Φωτογραφίες: Δάφνη Ανέστη
Κάπως έτσι ξεκινούν ουσιαστικά οι συναυλίες της φετινής χρονιάς. Με σωστή τιμή εισόδου, με λίγο παραπάνω κόσμο απ’ ότι συνήθως και κυρίως με τη μπάντα του Κώστα Βοζίκη να παρουσιάζει την καινούργια της δουλειά, που έχει κερδίσει τα πρώτα θετικά σχόλια. Να μην έχανε και η ΑΕΚ...
Ο Boy με τον Felizol ξεκίνησαν γύρω στις 10.30 και για 50 περίπου λεπτά. έχοντας σαν βάση τα ηλεκτρονικά μέρη που έχτιζε ο Felizol, το πιάνο και το μικρό drum set του Βούλγαρη – αλλά για πρώτη φορά ξεχώρισαν τα εξαιρετικά φωνητικά του. Έχουν τιθασευτεί εκεί όπου πρέπει και πλέον κινούνται υπέρ κάθε τραγουδιού, διατηρώντας πάντα την ιδιαιτερότητα τους με πιο χαρακτηριστικές στιγμές αυτές από τον καινούργιο δίσκο των Mary & The Boy. Είναι σχεδόν σίγουρο στο κεφάλι μου ότι αυτό το δίδυμο θα το βλέπουμε όλο και πιο συχνά, αφού φαίνεται ότι λειτουργεί δημιουργικότατα.
Επί σκηνής είχα πρωτοδεί τον Βοζίκη μόνο του, με την κιθάρα και το sampler του να χτίζει με απίστευτη αυτοπεποίθηση τα τραγούδια του. Αυτή η αυτοπεποίθηση είναι που με ελκύει στη μουσική την οποία κάνει και αυτό είναι κάτι που το καταλαβαίνεις όταν τον βλέπεις. Αν και πιτσιρικάς και μάλιστα μακριά από τις μητροπόλεις της χώρας, έχει μια τρομακτικά ξεκάθαρη ματιά στη μουσική που θέλει να φτιάχνει, γι’ αυτό ίσως και η αλλαγή του ήχου στην καινούργια του δουλειά (He & She, Inner Ear) μου φάνηκε φυσιολογική. Μετά τη συναυλία θα πρόσθετα και τη λέξη «εξέλιξη». Αυτή την φορά εμφανίστηκε με full μπάντα, με τη May Roosevelt (theremin και βιολί), τον Ηρακλή Ιωσηφίδη (πιάνο και κοντραμπάσο), την Ελισώ Παπαστρατή (βιολί), τη Χριστίνα Παπαγιαννούλη (τσέλο), τον Κωστή Λιολιόπουλο (κιθάρα), τον Γιώργο Παναγόπουλο (τύμπανα) και τον Παύλο Λιολιόπουλο (τύμπανα, νταούλι) και υποστήριξε κι αυτός και οι συνεργάτες του απόλυτα τη μουσική και την ιστορία την οποία διηγούνται στον δίσκο τους. Με τα κατάλληλα κουστούμια και τα βαμμένα τους πρόσωπα έβγαλαν ενέργεια όπου χρειαζόταν, συστολή όπου το αναζητούσαν οι στίχοι και χαρά όταν πλέον ήξεραν ότι είχαν δώσει το καλύτερο live που θα μπορούσαν να δώσουν. Η ωραιότερη εικόνα της βραδιάς αναμφίβολα είναι το encore γιατί γούσταρες ότι τους έβλεπες τόσο ικανοποιημένους.
Τον δίσκο μπορείτε να τον κατεβάσετε δωρεάν από το site τους (http://theplacepromisedinourearlydays.blogspot.com) ειδάλλως μπορείτε να αποκτήσετε την εξαιρετική κανονική έκδοσή του. Ό,τι και να επιλέξετε καλό είναι να βρείτε έναν τρόπο να τους δώσετε ένα feedback... Κι αυτό δεν είναι απαραίτητο να είναι οικονομικής φύσεως.
