«Κάνε την αλητεία σου με ρεπό ή κοπάνα από το σχολείο και έλα!», καλούσε σε άψογα greeklish το ποστ στη σελίδα του Τάκι Τσαν στο Facebook. Και πήγαμε. Και ήμασταν πολλοί. Πάρα πολλοί. Στο An Club κυριολεκτικά δεν έπεφτε καρφίτσα το βράδυ της Δευτέρας.
Το τελετουργικό άρχισε με δύο νεαρούς σχολικής ηλικίας (έτσι μου φάνηκαν εμένα τουλάχιστον), οι οποίοι, έπειτα από ένα ραπάρισμα με μηνύματα κατά της πρέζας, επιδόθηκαν σε ακατάπαυστο beatboxing με χιουμοριστικές προεκτάσεις. Ό,τι έλειπε σε αρτιότητα και σχεδιασμό από το σύντομο σετ τους, το αναπλήρωναν με τον χαβαλέ τους και με μια αμηχανία που σε κέρδιζε. Δυστυχώς κανείς τριγύρω δεν ήξερε τα ονόματά τους οπότε είναι ευπρόσδεκτος όποιος θέλει να μας διαφωτίσει στα σχόλια.
Στη συνέχεια, στη σκηνή ανέβηκε ο Supreme από τους RNS, το επίσημο support της βραδιάς δηλαδή. Με έναν ιδιαίτερα δημιουργικό DJ να τον υποστηρίζει, ο hardcore rapper προσπάθησε πολύ για να δώσει ένα δυνατό σόου, αλλά προδόθηκε από το άγχος του. Το ομολόγησε και ο ίδιος («είμαι χεσμένος» μάς είπε) καθότι αυτή ήταν η πρώτη φορά που εμφανιζόταν χωρίς το συγκρότημά του. Σε καμία περίπτωση δεν ήταν πάντως κακή η παρουσία του, βοηθήθηκε δε και από κάποιους γκεστ τους οποίους ανέβασε· όμως ήταν φανερό ότι όλοι αδημονούσαν για το μεγάλο όνομα της βραδιάς. Η επαναλαμβανόμενη ιαχή «Ζήτα Νι» ακουγόταν άλλωστε εξ αρχής ανάμεσα στα κομμάτια.
Όταν τελικά ήρθε η ώρα του Τάκι Τσαν να βγει στο πάλκο, λίγο πριν τις 22.00, το An κόντεψε να γκρεμιστεί. Ήταν η στιγμή που η όλη ατμόσφαιρα πέρασε το κρίσιμο κατώφλι και το εξαρχειώτικο κλαμπ μετατράπηκε σε σκηνικό μάζωξης όλων των πολεμοχαρών φυλών της Χιπχοπίας. Οι λιποθυμίες πήγαιναν σύννεφο και η οπτική επαφή με τη σκηνή (αλλά και η δυνατότητα να κρατήσω στοιχειώδεις σημειώσεις) περιορίστηκε κατά πολύ. Ο δε Τάκι Τσαν ξεκίνησε με το "Ρίμα Για Χρήμα" κι όλα γύρω πήραν φωτιά. Και το πλήθος –σε ασφυκτική πυκνότητα πλέον– έγινε ένα θηρίο με δική του συνείδηση.
Για τα πρώτα τρία τέταρτα (περίπου) του σετ, ο Τάκι Τσαν ανέβαζε ταχύτητα συνεχώς. Πανικός στο "Μυστικό Συστατικό", πανζουρλισμός και έκσταση στη "Σούζη", τρέλα στο "Όσο Μεγαλώνω", ενώ η συνέχεια έφερε και βουτιές στο παρελθόν και το άνοιγμα του Πρώτου Τόμου των Ζωντανών Νεκρών. Η αίσθησή μου, πάντως, είναι ότι από ένα σημείο και μετά η όλη φάση άρχισε να πέφτει, αργά αλλά σταθερά· αφού προηγουμένως, όμως, είχε ανέβει και ο Greenman στο σανίδι, φέρνοντας μαζί του και τα απαραίτητα σύνεργα για το ξεχαρμάνιασμα.
Η συνέχεια είχε κι άλλες εκπλήξεις, όπως τη συμμετοχή του Εισβολέα, ο οποίος έμεινε μάλιστα κι αρκετά επί σκηνής, κάνοντας και τις κόντρες του με τον οικοδεσπότη. Όμως το πέρασμα της ώρας και το ξετύλιγμα του ρεπερτορίου του Τάκι Τσαν αποκάλυψε σιγά-σιγά τα επαναλαμβανόμενα στιχουργικά και μουσικά μοτίβα, ρίχνοντας το ενδιαφέρον. Ο δημοφιλής ράπερ αποδείχθηκε πάντως μέγας μάστερ στη διαχείρηση του πλήθους, το οποίο κρεμόταν από τα χείλη του, ενώ φρόντιζε να δείνει διαταγές ακόμα και για τα φώτα: «φώτα σβηστά», «μόνο πράσινα» ή «μόνο κόκκινα τώρα».
Η αναγγελία του τέλους της βραδιάς ήρθε λίγα λεπτά πριν τα μεσάνυχτα, με τον πρωταγωνιστή να μάς αποχαιρετά με το "Φίλοι Και Εχθροί". Φυσικά η «φάση» δεν τελείωσε εκεί, καθώς στη συνέχεια δόθηκε το μικρόφωνο σε όλους όσους είχαν περάσει από τη σκηνή ως προσκεκλημένοι. Λυπάμαι που δεν μπορώ να μεταφέρω τι συνέβη από εκεί και μετά, αλλά η σωματική αντοχή μου σε εκείνο το σημείο είχε πια φτάσει στα όριά της.
{youtube}sYgCjv9lh2k{/youtube}
