Οι Σουηδοί Logh μπορούν να χαρακτηριστούν σαν συγκρότημα-έκπληξη που μέσω μιας σχετικά μικρής εταιρίας (Bad Taste records, η οποία μας έχει δώσει ονόματα όπως οι Last Days of April και Danko Jones), έχουν καταφέρει να μπουν στις καρδιές πολλών ανθρώπων ανά τον κόσμο. Άλλη μια απόδειξη ότι η μουσική η ίδια μπορεί να κινήσει και να συγκινήσει χωρίς να χρειαστεί κάποιο ιδιαίτερο hype και σπρώξιμο από τα media.
Με δύο μεγάλα άλμπουμ στο ενεργητικό τους (Every time a bell rings και Raging Sun), εμφανίζονται ζωντανά στην Αθήνα το Σάββατο 03 Ιανουαρίου στο Odd club (Μεγάλου Αλεξάνδρου και Μαραθώνος 30, Κεραμεικός) για ένα από τα πρώτα live ξένου συγκροτήματος για το 2004 (ενώ το μεσημέρι της ίδιας μέρας θα βρεθούν στο δισκοπωλείο Jinx, Ασκληπιού 24, Αθήνα).
Για φίλους συγκροτημάτων όπως οι Low, Codeine αλλά και στιγμές από Mogwai και Godspeed you black emperor, αναμένεται να μπει το 2004 με το δεξί.
Hello. Πώς είσαστε; Χιονίζει στο Lund αυτή την ώρα;
MF: Hello! Όχι, κυρίως βρέχει όλη την ώρα. Δεν είναι πιο κρύα εδώ από την Ελλάδα αυτή την περίοδο.
JH: Όχι, δεν χιονίζει τώρα, αλλά το βλέπω να γίνεται πολύ σύντομα αυτό. Είμαστε από τα νότια της Σουηδίας και έτσι δεν έχει πολύ εδώ. Με τον Fredrik (drums) όμως είναι άλλη ιστορία μιας και είναι από τα βόρεια, εκεί που υπάρχει πολύ χιόνι τώρα. Γενικά είμαστε πολύ καλά, επιστρέψαμε σπίτι μετά από μια περιοδεία πέντε εβδομάδων στην Ευρώπη που περάσαμε καταπληκτικά.
Πώς είναι τα Χριστούγεννα στην Σουηδία; Κάποιο ιδιαίτερο έθιμο;
JH: Χμμμ. Τα Χριστούγεννα στην Σουηδία είναι συνήθως τα ίδια όπως σε άλλες χώρες. Νομίζω το έθιμο είναι να τρως όσο πιο πολύ μπορείς και να περνάς χρόνο με την οικογένειά σου. Απαίσια τραγούδια στο ραδιόφωνο και παιδιά να κλαίνε σε κάθε σούπερ μάρκετ. Στις μέρες μας, Χριστούγεννα φαίνεται να σημαίνουν να καταναλώνεις και μόνο.
Ο κόσμος και ο μουσικός τύπος έχουν υποδεχθεί πολύ ζεστά το νέο σας άλμπουμ. Πως νοιώθετε για αυτό;
MF: Φυσικά υπέροχα! Είναι σπουδαίο να κάνεις τους ανθρώπους ευτυχισμένους ή απλά να τους αγγίξεις με κάποιο τρόπο.
JH: Είμαστε πραγματικά χαρούμενοι που η μουσική μας αρέσει στον κόσμο.Η μουσική που παίζουμε δεν είναι για τις μάζες. Δύσκολα τα τραγούδια μας ακούγονται στο ραδιόφωνο ή τα video clips μας παίζονται στα κανάλια. Μερικές φορές μία και μόνο κριτική μπορεί να κάνει καλό. Το ίντερνετ νομίζω πως μας βοήθησε αρκετά να ακουστούμε εμείς και η μουσική μας.
Ποιες διαφορές διακρίνετε μεταξύ του ‘Raging Sun’ και του ‘Every time a bell rings’;
MF: Υπάρχει περισσότερος θυμός στο ‘Raging Sun’. Όχι μόνο στα πιο σκληρά κομμάτια αλλά και στα πιο ήσυχα. Δεν νοιώθαμε και πολύ καλά κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων, έξω από τους εαυτούς μας και μακριά ο ένας από τον άλλο. Ποτέ δεν κάναμε κάτι ανάλογο στο παρελθόν. Ο πρώτος μας δίσκος ηχογραφήθηκε σιγά-σιγά και ποτέ δεν υπήρχε κάποιο deadline. Τώρα υπήρχε, και αυτό μας άγχωσε κάπως. Ήμασταν και πάντα άρρωστοι και τα πάντα παγωμένα τριγύρω… Το νέο μας άλμπουμ είναι πιο πολύπλοκο. Μερικά τραγούδια έχουν δουλευτεί εδώ και πολλά χρόνια και υπάρχει τόσος πολύς σχεδιασμός πίσω τους που δεν θα το πιστέψεις. Υπήρχαν και μερικά ή για την ακρίβεια ένα κομμάτι, που γράφτηκε κατά την διάρκεια της ηχογράφησης.
JH: Υπάρχει μια φυσική εξέλιξη στον ήχο και θα ήταν κάπως βαρετό να κάνουμε ένα παρόμοιο δίσκο και πάλι. Επίσης πήραμε μεγάλη βοήθεια από τον John Congleton που μιξάρισε και έκανε συμπαραγωγή. Μας βοήθησε σε στιγμές απόγνωσης. Είναι πραγματικά πολύ ταλαντούχος.
Πως πήγε η πρόσφατή σας ευρωπαϊκή περιοδεία; Μερικές χαρακτηριστικές στιγμές να μοιραστείτε μαζί μας;
MF: Όλα ήταν υπέροχα αλλά στην Πορτογαλία ήταν ακόμα πιο καλά! Ζεστή και πραγματικά καλή υποδοχή. Η πρώτη μας φορά αλλά φαίνεται πως τα πάμε καλύτερα εκεί παρά στην Σουηδία! Υπάρχουν βέβαια και διάφορες αναμνήσεις με διάφορα μυστήρια ποτά σε περίεργα μέρη με παράξενους αλλά πάντα φιλικούς ανθρώπους.JH: Ήταν η καλύτερή μας περιοδεία μέχρι τώρα νομίζω. 35 συναυλίες μέσα σε 37 μέρες, έτσι είχαμε ένα αρκετά πιεσμένο πρόγραμμα. Αλλά και αυτό είναι καλό, δεν μου αρέσει να έχουμε κενές μέρες. Ήμασταν μέσα σε ένα πολύ μικρό mini van, μας έπιασε κλειστοφοβία μετά από πέντε βδομάδες και 20000 χιλιόμετρα.
Πέραν της Πορτογαλίας και Ισπανίας που παίξατε πολλά shows, είσαστε αρκετά γνωστοί και στην Ελλάδα. Γιατί νομίζετε ότι οι ‘παγωμένοι’ Σουηδοί Logh, έλκουν περισσότερους οπαδούς σε πιο νότιες και ζεστές χώρες;
MF: Μάλλον θεωρούμαστε πιο εξωτικοί στην Ελλάδα παρά από κάποιον από την Γερμανία. Αλλά για την ακρίβεια, σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες μας παίρνουν στα σοβαρά, πλην της Σουηδίας. Στην Σουηδία δεν μας ξέρουν πολλοί άνθρωποι. Δεν ξέρω τι σκέφτονται αλλά μάλλον μισούν την μουσική μας. Πιο ρεαλιστικά, δεν έχουμε κάποιο hype στην Σουηδία.
Πως αποφασίσατε να έχετε αυτό το όνομα; Έχει να κάνει τίποτα με το Twin Peaks;
MF: Όχι πια πλέον. Το συγκρότημα Logh υπάρχει για πολλά πράγματα αλλά όχι και το όνομα μόνο του. Είναι απλά ένα όνομα σαν να λέμε Mattias ή Georgious ή ότι άλλο.
JH: Στην αρχή ίσως να είχε να κάνει με το Twin Peaks, δεν θυμάμαι. Έπρεπε όμως να αλλάξουμε το όνομά μας για νομικούς λόγους όταν το ‘Every time…’κυκλοφόρησε στην Αμερική. Υπήρχε ήδη μια μπάντα με το όνομα Log εκεί. Απλά προσθέσαμε ένα h στο τέλος. Είναι καλό γιατί μπορείς να το προφέρεις με τον ίδιο τρόπο και γενικά δεν σημαίνει κάτι και έτσι δεν συνδυάζεται το όνομα με τη μουσική μας.
Μιλώντας για σειρές και ταινίες, η μουσική σας, έχει αρκετά κινηματογραφική ατμόσφαιρα και κλίμα. Ποιες οι αγαπημένες σας ταινίες;
MF: Μου αρέσει πραγματικά το 2001 του Κιούμπρικ. Επίσης ‘Ο Κακός, ο Καλός και ο Άσχημος’, Bladerunner, Fucking Amal…
JH: Oh, έχω τόσες πολλές αγαπημένες ταινίες. ‘Μπλε Βελούδο’, ‘Σιωπή των Αμνών’, ‘Μπαρμπαρέλλα’. Είμαι μεγάλος fan του Πήτερ Σέλλερς και έτσι λατρεύω τις παλιές ταινίες ‘Ροζ Πάνθηρ’.
Σε μια επερχόμενη κυκλοφορία σας, διασκευάζετε το ‘War Ensemble’των Slayer. Πως και έτσι; Φαντάζομαι ότι είναι μια πιο αργή έκδοση, σωστά;
MF: Ναι, είναι πιο αργή αλλά και πολύ πιο βαριά! Είναι και πάρα πολύ σκοτεινή παραδόξως. Υπάρχουν τόσες όμορφες αρμονίες στα παλιά κομμάτια των Slayer που πρέπει να προσέξεις και να ψάξεις. Δεν είχαμε ποτέ στο παρελθόν παίξει κάποια διασκευή και έτσι θελήσαμε να δούμε αν μπορούμε να πάρουμε ένα υπέροχο κομμάτι, να το ξαναγράψουμε και να κρατήσουμε κάποιες από τις αξίες του.JH: Νομίζω ότι ήταν ιδέα του Mattias, άκουγε πολύ metal παλιότερα (και ακόμα ακούει υποθέτω). Ηχογραφήσαμε το War Ensemble κυρίως για να δούμε αν μπορούμε να τα καταφέρουμε. Αλλά και οι Logh δεν απέχουν πολύ από το metal.Έχουμε πολλές αρμονίες που μπορείς να βρεις σε ένα τυπικό metal τραγούδι.
Ήσασταν metal fans στα γυμνασιακά σας χρόνια; Αγαπημένες μπάντες και δίσκοι;>
MF: Νομίζω ότι μόνο εγώ ήμουν πραγματικά χωμένος στο metal. Είναι αυτό που με έφερε να ενδιαφερθώ για την μουσική. Το πρώτο cd που αγόρασα ήταν το ‘Master of Puppets’ των Metallica μαζί με το ‘Seasons in the Abyss’των Slayer. Αυτά τα δύο άλμπουμ άκουγα και συνεχίζω να ακούω ακόμα και τώρα.
JH: Ποτέ δεν άκουγα metal. Ήμουν περισσότερο στο glam rock. Bowie, T-Rex, Genesis, Talking Heads και διάφορα τέτοια. Αλλά ο Mattias και ο Mathias ακούνε αρκετά πιο σκληρά πράγματα.
Πως είναι η τοπική σκηνή; Κάποια καλά σχήματα να τσεκάρουμε στο μέλλον;
MF: Σίγουρα οι Cult of Luna, οι Switchblade και ένας τύπος με το όνομα Jose Gonzales.
JH: Η τοπική σκηνή ήταν κάποτε καλή αλλά τώρα έχει πέσει σε κάποιο τέλμα και μιζέρια. Στο Lund στα venues παίζουν μόνο μεγάλα συγκροτήματα, αν ποτέ παίζουν βέβαια. Μου αρέσουν οι Cult of Luna, οι Fine Arts Showcase (σύντομα κυκλοφορεί ο δίσκος στην αγγλική Must Destroy) και οι Isolation Years.
Τι να περιμένουμε από εσάς μετά το ‘Raging Sun’; Περισσότερες περιοδείες;
MF: Περιοδείες, περισσότερες περιοδείες και ηχογραφήσεις για νέο δίσκο για τα τέλη του 2004.
JH: Ναι, φαντάζομαι περισσότερες περιοδείες. Σχεδιάζουμε μια μικρότερη ευρωπαϊκή περιοδεία για την Άνοιξη. Ίσως παίξουμε και στην Αγγλία επίσης.
Τι να περιμένουμε από το live σας στην Αθήνα;
MF: Εξαρτάται από το venue, πόσο μεγάλο θα είναι και ανάλογο με το κοινό. Αλλά μέχρι τότε δεν θα έχουμε παίξει για ένα μήνα και έτσι θα είμαστε το λιγότερο ενθουσιασμένοι.
JH: Θα είναι πολύ καλά φαντάζομαι. Είμαστε ενθουσιασμένοι που θα έρθουμε στην Ελλάδα.