Όταν μια ιστορική μπάντα επιστρέφει μετά από χρόνια στον χώρο που πρωτοεμφανίστηκε, σίγουρα η συγκίνηση θα είναι έκδηλη. Και πράγματι αυτό ήταν το κλίμα στο live των Slow Motion στο εξίσου ιστορικό Rodeo. Οι αντιδράσεις από την προηγούμενη εμφάνισή τους στο Club 22 ήταν ενθουσιώδεις, παρόλο που ο χώρος δεν «έδενε» πολύ καλά με τον σκοτεινό χαρακτήρα της μπάντας. Αυτή η επιστροφή όμως έγινε στο κατάλληλο μέρος. Λέγαμε πριν για τον σκοτεινό χαρακτήρα των Slow Motion. Αυτό το στοιχείο τους ήταν που τους ξεχώρισε στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν πρωτοεμφανίστηκαν, μια εποχή που το new rock (αδόκιμος ο όρος, αλλά πρέπει να συνεννοηθούμε) στην Ελλάδα έκανε τα πρώτα του δειλά βήματα. Στην εμφάνισή τους οι Slow Motion «θυμήθηκαν» όλες τις καλές στιγμές της πορείας τους, ανεξαρτήτως (μουσικής) απόχρωσης. Οι gothic ρυθμοί και μελωδίες συνέπαιρναν το κοινό, το οποίο και έδειχνε έμπρακτα την αγάπη του για τις σπαρακτικές ερμηνείες (στα αγγλικά και τα γερμανικά) του Θοδωρή Σαμολαδά. Άξιοι συμπαραστάτες του, ο - εορτάζων - μπασίστας Γιάννης Μπαρουξής από την πρώτη σύνθεση του group και ο Γιώργος Φώτης στα ντραμς. Οι καλύτερες στιγμές της συναυλίας ήταν για τον κάθε έναν από το κοινό και κάποιο διαφορετικό κομμάτι από τους πέντε δίσκους τους. Τα κομμάτια από το πρώτο τους album This Slow Motion ήταν και τα πιο συγκινησιακά φορτισμένα. Τα “Decay’s Requiem” και “Alles Ist Schon In Der Hoelle” ήταν εντυπωσιακά, όπως ήταν και το “NGC520” από το Blind Transmissions του 1998. Το κομμάτι όμως που απογείωσε την συναυλία και έσυρε το κοινό σε μονοπάτια ασυνήθιστα ήταν ο ύμνος εν ονόματι “Die Seele”. Όλοι έφυγαν έτσι παραπάνω από ευχαριστημένοι. Και με μια νοσταλγία για τις παλιότερες μέρες, τότε που «πάνω από 30 μπάντες ψάχναμε τον τρόπο για να φτιάξουμε την σκηνή στην Ελλάδα», όπως χαρακτηριστικά είπε ο Θοδωρής. Support στους Slow Motion έπαιξαν οι Forkys, ή πιο συγκεκριμένα ο Vril από τους Forkys, καθώς το έτερο ήμισυ, Dominique, δεν μπορεί αυτόν τον καιρό να παίζει με το group. Η εμφάνισή του πάντως απέδειξε και πάλι ότι ο ελληνικός επαρχιωτισμός θάβει εξαιρετικά αξιόλογες δουλειές και ανθρώπους που στο εξωτερικό θα διέπρεπαν. Ακροβατώντας περίτεχνα ανάμεσα στο industrial, το gothic, το electro και το EBM, οι Forkys (που το όνομά τους παραπέμπει σε έναν αρχαίο θεό της θάλασσας) «γρονθοκοπούν» με ρυθμούς, μελωδίες και πειραγμένα φωνητικά, τα οποία θα έστελναν αδιάβαστους πολλούς θιασώτες της υποτιθέμενης underground σκηνής. Στο Dark Beat Possesion set παίχτηκαν και δύο κομμάτια από το άλλο project των Forkys, Korean Factor. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να απολαύσουμε τα videos που συνοδεύουν τα live τους καθώς το μαγαζί δεν είχε τον ανάλογο εξοπλισμό. Ψάξτε πάντως τις δουλειές τους. Δεν θα χάσετε…
