 |
Συνεπείς στο ραντεβού μας, συναντήσαμε τους Drugstore αρκετή ώρα πριν την εμφανισή τους στα πλαίσια της Βρετανικής τους περιοδείας, στο Portsmouth της Νότιας Αγγλίας. Ενώ λοιπόν ο drummer Mike Chylinski άρχιζε το soundcheck, ο υπόγραφων μαζί με τον φίλτατο “συνάδελφο” του ελληνικού section του Avopolis, Μιχάλη Μίχο, συναντήθηκε με την γλυκιά Isabel Monteiro και τον συμπαθέστατο Daron Robinson, φωνές και κιθάρες των Drugstore. Ύστερα από την αρχική γνωριμία, και αφού χαλαρώσαμε λίγο, πατήσαμε το rec….
Hλίας: Φτάσατε λοιπόν στο Portsmouth, τον τελευταίο σταθμό της Βρετανική σας περιοδείας. Πως πήγε αυτή την φορά;
Daron: Ναι ναι! Πήγε αρκετά καλά. Υπήρχαν ορισμένες πολύ καλές βραδιές.
Ιsabel: To διασκεδάσαμε αρκετά.
Daron: Ξέρεις πως είναι όμως... Κάποιες μέρες ήταν καταπληκτικά και άλλες ήταν....χμμμ... Καταλαβαίνεις... Δεν μπορεί να είναι κάθε βράδυ εξαιρετικά, μακάρι να ήταν, αλλά και πάλι όταν δεν είναι, είναι εντάξει...
Ιsabel: Δεν παραπονιόμαστε κιόλας.
 |
Hλίας: Ναι καταλαβαίνω. Η συγκεκριμένη περιοδεία συμπίμπει και με την κυκλοφορία του τρίτου σας album. Λένε ότι το τρίτο είναι και το πιο «δύσκολο» στην ηχογράφηση για ένα group. Πόσο δύσκολο λοιπόν ήταν για τους Drugstore;
Ιsabel: Όχι δεν νομίζω ότι ήταν δύσκολο. Πιστεύω ότι ήταν το πιο εύκολο στην δημιουργία. Μας πήρε βέβαια πάρα πολύ καιρό να φτάσουμε μέχρι την στιγμή να μπούμε στο studio, διότι έπρεπε να αλλάξουμε εταιρία, και παράλληλα όλοι είχαμε προσώπικα θέματα στα οποία είχαμε μπλέξει, αλλά επειδή περνάγαμε πάρα πολύ καιρό στα σπίτια μας, είχαμε την δυνατότητα να σκεφτούμε νέες ιδέες, να δοκιμάσουμε νέα πράγματα και να γράψουμε καινούργια τραγούδια. Έτσι, όταν τελικά μπήκαμε στο studio, είχαμε μια ξεκάθαρη ιδέα του τι θέλαμε να κάνουμε, και ξέρεις, δεν υπάρχει χειρότερο από το να μπαίνεις στο studio και να μην έχεις ιδέα τι πρέπει να κάνεις, και αναγκάζεσαι να χάσεις πάρα πολύ χρόνο δοκιμάζοντας διάφορα. Εμείς ξέραμε από τη αρχή τι θέλαμε και έτσι δεν δοκιμάσαμε τίποτα εκεί. Όχι, τελικά πιστεύω ότι ήταν εύκολο.
Ηλίας: Σωστά. Όμως το album ξεκινάει με κάτι καινούργιο και αναφέρομαι στην συμμετοχή του Paul Niehauss των Lambchop με τη χαρακτηριστική pedal steel κιθάρα του στο Baby Don’t Hurt Yourself. Πώς φτάσατε σε αυτή την συνεργασία;
Ιsabel: Ο τσελίστας του group ο Ian Burdge, έχει κάνει μια δουλειά και με τους Lambchop. Όταν λοιπόν οι Lambchop βρισκόντουσαν στο Λονδίνο για μία συναυλία στο Royal Festival Hall, εμείς ήμασταν σε ένα studio εκεί κοντά και ηχογραφούσαμε το Baby Don’t Hurt Yourself. Στο soundcheck πριν την εκπληκτική εκείνη συναυλία, ο Ian ανέφερε στον Paul ότι βρισκόμασταν σε ένα studio της περιοχής, και αστειευόμενος του είπε ότι θα είχε ενδιαφέρον να είχαμε και μία pedal steel κιθάρα. Την επόμενη μέρα ήρθε μόνος του ο Paul και ηχογραφήσαμε αμέσως τρεις φορές το τραγούδι. Στο τέλος, συμφωνήσαμε να κρατήσουμε για το album την πρώτη εκτέλεση. Και οι τρεις εκτελέσεις ήταν τόσο ωραίες που θα μπορούσαμε να διαφωνήσουμε για το ποια είναι καλύτερη για ώρες.
Daron: Πραγματικά το λατρεύω αυτό το όργανο.
Ιsabel: Και δένει πάρα πολύ ωραία και με το συγκεκριμένο τραγούδι, με την όλη μελαγχολική ατμόσφαιρα.
 |
Ηλίας: Ακούγοντας το album μου έδωσε την εντύπωση ότι πραγματικά «κυλάει» όμορφα, και εννοώ ότι δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη κορυφαία στιγμή, ούτε ένα τραγούδι που στέκεται ψηλότερα από το υπόλοιπο album. Θα έλεγα ότι είναι ένα από τα λίγα albums που ακούγονται άνετα από το πρώτο έως το τελευταίο τραγούδι.
Daron: Ναι, κυλάει πραγματικά όμορφα. Νομίζω ότι γι’ αυτό ευθύνονται δύο πράγματα. Οι συνθέσεις και η ηχογράφηση τους σε ένα συγκεκριμένο μέρος σε ένα πάρα πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Επίσης δοκιμάσαμε, πριν μπούμε και ενώ είμασταν στο studio, με διάφορα πράγματα έτσι ώστε να δημιουργήσουμε μια συνολικά ωραία ατμόσφαιρα, με ακουστικές κιθάρες, πιο παραδοσιακά όργανα, τη pedal steel για παράδειγμα, και άλλα...
Ιsabel: Νομίζω ότι τώρα η μουσική μας «λειτουργεί» καλύτερα από ότι στο παρελθόν. Κοιτώντας πίσω, βλέπω ότι το δεύτερο album μας ειδικά, αν και είχε το ίδιο καλές συνθέσεις, σκιαζόταν από έλλειψη συγκεκριμένης κατεύθυνσης, ξέρεις, δοκιμάσαμε το ένα, δοκιμάσαμε το άλλο...
Ηλίας: Έχετε εστιάσει την προσοχή σας πλέον δηλαδή προς μια κατεύθυνση;
Ιsabel: Ναι σίγουρα και αυτό φαίνεται στο νέο album, και ίσως φανεί ακόμα περισσότερα στο επόμενο.
Ηλίας: Παρά το γεγονός ότι το Songs For The Jet Set κυκλοφορεί εδώ και ελάχιστες εβδομάδες, και εσείς μόλις ολοκληρώνετε μία πολυήμερη περιοδεία στη χώρα, δεν έχω καταφέρει να ακούσω κανένα από τα τραγούδια του, αλλά ούτε και κάποια αναφορά για εσάς στο Βρετανικό ραδιόφωνο. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;
Ιsabel: Βασικά πρέπει να λάβεις υπόψη σου ότι δεν έχουμε κυκλοφορήσει κανένα single αυτό τον καιρό. Το επόμενο single θα κυκλοφορήσει τον άλλο μήνα. Νομίζω όμως ότι δεν έχουμε την κατάλληλη παραγωγή για το ραδιόφωνο όπως κάποιες άλλες μπάντες. Ακούς τους Stereophonics και άλλα παρόμοια ραδιοφωνικά groups, και η παραγωγή τους είναι τόσο δεμένη. Έχουν ένα παραγωγό που παίρνει, ας πούμε 800 λίρες την ημέρα και ξέρει ακριβώς πως να κάνει τα drums να ακούγονται μικρά, η μία κιθάρα έτσι, η άλλη αλλιώς, ξέρεις, όλα αυτά τα tricks που κάνουν, και από την άλλη είμαστε εμείς που πραγματικά δεν έχουμε ιδέα! Δεν ξέρουμε πως να φτάσουμε εκεί, και απλά κάνουμε αυτό που ξέρουμε, να παίζουμε απλά μουσική... Αλλά ποτέ δεν ξέρεις, ίσως το επόμενο single, το Song For The Lonely, κερδίσει αρκετά λεπτά airplay στο ραδιόφωνο. Δεν πρόκειται βέβαια να σαρώσουμε τα charts ή κάτι τέτοιο φυσικά! Και δεν νομίζω αυτό να χρειάζεται για πολλά groups, με την μουσική που επικρατεί στα charts. Τα τραγούδια λειτουργούν σε τόσα διαφορετικά επίπεδα, που η επιτυχία στα charts καθε άλλο παρά αναγκαία είναι.
 |
Ηλίας: Μιλώντας για charts, το μοναδικό single των Drugstore που μπήκε στο Βρετανικό top-20 ήταν το καταπληκτικό El President στο οποίο, Isabel, στα φωνητικά σε συντρόφευε ο Thom Yorke των Radiohead. Παρά το γεγονός ότι ήταν μία τόσο καλή σύνθεση, πιστεύετε ότι αν δεν συμμετείχε ο Yorke, το τραγούδι θα σημείωνε την ίδια επιτυχία;
Ιsabel: Daron;
Daron: Πιστεύω πως πιθανότατα όχι. Το τραγούδι θα ήταν το ίδιο καλό, αλλά απλά το γεγονός ότι ο Thom συμμετείχε, του πρόσφερε μεγαλύτερη απήχηση στο κοινό.
Ιsobel: Τελικά νομίζω ότι μας έκανε μεγαλύτερο κακό παρά καλό. Και αυτό διότι ήταν η πρώτη φορά που περάσαμε για πολύ λίγο στο mainstream, και υπάρχει η εντύπωση ότι αυτό έγινε λόγω του Thom Yorke, κάτι που βαθιά μέσα μου δεν πιστεύω ότι είναι η πραγματικότητα. Πιστεύω ότι ήταν ένα δυνατό single, σίγουρα το καλύτερο single που εμείς είχαμε ποτέ, αλλά την ίδια στιγμή, οι άνθρωποι που άρχισαν να το παίζουν στο ραδιόφωνο και το έκαναν γνωστό, άνθρωποι σαν την Jo Whiley, ήταν ήδη fans των Drugstore. Αυτοί πρώτοι το άκουσαν και το έπαιξαν στις μεσημεριανές καθημερινές εκπομπές τους, και θα το έκαναν έτσι κι αλλιώς, αλλά ήταν άλλοι Dj’s και εφημερίδες σαν την Daily Mail και την Sun, και τις κουτσομπολίστικες στήλες, οι οποίες αν δεν ήταν για τον Thom Yorke δεν θα έδειχναν κανένα ενδιαφέρον για το όποιο single των Drugstore. Τελικά πιστεύω ότι είναι πραγματικά κρίμα που ο περισσότερος κόσμος θα θυμάται τους Drugstore για την συνεργασία τους με τον Thom Yorke. Πιστεύω ότι αν έκαναν τον κόπο να ακούσουν τα albums θα έβρισκαν και άλλα ισάξια και το ίδιο ωραία τραγούδια, είμαι απολύτως σίγουρη γι’αυτό.
Ηλίας: Ναι πραγματικά. Τελειώνοντας, διότι πρέπει να αρχίσετε και το soundcheck, ποιά είναι τα σχεδιά σας από εδώ και πέρα; Θα συνεχίσετε να περιοδεύετε;
Daron: Ναι, ύστερα από πέντε μέρες πάμε Ισπανία για τρεις βραδιές, ύστερα Γαλλία και Ελβετία, και μετά στα τέλη Απριλίου με Μάιο πίσω στην Βρετανία για άλλη μία περιοδεία για την προώθηση του single που θα κυκλοφορήσουμε τότε.
Ιsabel: Και φυσικά ύστερα στα καλοκαιρινά festivals Βρετανίας και Ευρώπης. Θα ήθαλα πάρα πολύ να ερχόμασταν ξανά στην Ελλάδα, καλοκαίρι αυτή τη φορά. Η ιστορία της ζωής μου, να μην μπορώ κάθε χρόνο να έρθω στην χώρα σου το καλοκαίρι.
Daron: Ακόμα και αν δεν μας προτιμήσουν οι διοργανωτές των festivals στη χώρα σου ίσως έρθουμε να παίξουμε στην αυλή σου!
Ηλίας: A πολύ ωραία, το κανονίσαμε! Αυλή δεν έχω, αλλά κάτι μπορεί να γίνει στο σαλόνι μου! Προς το παρών, ευχαριστώ πολύ, καλό soundcheck, και τα λέμε αργότερα στην συναυλία.
Ιsobel: Εμείς ευχαριστούμε!
