 |
Την ώρα που ο Τάσος Βογιατζής συνομιλούσε με τους Piano Magic, η Χριστιάννα Φινέ έστελνε τις δικές τις ερωτήσεις στους Legendary Pink Dots. Double bill interview, λοιπόν, και να οι ερωτο-απαντήσεις (έστω και βιαστικά)!
Πως καταφέρνετε να παραμένετε δημιουργικοί μετά από 25 χρόνια;
Είμαι ένας ψυχωτικός χαρακτήρας και όσο περνάει ο καιρός, μου είναι ακόμα πιο δύσκολο να ηρεμήσω και αισθάνομαι ότι ακόμα δεν είμαι καν κοντά σε αυτό που εύχομαι.
Παρόλο που ο ήχος σας δεν είναι εύκολο να καταταχθεί κάπου, τα ΜΜΕ τον έχουν χαρακτηρίσει ως κάτι παραπλήσιο αυτού των Residents ή των Tuxedomοon. Πως το βλέπεις αυτό;
Τα μέσα με κολακεύουν πολύ με τη σύγκριση αυτή. Αγαπάω πολύ και τους Residents και τους Tuxedomoon. Παρόλ’ αυτά, θεωρώ ότι όλοι μας έχουμε ξεχωριστά οράματα.
Ποιά από τα άλμπουμ σας θεωρείς ότι είναι απ’ τα αγαπημένα σου ή τα πιο χαρακτηριστικά;
Αυτό είναι δύσκολο. Μου αρέσει πολύ το Chemical Playschool 11-13, επειδή είναι τόσο μα τόσο «πλατύ». Δούλεψα γι αυτό το box set για παραπάνω από ένα χρόνο. Επίσης από τ’αγαπημένα μου είναι και τα "9 Lives to Wonder" και "From here You'll Watch the World Go By". Αυτά τα 2 ακούγονται πολύ φρεσκα σε μένα κι ας έχουν περάσει 9 χρόνια από την κυκλοφορία τους.
Μπορεί να μην το γνωρίζεις, αλλά τα άλμπουμ με τα οποία γίνατε γνωστοί στην Ελλάδα, είναι αυτά που ηχογραφήσατε για την PIAS label, όταν μένατε στην Ολλανδία. Τι σας έκανε να φύγετε από την Αγγλία και να μετακινηθείτε προς την Ολλανδία;
Ερωτεύτηκα μια Γερμανίδα το 1984 και απλά ακολούθησα την καρδιά μου!
Γιατί αρνηθήκατε την προσφορά της Warner Bros;
Μπορείς να δεις LPDs στη Warner Bros; Δεν κολλάει... Αφήστε τους μεγάλους στον Bugs Bunny...
Έχετε μετανοιώσει που δεν συνεργαστήκατε με κάποια πολυεθνική, κάτι το οποίο θα σας έδινε την ευκαρία να γίνετε γνωστοί σε ένα πολύ μεγαλύτερο κοινό;
Παραδέχομαι ότι ένα μεγαλύτερο κοινό θα βοηθούσε, αλλά δε μπορούμε να συμβιβαστούμε ούτε στο ελάχιστο.
Έπειτα από την συνεργασία σας με την Soleil Moon Records, είχατε μια πολύ καλή και ζεστή αποδοχή από το underground κοινό της Αμερικής. Περιμένατε να συμβεί ποτέ αυτό;
Το αμερικάνικο κοινό μεγάλωνε σιγά σιγά κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, οπότε δε μου κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση. Είναι ακόμα ο τόπος που μας αποδέχονται και μας καταλαβαίνουν καλύτερα.
Θα μπορούσες να αναφέρεις μερικούς καλλιτέχνες ή συγκροτήματα που σε έχουν επηρεάσει;
Μου αρέσουν ακόμα οι Can, οι Faust και τα γερμανικά ψυχεδελικά συγκροτήματα των 70’s. Σε αυτή τη μουσική είμαι πάντα κοντά.
Υπάρχουν κάποια σύγχρονα συγκροτήματα που βρίσκεις ενδιαφέροντα;
Οι Radiohead πρέπει να είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που συνέβησαν ποτέ στη μουσική. Το συναίσθημά, η μελωδία και η περιπέτεια σε ένα πακέτο. Εκπληκτικός τραγουδιστής επίσης.
Υπάρχει μια φήμη στην Ελλάδα, ότι κάποτε είχατε έρθει για διακοπές στη Θάσο, και οτι στο γυρισμό κάνατε μια στάση στη Θεσσαλονίκη, όπου παίξατε μόνος σας σ’ ένα ακουστικό live. Ισχύει αυτό;
Όντως, πήγα στη Θάσο για διακοπές, αλλά η μοναδική φορά που έπαιξα στην Ελλάδα ήταν μια ανοιχτή συναυλία στην Θεσσαλονίκη στα 80’s…
Πως επιβιώνει ένα συγκρότημα τελικά, όταν έχει επιλέξει ένα προσωπικό, μοναχικό ταξίδι, αρνούμενο να κυκλοφορήσει singles ή να κάνει video – clips και γενικά όλη την υποστήριξη οποιασδήποτε διαδικασίας μαρκετινγκ;
Δύσκολα. Περιοδεύουμε, φεύγουμε, σχεδόν ποτέ δε φτάνουμε!
Σας εύχομαι τα καλύτερα...
