 |
Τα Διάφανα Κρίνα είχαν καιρό να εμφανιστούν στο An, έναν χώρο που έδειξαν ότι, συναισθηματικά, πρέπει να σημαίνει πολλά για αυτούς. Και το τίμησαν με μία πολύ καλή συναυλία, χαρίζοντας σε όσους παραβρέθηκαν μια συγκινητική βραδιά εγχώριου rock. Πριν το live διαφωνούσαν, μας είπε ο Θάνος Ανεστόπουλος, για το πόσα χρόνια είχαν να παίξουν εκεί. Διαφωνία που φέρανε στους fans τους για επίλυση, οι οποίοι βέβαια τα ξέρουν κάτι τέτοια απέξω και ανακατωτά (ήταν πέντε τα χρόνια, αποφάνθηκαν).
 |
Μου αρέσουν οι fans των Διάφανων Κρίνων. Και δεν αναφέρομαι σε κάτι ελεεινές, μαυροντυμένες φιγούρες, κοριτσάκια (κυρίως) αλλά και αγοράκια, που σε κάθε συναυλία της μπάντας συχνάζουν μπροστά-μπροστά (όσο πιο μπροστά γίνεται, ακόμα και επί σκηνής), κουβαλώντας ποσότητες αλκοόλ, τις οποίες δεν μπορούν να χειριστούν -αν μπορούσαν, πρώτος εγώ θα έλεγα μαγκιά τους. Αυτά τα άτομα το έχουν πάρει πολύ λάθος το όλο θέμα. Και όσα μπλουζάκια Κρίνα και αν φορέσουν και όσα σχετικά τατουάζ και αν χτυπήσουν, δεν τα θεωρώ προσωπικά fans -είναι απλά κατεστραμμένα. Αναφέρομαι στα υπόλοιπα παιδιά, εκείνα που γέμισαν ασφυκτικά το An το βράδυ της Παρασκευής, τραγούδησαν, χόρεψαν και χειροκρότησαν με την ψυχή τους. Παιδιά τα οποία δεν κρύβουν τα συναισθήματά τους για τη μπάντα που αγαπούν, παιδιά που δεν παρακολουθούν τις συναυλίες με σοφιστικέ, cool στιλάκι κάνοντας σχόλια για την…ηχοληψία (μη γελάτε, συμβαίνει συχνά) και δεν ντρέπονται να αφεθούν. Τέτοιο κοινό πιστεύω θα ήθελε να έχει κάθε rock μπάντα που σέβεται τον εαυτό της.
 |
Επί σκηνής τα Κρίνα βρέθηκαν σε μεγάλη φόρμα. Έδειξαν τις άγριες ορέξεις τους ήδη από το δεύτερο τραγούδι, τη “Γυναίκα Που Διάβαζε Ποιήματα”, που αποδείχθηκε προάγγελος μιας καταιγιστικής, ηλεκτρισμένης βραδιάς. Έγινε πραγματικός χαμός με στιγμές όπως τα “Η Αγάπη Είναι Ένας Σκύλος Απ’ Την Κόλαση” (με τον Θάνο να πετάει κρίνα στο κοινό) και “Κλόουν Την Τετάρτη Την Κυριακή Νεκρός”, ενώ ενδιαφέρον είχαν και τα νέα τραγούδια που παρουσίασαν. Ιδιαίτερα ένα από αυτά, αυτό που μιλάει για μια γη που ανατέλλει, είναι κομματάρα και δικαιολογημένα οι fans το έχουν ήδη μάθει απέξω.
Όσο για το encore, αρκεί να αναφέρω ότι απαρτίστηκε από τον “Μπλε Χειμώνα”, το “Βάλτε Να Πιούμε”, το “Όπως Τα Χιόνια” και το “Θα Πεθάνω Ένα Πένθιμο Του Φθινόπωρου Δείλι” για να καταλάβετε τον πανζουρλισμό που εκτυλίχθηκε. Τέτοια live τονώνουν τη ροκιά μέσα σου και σε κάνουν να γυρίζεις σπίτι σου (όταν τέλος πάντων μαζεύεσαι) και να λες, εντάξει, τελικά κάτι συμβαίνει και σε αυτή τη ρημάδα την Ελλάδα…
