 |
Με τον τραγουδιστή και στιχουργό (συν κάμποσα άλλα) των No-Man Tim Bowness είχα μιλήσει ξανά στο παρελθόν, και πάλι τηλεφωνικά ("Θα πρέπει να ήταν την εποχή του άλμπουμ "Dry Cleaning Ray", μου λέει αφήνοντάς με άναυδο επειδή ούτε εγώ δεν το θυμόμουν ότι ήταν τότε!). Γνώριζα ως εκ τούτου πως πρόκειται για κάποιον που μπορεί να μιλάει ακατάπαυστα μετά από κάθε ερώτηση, καταπατώντας έτσι το όριο των 20 λεπτών που μου είχε δοθεί για να μιλήσω μαζί του.
Το ίδιο "ελάττωμα" έχει και ο συνέταιρός του στη μπάντα, ο Steven Wilson, ο οποίος κατά σύμπτωση θα έπαιζε με το άλλο του συγκρότημα (ή πιο σωστά με ένα από τα άλλα του συγκροτήματα), τους Porcupine Tree, την επόμενη ημέρα στην Αθήνα. Δεν τον πλησιάσαμε βέβαια για να μας μιλήσει για τους No-Man, επειδή προφανέστατα ήταν εδώ για άλλο λόγο. Απολαύστε λοιπόν ένα μέρος απ' τα όσα μου είπε ο Tim Bowness για το νέο άλμπουμ του ντουέτο με τίτλο "Together We're Stranger":
- Πάντοτε πίστευα ότι ο Steven Wilson ήταν ο πιο πολυπράγμων ανάμεσα στους δύο σας, μέχρι που επισκέφτηκα το site σας και είδα με πόσα μουσικά projects ασχολείσαι και εσύ! Πρόσφατα απέκτησα κι ένα άλμπουμ που έχεις ηχογραφήσει με τους Samuel Smiles και κάνοντας τη σύγκριση με το καινούργιο άλμπουμ των No-Man, το βρίσκω πολύ περισσότερο βασισμένο σε τραγούδια, εκεί που το τελευταίο είναι επικεντρωμένο στην υφή και την ατμόσφαιρα του ήχου.
- Αυτό που κάνουμε με τους No-Man είναι ότι παίρνουμε κλασικές φόρμες μπαλάντας και πειραματιζόμαστε επάνω τους, προσπαθώντας να εξερευνήσουμε μέσω της παραγωγής και της δημιουργίας νέων ήχων κάτι που δεν θα θυμίζει αυτό απ' το οποίο ξεκινάμε. Εκεί λοιπόν που οι Samuel Smiles μένουν κοντά στην τραγουδιστική φόρμα, οι No-Man προσπαθούν να την κάνουν πιο αφαιρετική. Το άλμπουμ χωρίζεται σε δύο μέρη. Τα τέσσερα πρώτα κομμάτια που διαρκούν περίπου 28 λεπτά αποτελούν μια ενότητα, το ένα βγαίνει μέσα από το άλλο, και τα βλέπουμε σαν μια φυσική συνέχεια αυτού που κάναμε στο προηγούμενό μας άλμπουμ, το "Returning Jesus", παίρνει στοιχεία απ' αυτό και τα πηγαίνει παρακάτω. Τα υπόλοιπα τρία κομμάτια του δίσκου είναι ίσως τα πιο "γυμνά" που έχουμε ηχογραφήσει, με τους λιγότερους αυτοσχεδιασμούς και κόλπα στην παραγωγή. Το άλμπουμ είναι αρκετά διαφορετικό απ' τα προηγούμενά μας αλλά και πολύ κοντά στον ήχο που μας χαρακτηρίζει
- Πριν απ' το άλμπουμ βγήκε ένα σινγκλ που όπως έχετε δηλώσει, περιέχει κομμάτια απ' τα sessions του "Returning Jesus" που θέλατε οπωσδήποτε να κυκλοφορήσουν. Τελικά απ' ότι καταλαβαίνω, θα πρέπει να είναι ένας πολύ σημαντικός δίσκος για εσάς σαν δημιουργούς, άσχετα απ' το πώς τον αντιλαμβάνεται ο κόσμος.
- Ήταν ο πιο προσιτός δίσκος που κάναμε απ' την εποχή που ηχογραφούσαμε για την One Little Indian στις αρχές των '90ς, το τελευταίο άλμπουμ που κάναμε γι' αυτούς, το "Flowermouth" πήγε καλά εμπορικά, απ' την άποψη ότι μπήκε στα charts των ανεξάρτητων εταιριών, και ήταν αυτός που δημιούργησε την παγκόσμια βάση οπαδών που μας ακολουθεί μέχρι σήμερα. Δεν κάνουμε άλμπουμ με τους No-Man παρά μόνο όταν αισθανόμαστε ότι θέλουμε πολύ να τα κάνουμε, και με το "Returning Jesus" ήταν η πλέον ιδεατή περίπτωση να βρεθούμε με τον Steven. Μας πήρε πέντε χρόνια να το τελειώσουμε, κι αυτό γιατί θέλαμε να βγει ακριβώς όπως το είχαμε στο μυαλό μας. Πήρε τις καλύτερες κριτικές και πούλησε αργά αλλά σταθερά. Μας έδωσε επίσης την αυτοπεποίθηση να ακολουθούμε οποιαδήποτε κατεύθυνση θεωρούμε εμείς σαν σωστή, αγνοώντας τις μόδες και τις τρέχουσες καλλιτεχνικές τάσεις.Με κάθε καινούργια δουλειά μας, όπως και σε κάθε project που συμμετέχω, προσπαθώ να κάνω κάτι διαφορετικό κάθε φορά, να φτάνω κάπου που δεν έχω ξαναβρεθεί με άλλη ηχογράφηση, κι αυτό είναι ένα είδος πίεσης. Και με το που βρεθήκαμε γι' αυτόν το δίσκο με τον Steven πριν από ενάμιση χρόνο, καταλάβαμε αμέσως ότι γράφουμε κάτι πολύ ξεχωριστό. Βοηθάει επίσης το ότι συνεργαζόμαστε με τόσους πολλούς και διαφορετικούς μουσικούς σε άλλους δίσκους που κάνουμε, ώστε όταν βρισκόμαστε να έχουμε τόσες πολλές επιρροές και ιδέες που να θέλουμε να εφαρμόσουμε.
- Έχεις μια συγκεκριμένη ιδέα για το πώς θα πρέπει να ηχούν χοντρικά οι δίσκοι των No-Man;
- Κάθε project έχει το δικό του εκτόπισμα και σκοπό, με τους Darkroom για παράδειγμα παίζω κάτι σκοτεινό και ηλεκτρονικό που βασίζεται αποκλειστικά στον αυτοσχεδιασμό, ενώ με τον Peter Chilvers πραγματευόμαστε την κλασική τραγουδοποιία. Με τους No-Man δεν υπάρχει μια σταθερή φόρμουλα που ακολουθούμε, μα απ' την άλλη ξέρουμε πολύ καλά τα όρια που μπορούμε να φτάσουμε.
- Ο Steven έχει περιγράψει το δίσκο σαν έναν δίσκο χωρισμού. Θεωρείς ότι είναι περισσότερο συναισθηματικά φορτισμένος από άλλους δικούς σας;
- Μάλλον ναι. Η φιλενάδα ενός φίλου μας ακούγοντας το δίσκο έκλαψε, που μας δίνει κάποιες εντυπώσεις για τη δύναμή του να μιλήσει στην ψυχή κάποιων ανθρώπων. Για μένα προσωπικά, έρχεται μετά τον τερματισμό μιας μακρόχρονης, δωδεκάχρονης σχέσης και οι στίχοι, άσχετα απ' το αν είναι αυτοβιογραφικοί ή προσωπικοί, αντανακλούν τα αισθήματα που ένιωθα εκείνη την περίοδο. Πολλοί απ' τους στίχους σε διαφορετικά επίπεδα έχουν να κάνουν με το χωρισμό, ειδικά σε κομμάτια σαν το "Things I Want To Tell You".
- O Steven προσπαθεί να εκφράσει μουσικά τα όσα περιγράφεις εσύ στους στίχους σου;
- Από τότε που ξεκινήσαμε να γράφουμε μαζί μουσική, το 1987, ελάχιστες φορές έχει χρειαστεί να μιλήσουμε για το πώς θα πρέπει να είναι μουσικά ένα κομμάτι. Πάντοτε καταφέρνουμε να υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλο καλλιτεχνικά, και μάλιστα σχεδόν αποκλειστικά ενστικτωδώς. Και εκπλήσσει κι εμάς τους ίδιους το πώς εξακολουθούμε να εκφράζουμε ο ένας τα αισθήματα του άλλου με τα στοιχεία που συνεισφέρουμε στη δουλειά μας.
- Συμμετέχεις σε τόσα projects , κι όμως δεν έχω δει ποτέ να κυκλοφορείς κάτι ολότελα δικό σου, με το όνομά σου και μόνο.
- Έχω κάνει αρκετά άλμπουμ σε συνεργασία με άλλους, κι αν έκανα κάτι εντελώς δικό μου, θα έπρεπε να είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Το παράξενο είναι ότι η δουλειά μου με τους No-Man, είναι τόσο κοντά στην καρδιά μου και τη νιώθω τόσο δική μου, που μπορείς να θεωρήσεις ότι είναι σχεδόν αυτό που θα έκανα αν ηχογραφούσα σόλο δουλειά. Είναι όπως πιστεύω ότι θα πρέπει να ακούγεται η μουσική.
Να πούμε τέλος ότι τα γούστα του Tim Bowness περιλαμβάνουν εκτός από μια απέραντη λατρεία για τον Nick Drake, πολλά και διαφορετικά ακούσματα όπως Goldie, Mum, Sigur Ros, Goldfrapp, Τortoise, Stereolab και Can, ενώ εάν θέλετε να εξερευνήσετε τις ηχογραφήσεις του, όπως κι αυτές των μουσικών με τους οποίους συνεργάζεται, κατευθυνθείτε προς το site www.burningshed.com.
