 |
Αν όλα πάνε καλά η παρέα των Serpentine, πάρα πολύ σύντομα θα ξεφύγει από τον ατυχή χαρακτηρισμό «η indie μπάντα από την Πάτρα, που δεν είναι οι Raining Pleusure». Κάποτε, όταν άνοιγαν, αρκετά αμήχανα την πρώτη μεγάλη συναυλία των συμπατριωτών τους στο Ρόδον να είχε πραγματικά υπόσταση, τώρα όμως, κάποια χρονιά και πολύ δουλειά αργότερα ο Serpentine μοιάζουν να αποκτούν ένα μικρό αστέρι όλο δικό τους.
Στο Closer, που συνήθως βρισκόμαστε για να ακούσουμε αγαπημένα γκαραζάκια, το να πραγματοποιηθεί ένα ηλεκτρικό live ταυτόχρονα σημαίνει ότι τα αυτιά μας ίσως δεινοπαθήσουν, αλλά και το εκάστοτε group να στριμωχθεί στην μικροσκοπική «σκηνή». Παρ’ όλα αυτά και το κοινό, που φυσικά γέμισε το Closer, αλλά και η μπάντα έκαναν ότι ήταν δυνατό για μία ζεστή ατμόσφαιρα σε ένα μικρό “οικογενειακό” live.
Περίπου δέκα τραγούδια παρουσίασαν, ανάμεσα στα οποία και τo ίσως καλύτερο τραγούδι τους, το πολύ καλό Thrown Away, που κυκλοφόρησαν σε ένα demo 7” πριν από αρκετό καιρό καθώς και στην σχετικά πρόσφατη συλλογή του Mad Club. Στο προαναφερόμενο τραγούδι καθώς και σε αρκετές από τις υπόλοιπες στιγμές τους, οι Serpentine δείχνουν ότι έχουν το βρει τον δρόμο τους προς μία καθαρόαιμη κιθαριστική pop με ενδιαφέρουσες ενορχηστρώσεις και μελωδικά φωνητικά, τα οποία βέβαια στο Closer ίσως να αδικήθηκαν.
Στα θετικά των Serpentine δεν μπορούμε παρά να υπολογίσουμε και τις δύο «πρωταγωνιστικές» παρουσίες, τα αδέρφια Θανάσης και Μόνικα Χριστοδούλου. Οι εναλλαγές στα φωνητικά μεταξύ τους, δίνουν ένα ιδιαίτερο χρώμα και ωραιοποιούν το αποτέλεσμα, όπως κάνει επίσης και το σαξόφωνο της δεύτερης. Μπορεί λοιπόν μέσα στους προηγούμενους μήνες να υπήρξαν πολλές ανακατατάξεις στο group, με το σχήμα τώρα να αποτελείται από πέντε παιδιά, όμως η παρούσα σύνθεση μοιάζει να λειτουργεί καλύτερα από τις παλαιότερες.
Αν και κάποια πιο αυτοσχεδιαστικά κομμάτια, όπως το Unexpected Ideas, σε φίλους του group θύμισε Mogwai, ας μου επιτραπεί να σχολιάσω ότι δεν καταλαβαίνω την εμμονή όλων σχεδόν των συγκροτημάτων της νέας ανεξάρτητης σκηνής να θεωρούν αναγκαίο να περάσουν και τα χωράφια του, ας πούμε, post rock. Οι Serpentine έχουν το ταλέντο να δημιουργούν αυθεντικά μελωδικά pop τραγούδια, με εύκολα sing-along ρεφρέν, και ενδιαφέρουσες ιδέες στην ενορχήστρωση. Ας εμπιστευτούν τα όπλα που διαθέτουν και θα κάνουν πολλά κεφάλια να κουνιούνται ρυθμικά κάτω από τον ήχο των συνθέσεών τους, πολύ πιο πολλά από αυτά που έκαναν σε πολλές στιγμές να κουνιούνται στο Closer.
