 |
Στην πρώτη ημέρα της βρετανικής περιοδείας των Gorky’s Zygotic Mynci για την προώθηση του νέου τους album “How I Long To Feel That Summer In My Heart”, και λίγο μετά το soundcheck, το Avopolis συνάντησε όλα τα μέλη του σπουδαίου group από την Ουαλλία. Ύστερα από μία πρώτη φιλική κουβέντα, ο Euros Childs και ο Richard James δέχτηκαν την πρόσκλησή μου για έναν καφέ και μία συζήτηση αποκλειστικά για τους αναγνώστες του Avopolis.
Να σημειώσω, ότι εκτός του ότι η απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης που ακολουθεί ήταν και η πιο δύσκολη και χρονοβόρα που έχω παρουσιάσει στις σελίδες του e-zine που διαβάζετε, λόγω της ιδιόρρυθμης προφοράς των δύο Ουαλλών, έγινε και με τον συμπαθέστατο Euros να μην μπορεί να σταθεί στην καρέκλα του, γυρνώντας και κοιτώντας γύρω του κάθε λίγο, αλλά χωρίς ποτέ να τολμάει να κοιτάξει στα μάτια τον συνομιλιτή του, όταν μίλαγε για τον εαυτό του ή το group του. Υπερκινητικός, με έντονα tick, και συνεχώς κρυμμένα τα μάτια του πίσω από τα ατημέλητα μαλλιά του, ο Euros Childs σίγουρα κερδίζει το ενδιαφέρον αλλά και την περιέργεια του όποιου συνομιλιτή του.
Αvopolis: Νέο album για τους Gorky’s Zygotic Mynci. Πόσο νομίζετε ότι διαφέρει από τις προηγούμενες δισκογραφικές σας δουλειές;
Euros: Κατ’ αρχάς υπάρχει ένα αρκετό διαφορετικό line up στο group. Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από τότε που ο Euros Rowlands εγκατέλειψε το group, ενώ πάνε πλέον δύο χρόνια από την στιγμή που και ο John Lawrence σταμάτησε να δουλεύει μαζί μας. Υπάρχει λοιπόν αυτή η σημαντική διαφορά στη σύνθεση του group, με τα προηγούμενα χρόνια, η οποία βέβαια φυσικό είναι να έχει κάποιες επιπτώσεις και στον ήχο μας.
Όμως ανεξάρτητα από όλα αυτά, θεωρώ ότι κυκλοφορήσαμε τον πιο καλό και πιο προσεκτικά δημιουργημένο δίσκο μας, εννοώντας ότι μπορέσαμε να ηχογραφήσουμε ότι ακριβώς θέλαμε αρχικά, κάτι που ίσως τα περασμένα χρόνια δεν το είχαμε καταφέρει.
Richard: Θεωρώ ότι κάθε album μας διαφέρει. Kάθε μας δουλειά είναι εξ’ολοκλήρου κάτι καινούργιο, αν και μπορεί κανείς να παρατηρήσει ότι υπάρχει μία φυσική συνέχεια στις ηχογραφήσεις που κυκλοφορήσαμε στην πορείας μας. Σίγουρα, δεν έχουμε μία φόρμουλα την οποία ακολουθούμε όταν γράφουμε νέα τραγούδια ή όταν βρισκόμαστε στο studio και τα ηχογραφούμε.
Αvopolis: Προσωπικά, ύστερα από λίγες ακροάσεις του νέου σας album “How I Long To Feel That Summer In My Heart”, παρατήρησα ότι εκτός του ότι πρόκειται για το album σας με την πιο καλή παραγωγή, υπάρχει μία σημαντική αναβάθμιση του ρόλου της αδερφής σου Euros, Megan, στις συνθέσεις...
Euros: Δεν υπάρχει καμμία ενσυνείδητη επιλογή να σπρώξουμε κάποιο από τα μέλη του group πιο μπροστά. Ίσως κατά κάποιο τρόπο να έχεις δίκιο, αλλά δεν είναι κάτι που έγινε για κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Ίσως έτσι να εξελίχθηκαν τα τραγούδια κατά την δημιουργία τους.
Avopolis: Ξεκινήσατε την πορεία σας στην μουσική όταν ήσασταν πάρα πολύ μικροί σε ηλικία. Ηχογραφήσατε τα πρώτα σας τραγούδια πριν ακόμα ενηλικιωθείτε. Τώρα, τόσα χρόνια και τόσα albums μετά, πόσο νομίζετε ότι έχετε εξελιχθεί ως ξεχωριστοί μουσικοί και ως group;
 |
Euros: Δεν έχουμε καμμία σχέση με το πως είμασταν ως μουσικοί όταν ξεκινάγαμε. Εγώ κατ’αρχάς δεν ήξερα να παίζω κανένα μουσικό όργανο! Και τα πρώτα μας albums δεν έχουν και πολύ μεγάλη σχέση με αυτό που κάνουμε τώρα...
Richard: Αυτό που εννοεί είναι ότι έχουμε προοδεύσει πάρα πολύ. Τα φωνητικά μας έχουν γίνει πολύ καλύτερα, αλλά και οι συνθετικές μας ικανότητες. Γενικότερα πιστεύω ότι έχουμε αναπτύξει μία ειλικρινή επίγνωση του τι κάνουμε. Γνωρίζουμε ότι ο σκοπός μας πλέον είναι να γράφουμε συνέχεια νέα τραγούδια, τα οποία θα αρέσουν και σε εμάς και στους φίλους μας, και πως πρέπει να συνεργαστούμε μεταξύ μας ως μπάντα για να πετύχουμε στις ηχογραφήσεις.
Euros: Όμως αυτό υπήρχε από την αρχή κατά τη γνώμη μου. Γι’αυτό ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε με την μουσική, γι’αυτό δημιουργήσαμε την μπάντα και γι’αυτό συνεχίζουμε μέχρι σήμερα.
Avopolis: Αυτό όμως που κάνετε ως group, η μουσική που υπηρετείτε εννοώ, μοιάζει πολλές φορές να είναι κάτι ιδιαίτερο ξεχωριστό, σαν να αποτελείτε ένα είδος μουσικής από μόνοι σας. Θεωρείτε ότι υπάρχουν σήμερα groups και καλλιτέχνες με τους οποίους συμπορεύεστε ή μήπως νοιώθετε μόνοι σας;
Euros: Μουσικά εννοώντας, θεωρώ ότι οι καλύτερες μπάντες είναι αυτές που είναι ανεξάρτητες από ταμπέλες, και έχουν έναν απόλυτα δικό τους αυθεντικό ήχο. Υπάρχουν groups που δυστυχώς τα ακούς και λες αμέσως ότι «αυτοί μοιάζουν με τους Shed Seven”, αλλά εμείς ευτυχώς δεν μοιάζουμε με τους Shed Seven, αλλά και ούτε με τίποτα άλλο αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν πολλά άλλα group σαν και εμάς, με την έννοια ότι έχουν το δικό τους όραμα, ακολουθούν την δική τους δημιουργικότητα όπως βγαίνει από την ψυχή τους, και όχι τον τραπεζικό τους λογαριασμό. Έχουμε λοιπόν, περισσότερα κοινά με αυτά τα groups, παρά το γεγονός ότι μπορεί να μην μοιάζουμε καθόλου ηχητικά.
Avopolis: Θεωρείτε ότι το γεγονός ότι είστε Ουαλλοί και ότι διατηρείτε πολλά πολιτιστικά στοιχεία της πατρίδας σας στην μουσική σας, βοήθησε στο να είστε διαφορετικοί και επιτυχημένοι; Είναι τελικά καλό το να είσαι Ουαλλός και να ασχολείσαι με την μουσική;
 |
Euros: Κοίταξε να δεις. Υπάρχουν κακές μπάντες στην Ουαλλία. Υπάρχουν απαίσιες μπάντες στην Ουαλλία. Μπάντες που τραγουδούν για κρύα σάντουιτς και μπύρες. Υπάρχουν μπάντες που μοιάζουν με άθλιους Radiohead στην Ουαλλία, όπως υπάρχουν και στην Σκωτία. Απλά νομίζω ότι επειδή η Αγγλία είναι μεγαλύτερη, στα αυτιά του κόσμου φτάνουν περισσότερα απαράδεκτα αγγλικά groups, παρά ουαλλικά ή σκωτσέζικα. Το γεγονός ότι είναι από την Ουαλλία ή και ακόμα ότι τραγουδούν στην δική μας γλώσσα, δεν κάνει όλα αυτά τα groups αυθεντικά και σε καμμία περίπτωση σπουδαία. Είμαι σίγουρος ότι και στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά χάλια groups, και κάποια καλά. Έχει καμμία σημασία για τα μεν ή τα δε ότι κατάγονται από την Ελλάδα;
Avopolis: Όμως να κοιτάξουμε με προσοχή το σύνολο της βρετανικής μουσικής σκηνής, δεν μπορούμε παρά να παρατηρήσουμε ότι δύο από τις πιο σπουδαίες και αυθεντικές μπάντες προέρχονται από την Ουαλλία. Και εννοώ εσάς και τους Super Furry Animals. Για κάποιον που παρακολουθεί την μουσική της Βρετανίας από μακριά, από την Ελλάδα για παράδειγμα, αυτό ίσως και να σημαίνει κάτι...
Richard: Ναι, ότι είμαστε πιο προοδευτικοί και πειραματικοί στην μουσική μας, καταλαβαίνω. Μέχρι πριν από λίγο καιρό όμως, ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα για τις μπάντες από την Ουαλλία. Στην Αγγλία, οι έννοιες pop/rock μουσική και Ουαλλία όταν συνδυαζόντουσαν προκαλούσαν γέλιο. Δεν ήταν καθόλου cool το να ανήκεις σε Ουαλλική μπάντα. Η δική μας επιτυχία καθώς και των Super Furry Animals ίσως άνοιξε τον δρόμο και για άλλα συγκροτήματα, και σιγά σιγά ξεπεράστηκε, θέλω να πιστεύω, το πρόβλημα που σου είπα προηγουμένως.
Avopolis: Για να επιστρέψουμε λίγο στην δισκογραφική σας δουλειά, στο προηγούμενο σας album ήταν αρκετά διαφορετικό, αφού ήταν εξ’ολοκλήρου ακουστικό. Γιατί πήρατε αυτή την απόφαση;
Εuros: To προηγούμενο album περιείχε εκτελέσεις τραγουδιών που παίζουμε συχνά μεταξύ μας σε σπίτια και συγκεντρώσεις φίλων γιατί όπως καταλαβαίνεις δεν μπορείς να έχεις ενισχυτές και μπρίζες παντού. Και παρά το γεγονός ότι σε όλα μας τα albums είχαμε κάποια ακουστικά τραγούδια, θεωρήσαμε ότι θα ήταν ωραίο να είχαμε μερικά συγκεντρωμένα σε ένα album. Πιστεύω ότι άξιζε τον κόπο τελικά αν και να σου πω την αλήθεια δεν ήταν τελικά και όσο ακουστικό αρχικά θέλαμε. Κλέψαμε λίγο χε,χε.
Avopolis: Καθώς ηχογραφούσατε το καινούργιο σας album, πώς λειτουργήσατε ως group; Υπήρξε κάποιος από εσάς που οδήγησε τους υπόλοιπους προς μία κατεύθυνση ή μήπως ήταν μία ομαδική προσπάθεια εξ’αρχής;
Richard: Όλα είναι σχετικά, αφού από την μία πλευρά όποιος έχει γράψει ένα τραγούδι εκείνος έχει στο μυαλό του μία τελική μορφή του πως θα πρέπει να διαμορφωθεί και να ηχογραφηθεί. Όμως αυτό που γίνεται συνήθως είναι ότι όταν κάποιος από εμάς γράφει ένα νέο τραγούδι και το φέρνει στο group, τότε ο κάθε ένας από εμάς προσθέτει την δική του προσωπικότητα και τις δικές του ικανότητες ως μουσικός, και το τελικό αποτέλεσμα πολλές φορές διαφέρει πάρα πολύ από την αρχική ιδέα αυτού που έγραψε το τραγούδι. Και επειδή δεν υπάρχει σε καμμία περίπτωση στο group κάποιος που διατάζει, και λέει ποιος θα κάνει τι, πάντα υπάρχει μία σχετική σύγχηση αρχικά, ανάμεσα μας, στον ρόλο του κάθε ένα, σε κάθε κομμάτι. Όμως, επειδή έχουμε μάθει να συνεργαζόμαστε και επειδή το κάθε μέλος του group γνωρίζει τη θέση του και τη λειτουργεία του στα πλαίσια του group, όλοι προσφέρουμε κάτι ξεχωριστό, πολύτιμο και πολύ χρήσιμο το οποίο δένει με τον συνολικό μας ήχο. Και πάντα καθοδηγούμαστε από το συναίσθημα.
Avopolis: Σήμερα ξεκινάτε και την νέα σας περιοδεία με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του “How I Long…”. Έχετε σκοπό να επικεντρωθείτε σε τραγούδια από την νέα σας δισκογραφική δουλειά ή σας αρέσει να ερμηνεύετε κομμάτια από παλαιότερα albums;
 |
Euros: Όταν περιοδεύσαμε για τελευταία φορά, πριν από ένα χρόνο, δεν είχαμε κάποιο νέο album να προωθήσουμε, οπότε βρήκαμε την ευκαιρία να παίξουμε τραγούδια από παλαιότερες δουλειές που είχαμε πολλά χρόνια να ερμηνεύσουμε ζωντανά, πολλά από το 1994. Βρήκαμε την ευκαιρία, σε αυτές τις 15 συναυλίες πέρυσι, να παίξουμε και αρκετά b-sides το οποίο αρέσει πάντα στους fans μας. Όμως τώρα αισθανόμαστε την ανάγκη να παρουσιάσουμε τα νέα τραγούδια, οπότε σε αυτήν την περιοδεία θα παίξουμε σχεδόν όλο το νέο album. Χωρίς βέβαια να ξεχάσουμε και ορισμένα παλαιότερα αγαπημένα τραγούδια των φίλων μας.
Avopolis: Αυτή την περίοδο που θα γυρνάτε την Μεγάλη Βρετανία μέσα στο tour bus, έχετε σκοπό να ασχοληθείτε καθόλου με την συγγραφή νέων τραγουδιών ή μήπως δεν το συνηθίζετε;
Euros: Γράφουμε συνέχεια νέα τραγούδια. Αντίθετα με το πως δουλεύουν άλλα groups, εμείς δεν μαζευόμαστε κάποια στιγμή όλοι μαζί και λέμε, «τώρα θα γράψουμε το νέο μας υλικό!». Ο κάθε ένας γράφει μόνος του όποτε εκείνος θέλει, και παράλληλα, όποτε έχει μία ολοκληρωμένη ιδέα στο μυαλό του, την παρουσιάζει στους υπόλοιπους, και τότε την δουλεύουμε όλοι μαζί.
Avopolis: Πιστεύετε ότι υπάρχει ποτέ η περίπτωση να γράψετε κάποιο τραγούδι ενώ θα βρίσκεστε σε περιοδεία στην Ελλάδα;
Euros: Ελπίζω πως κάποια στιγμή θα παίξουμε στην Ελλάδα. Η χώρα σου είναι ένα από αυτά τα μέρη που όλοι θέλουν να έρθουν να παίξουν κάποια στιγμή, αλλά συνήθως ξέρεις τι γίνεται. Δισκογραφικές εταιρίες, τοπικοί promoters, χρήματικές απολαβές και έξοδα δισκολεύουν την κατάσταση. Εμείς θέλουμε να παίξουμε σε όλο τον κόσμο, αλλά ποιος δεν θέλει; Τελικά και για την Ελλάδα θα μείνουμε με την ευχή τελικά νομίζω, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.
Avopolis: Ελπίζω η ευχή να γίνει πραγματικότητα Euros.
