Velvet Bus - Boy, Callas, My Wet Calvin & Victory Collapse

“Velvet Bus”... Ομολογουμένως εντυπωσιακή ως ιδέα το εγχείρημα των δραστήριων αδελφών Ιωνά. Το “Velvet Bus” τόλμησε να ανοίξει τα φτερά μουσικής που διαφαινόταν εγκλωβισμένη να βολοδέρνει μεταξύ Εξαρχείων και άνω Ψυρρή, απευθυνόμενο στο εκτός hype διψασμένο κοινό της επαρχίας.>

Με τον τελευταίο σταθμό της περιοδείας να είναι η Αθήνα και το Gagarin 205, τα τέσσερα ονόματα έδωσαν ό,τι καλύτερο είχαν από τις εναπομείναντες δυνάμεις τους και πράγματι κατάφεραν να ξεσηκώσουν αρκετά το – δυστυχώς – μικρό σε αριθμό κοινό. Αν μάλιστα συγκρίνω το πώς απέδωσαν τα set τους στην συμπρωτεύουσα, μερικές μέρες πιο πριν, μπορώ να πω ανεπιφύλαχτα πως εδώ η απόδοσή τους ήταν καλύτερη και φανερά πιο ψυχωμένη.

Για τον Boy, που ξεκίνησε την βραδιά, θα μπορούσα να γράφω σελίδες και σελίδες αφού η performance του είναι χιλιόμετρα μακριά από τα βαλτώδη ελληνικά δεδομένα και κάθε απόσπασμά του δείχνει απείρως συναισθητικά φορτισμένο και αγγίζει επίπεδα συγγραφικού οίστρου που δεν συναντάμε και πολύ εύκολα, ακόμα και στο εξωτερικό. Πλήκτρα και τύμπανα σε ένα μείγμα που σε αφήνει αποσβολωμένο με την αυθεντικότητά του και τη σαφή ιδιοφυΐα του. Δεν είναι υπερβολικό να πω πως το μοναχικό μουσικό project του Αλέξανδρου Βούλγαρη είναι μακράν πιο ενδιαφέρον από τους Mary And The Boy… τώρα τι λέει αυτό από μόνο του σίγουρα δεν είναι της παρούσας στιγμής.

Οι δεύτεροι κατά σειρά My Wet Calvin, με full band πάνω στη σκηνή, δείχνουν να πηγαίνουν όλο και πιο κοντά στον κιθαριστικό αμερικάνικο ήχο της περασμένης δεκαετίας, που για μένα είναι μια κατεύθυνση η οποία ενδεχομένως τους αδικεί, αφού οι πιο ηλεκτρονικές επιρροές της πρώιμης φάσης τους, αλλά και οι pop φόρμες που ενίοτε εφαρμόζουν τους ταιριάζουν πολύ περισσότερο.

Για τους τυπικά οικοδεσπότες Callas, το DIY feeling που βγάζουν περνάει πολύ εύκολα εκτός σκηνής, στην ίδια τη συμπεριφορά του κοινού, γι’ αυτό τον λόγο και έκαναν τον περισσότερο «σαματά». Pure rock ‘n’ roll που γοητεύει τους υποστηρικτές τους ήχου, αλλά καταφέρνει να κουνάει αρκετά ακόμα και όσους δηλώνουν εκτός κλίματος…

Τέλος οι Victory Collapse έδωσαν την Τρίτη το βράδυ το πιο «επαγγελματικό» live set από την αρχή της πορείας τους. Εξαιρετικούς θα μπορούσα να τους χαρακτηρίσω, αισθητά πιο ελευθερωμένους από τις διαδρομές που ακολουθούν τα τραγούδια τους στις studio version και πλέον τους βρίσκω σχεδόν έτοιμους για να κάνουν το κάτι παραπάνω.

Στο ρεζουμέ, το positive feedback είναι αναπόφευκτο για το “Velvet Bus”. Να πω και του χρόνου παιδιά;