές των MCs στη σκηνή απογείωναν το groove χωρίς να επιτρέψουν στο πρόγραμμα να κάνει «κοιλιά». Επιπλέον, το δίδυμο των beatboxers, Bitman & El Pap Chico βρέθηκε σε μεγάλη φόρμα, αφήνοντας χώρο για ανάσες στον Yinka και στον Kaluta, οι οποίοι διέθεταν ενέργεια αλλά κι ένα εξαιρετικά στιλάτο και πολιτισμένο στυλ.
Κάτω από το όνομα-ομπρέλα Painted Black, λοιπόν, χαρήκαμε μια συντροφιά μουσικών που ίσως δεν έπεισαν πάντα για την αποκρυσταλλωμένη ταυτότητα του ύφους τους, αποδείχθηκαν όμως αξιόλογοι φορείς της soul/funk παράδοσης και ήταν, το δίχως άλλο, απολαυστικοί εκεί πάνω στη σκηνή.
{youtube}oEqrYQKG3U0{/youtube}
