Μία ιστορία μαθητείας εξελίχθηκε το Σάββατο στο Gagarin. Μία ιστορία της οποίας τα χαρακτηριστικά ήταν προμελετημένα, άρτια και βαλμένα τόσο τέλεια σαν σε παζλ. Έχουν περάσει 8 χρόνια από την τελευταία φορά που οι S.EX. ανέβηκαν για τελευταία φορά στη σκηνή κάποιου συναυλιακού χώρου για να παίξουν live. 8 όμως είναι και τα χρόνια ζωής μίας άλλης μπάντας, αυτής των Teddy Boys from the Crypt, οι οποίοι «άνοιξαν» τη βραδιά. Όσοι παρεβρέθησαν στο Gagarin θα αντιλήφθηκαν ότι τόσο η επιλογή του support όσο και το κλίμα ήταν σαφώς επιτηδευμένα και βασίζονταν σε ένα πολύ ενδιαφέρον τετράπτυχο: Κιθάρα, μπάσο, farfisa και drums.
Ομολογώ πως δεν περίμενα να δω τον κόσμο να γεμίζει το Gagarin. Ο Mark Lanegan πέρυσι είχε το μισό κόσμο από αυτόν του Σαββάτου και αυτό δε το λέω διότι οι Sound Explosion είναι Έλληνες, αλλά επειδή το 60’s garage είναι όπως και να το κάνουμε περιοριστικό. Οι S.EX. βέβαια δεν είναι τυχαίοι και είναι από τα κορυφαία ονόματα, γεγονός το οποίο ο κόσμος τόσο με το χορό όσο και με τις επιδοκιμασίες του, το κατέστησε προφανές. Το γοητευτικό όμως στοιχείο της βραδιάς ήταν πως δεν είδαμε απλά μία υπέροχη συναυλία, αλλά γίναμε μάρτυρες και αποδέκτες της ενέργειας τεσσάρων ατόμων οι οποίοι έκαναν ένα εξαιρετικό πάρτυ. Για δύο ολόκληρες ώρες, οι Explosion διάλεγαν και έπαιζαν τραγούδια που λατρεύουν και τους συμπεριφέρθηκαν άψογα.
Το μέσο βέβαια είναι δεδομένο και περιοριστικό, αλλά ο κόσμος είχε γνώση. Ήξερε πως δε θα ακούσει κάτι πρωτοποριακό, κάτι ρηξικέλευθο και σύγχρονο, απλά καλό garage-punk. Όπως θα διαβάσατε και στη συνέντευξη που παραχώρησαν οι Explosion στο avopolis, τα γούστα της μπάντας είναι δεδομένα και απαράλλαχτα. Το άμεσο συμπέρασμα είναι δηλαδή, πως ο κόσμος που ήρθε το Σάββατο στο Gagarin γνώριζε ακρβώς τι να περιμένει και το γεύτηκε με ιδανικά αποτελέσματα. Το set list των Explosion κινούταν εξαιρετικά ανάμεσα στα υπέροχα δικά τους τραγούδια (ακούσαμε και μερικά ολοκαίνουργια) και στις διασκευές οι οποίες διέπονταν από πολύ δουλειά και φυσικά αστείρευτο κέφι. Στη σκηνή ήταν όλοι, οι Blues Magoos, oι Human Beinz, οι Chocolate Watchband, οι Five Canadians, oι προσωπικά αγαπημένοι μου Standells, οι Sonics (φυσικά), o Davie Allan, οι Ventures και πολλοί άλλοι υπερήρωες του genre.
Οι Sound Explosion υποσχέθηκαν ότι δεν θα χρειαστούν άλλα 8 χρόνια για να ξανανέβουν σε κάποια σκηνή. Μετά από μία τέτοια συναυλία και την μαγεία την οποία «εξόρυξαν» είναι προφανής μία τέτοια δήλωση. Το αρχετυπικό και original rock’n’roll δεν ξεχνίεται και όταν έχεις μία τόσο σημαντική μπάντα να το εφαρμόζει τόσο ιδανικά, μόνο χαρούμενος μπορείς να είσαι. Απλά, μπράβο.