Επειδή έκαστος εφ' ω ετάχθη, καλό θα είναι ο καθένας από μας να ασχολείται με πράγματα τα οποία μπορεί να διεκπεραιώσει, αν όχι στο ακέραιο, τουλάχιστον σε έναν βαθμό. Η Sunny Μπαλτζή ξέρει να κρατά το μπάσο της και να γράφει στίχους, αλλά στο κάτι παραπάνω που προσπαθεί με τους Second Skin, έχει εμφανώς λοξοδρομήσει – τουλάχιστον προς το παρόν και με βάση τα όσα είδα στη συναυλία στο Κύτταρο >
Στο live της περασμένης Τετάρτης, τόσο η ίδια η Sunny όπως και η έτερη του σχήματος Ιωάννα Μεταξά, εμφανίστηκαν ντυμένες πολύ «goth» – στα μαύρα φυσικά, με δερμάτινο φόρεμα με τούλι για την πρώτη και κολλητό μέχρι τον αφαλό φόρεμα για τη δεύτερη. Θα μου πείτε δεν έχει σημασία τι φοράς, αλλά πώς το φοράς. Πάντως, ο τρόπος που τραγουδούσε η Ιωάννα Μεταξά και ο τρόπος με τον οποίον κινούταν, μόνο στην indie σκηνή που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί δεν ανταποκρινόταν. Η κοπέλα έμοιαζε να βρίσκεται με το ένα της πόδι στο Κύτταρο και με το άλλο στην Εμπατή, απουσία μπουζουκιού. Τουλάχιστον έχει συμπαθητική και με δυνατότητες φωνή, πρέπει όμως να αποφεύγει τα τόσα πολλά γυρίσματα. Η Sunny, από την άλλη, δεν διακρίνεται για τις φωνητικές της δυνάμεις – αντιθέτως, μια πολύ όμορφη και μπάσα χροιά διαθέτει. Χαρακτηριστικό το οποίο πρωταγωνίστησε στη μοναδική κατ’ εμέ ανεκτή στιγμή της βραδιάς, δηλαδή στο “Ποιος Σκότωσε Τη Μπάρμπι;”. Αυτή η απαγγελία μιας ολόκληρης ιστορίας γύρω από την Μπάρμπι στάθηκε αρκετά ενδιαφέρουσα, τόσο από άποψη εκτέλεσης, όσο και παρουσίας. Ούτε συγκρότημα, ούτε μουσική – μόνο η Sunny να παραθέτει τον τεμαχισμό της Μπάρμπι μιλώντας με ιδανικό ρυθμό και ύφος.
Κάπου στη μέση του live, ανέβηκε πάνω στη σκηνή κι ένας φίλος της Sunny – υποθέτω τουλάχιστον – ο οποίος αποφάσισε να κάνει... stand up comedy. Λυπάμαι, αλλά η Ελένη Μενεγάκη διαθέτει νομίζω περισσότερο και πιο έξυπνο χιούμορ από αυτόν. Ο κόσμος από κάτω γελούσε, γελούσε όμως με ατάκες οι οποίες έχουν ακουστεί, γραφτεί και παιχτεί από το 2005. Επίσης, ο κόσμος από κάτω χειροκροτούσε. Ο κόσμος από κάτω θαύμαζε τη Sunny Μπαλτζή και την Ιωάννα Μεταξά και όλα τα παρελκόμενα. Ίσως να έχω παρεξηγήσει τι σημαίνει ωραίο live.
Αλλά, αν σκεφτώ το σημείο όπου η Sunny Μπαλτζή, στην αρχή της βραδιάς, ευχαρίστησε όλους εμάς που βρεθήκαμε στο Κύτταρο, τονίζοντας πως δεν ήθελε κάτι άλλο, παρά μόνο τους φίλους της (καθ' ότι ήμασταν λίγοι), έρχομαι και λέω το εξής: αν δεν αλλάξουν ριζικά η κατανομή αρμοδιοτήτων, καθώς και η σκηνική παρουσία των frontwomen της μπάντας, φοβάμαι ότι μόνο οι πιστοί φίλοι της θα την ακολουθούν στο εξής στις εμφανίσεις της με τους Second Skin.
