 |
Κυριακή απογευματάκι, πιάνω το τηλέφωνο και καλώ Γλασκώβη. Στην άλλη πλευρά του ακουστικού η Sue Tompkins και ο Robert Johnston, τα δύο από τα τέσσερα μέλη των Life Without Buildings, το νέο, πολύ ελπιδοφόρο Βρετανικό group που σε λίγες μέρες, στις 20 και 22 Απριλίου θα βρίσκονται στην χώρα μας για δύο ξεχωριστές εμφανίσεις.
Ξεπερνάμε τις αρχικές χαιρετούρες, και μια πρώτη κουβέντα που ίσως να μην σας ενδιαφέρει, για τον καιρό της Ελλάδας και αν θα πρέπει η δεσποινίς Sue να φέρει μαγιώ και αντιηλιακό μαζί της και συνεχίζουμε:
Ηλίας: Ποια είναι η ιστορία των Life Without Buildings έως τώρα;
Robert: Το group υπάρχει εδώ και ενάμισι χρόνο. Βασικά όταν ξεκίνησε, το group είχε μόνο δύο μέλη. Ξεκινήσαμε όχι και ιδιαίτερα σοβαρά να παίζουμε μουσική, διασκευάζοντας κυρίως αγαπημένα τραγούδια, σύντομα όμως αρχίσαμε να γράφουμε δικά μας, χωρις όμως να έχουμε φωνητικά. Στη συνέχεια,προστέθηκε και η Sue και ξεκινήσαμε να κάνουμε πολλές προβες προσπαθώντας να δέσουμε ως group και φυσικά να γράψουμε καλά τραγούδια. Εκείνη την εποχή κάναμε και τις πρώτες εμφανίσεις μας σε μικρούς χώρους της Γλασκώβης, χωρίς όμως να πεις ότι ήταν κανονικές συναυλίες. Η πραγματικά πρώτη συναυλία που δώσαμε ήταν στο Λονδίνο. Εκεί σταθήκαμε τυχεροί και μας πλησίασαν οι άνθρωποι της Tugboat Records. Λίγο αργότερα κυκλοφορήσαμε σε αυτό το label το πρώτο μας single The Leanover και τα υπόλοιπα νομίζω τα ξέρεις...
 |
Hλίας: Το Leanover, το οποίο περιείχε και το εξαιρετικό New Town. Πρόσφατα κυκλοφορήσατε και το ντεμπούτο album σας, το Any Other City. Πιστεύετε ότι η ηχογράφηση έγινε κάτω από τις ιδανικότερες δυνατές συνθήκες; Είσαστε ευχαριστημένοι από το τελικό αποτέλεσμα;
Sue: Αυτή είναι μια αρκετά δύσκολη ερώτηση. Νομίζω ότι όλοι είμασταν πολύ ενθουσιασμένοι και μονο που είμασταν στο studio, ξέρεις ήταν και η πρώτη μας φορά, οπότε δεν μπορούσαμε να προσέξουμε κάποιες λεπτομέρειες . Τώρα, ακούγοντας το album, καταλαβαίνω ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποια πράγματα πολύ καλύτερα, χωρίς όμως να μπορώ να πω τι ακριβώς. Είναι απλά κάποιες φορές που λέω «ω δεν είναι και τόσο καλό εδώ, μήπως θα έπρεπε να το είχαμε ηχογραφήσει έτσι;» ή αναρωτιέμαι μήπως θα έπρεπε να είχαμε σκεφθεί περισσότερο κάποια σημεία ή να είχαμε ζητήσει βοήθεια από άλλους που ήξεραν. Δεν ξέρω. Απλά πιστεύω ότι ήταν κάτι που δοκιμάζαμε για πρώτη φορά οπότε δεν γνωρίζαμε τι μπορούσαμε να επιτύχουμε.
Robert: Γενικά πιστεύω όμως ότι όλοι είμαστε ευχαριστημένοι με ότι ηχογραφήσαμε. Σίγουρα θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποιες αλλαγές τώρα εάν είχαμε την δυνατότητα, αλλά όταν μπήκαμε στο studio, μέσα στον λίγο χρόνο που είχαμε στη διάθεσή μας, έπρεπε να ηχογραφήσουμε ολόκληρο το album, όταν βασικά είχαμε έτοιμα μόνο 5-6 τραγούδια. Βρεθήκαμε μέσα σε μία εντελώς νέα κατάσταση ξαφνικά, και πραγματικά με τα λίγα τραγούδια που έχουμε γράψει, πιστεύω ότι κάναμε καλή δουλειά.
Ηλίας: Εκτός βέβαια από τη μουσική των Life Without Buildings, αυτό που κάνει το group να ξεχωρίζει είναι η φωνή σου Sue. Έχεις μία ιδιαίτερη φωνή, την οποία θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ιδιαίτερα ενδιάφερουσα και ίσως συναρπαστική.
Sue: Ναι, ευχαριστώ, αλλά να σου πω την αλήθεια είναι λίγο αστείο, διότι ποτέ δεν θέλησα να κάνω αυτό που κάνω τώρα, ξέρεις, να τραγουδάω σε group. Ποτέ δεν το είχα ως σκοπό μου και ποτέ δεν πίστευα ότι θα άρεσε σε κάποιον να τραγουδάω. Και δεν έχω και κάποιο, ας πούμε, στυλ. Απλά δεν γνωρίζω πως αλλιώς να τραγουδήσω γι’αυτό και δεν με συναρπάζει τόσο, όσο εσένα ή άλλους που ακούν το group. Ίσως αργότερα συνειδητοποιήσω τι κάνω σωστά και τι λάθος αλλά όχι τώρα. Καταλαβαίνεις; Και νομίζω ότι επαναλαμβάνομαι πάρα πολύ συχνά. Αν αυτό είναι καλό ή κακό δεν ξέρω...
 |
Ηλίας: Εκτός από την, αν επιθυμείς Sue, όχι και τόσο συναρπαστική φωνή, αυτό που μπορεί να διακρίνει κάποιος ακούγοντας το album, είναι κάποιες από τις μουσικές σας επιρροές. Να θεωρήσω ως μουσικούς σας ήρωες post punk groups, σαν τους Television;
Sue: Ναι ναι σωστό είναι αυτό. Αλλά ο Robert γνωρίζει περισσότερα για τη μουσική...
Robert: Ναι έχεις δίκιο, έτσι είναι. Προσωπικά ακούω τέτοιου είδους μουσική, και εκείνης της εποχής. Ο ήχος μας έχει σίγουρα επιρρεαστεί από αυτά τα ακούσματα και ίσως γι’αυτό κάποιοι στην Μεγάλη Βρετανία μας έχουν αποκαλέσει retro. Στην μουσική σκηνή της Γλασκώβης αναπτύσσονται πολλοί ενδιαφέροντες ήχοι και ακούγονται ωραίες δουλειές τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν πιστεύω ότι μοιραζόμαστε πολλά κοινά στοιχεία. Και σίγουρα δεν μοιραζόμαστε κοινά στοιχεία με τα σύγχρονά μας groups από την μεγάλη πλειοψηφία των Βρετανικών groups. Αισθάνομαι ότι έχουμε πιο πολλά κοινά με Αμερικάνικα groups, σαν τους Karate για παράδειγμα, και ας μας αποκαλούν retro. Δεν είναι κάτι βέβαια που βγαίνει εσκεμμένα, απλά καταλαβαίνεις, αυτή είναι η μουσική που ακούω.
Sue: Φυσικά δεν είμαστε, ακόμα βέβαια, σαν άλλους, σαν τους Blur και τον William Orbit για παράδειγμα, που μπαίνοντας στο studio λένε ότι «για το επόμενο album θα έχουμε αυτό τον ήχο», κάτι που είμαι σίγουρη ότι πολλά groups κάνουν. Ο Robert ακούει αυτή την μουσική. Όμως όσο σκέφτομαι τι ακούω εγώ, ερχομαι πραγματικά σε αμηχανία.
Ηλίας: Δηλαδή τι ακούς;
Sue: Λοιπόν, όλη την περασμένη εβδομάδα για παράδειγμα ακούω Snoop Doggy Dogg. Βλέπεις; Κάτι τέτοια ακούω. Και Stevie Wonder και το νέο album των Daft Punk. Όπως καταλαβαίνεις δεν είναι και η κατάλληλη μουσική για να διασκευάσει το group, και δεν νομίζω να κάνουμε ποτέ disco house remix των τραγουδιών μας.
Ηλίας: Είσαστε ένα νέο group το οποίο αν μη τι άλλο χρειάζεται promotion. Σχεδιάζετε να κάνετε συναυλίες στην Βρετανία και στην υπόλοιπη Ευρώπη;
Robert: Ναι σίγουρα. Προσπαθούμε να οργανώσουμε μια περιοδεία στην Μεγάλη Βρετανία, κάτι που δεν έχουμε ξανακάνει, και υπάρχει και ένας τύπος στην Γερμανία που θα μας κλείσει κάποιες ημερομηνίες εκεί, καθώς και σε άλλες χώρες. Αυτό είναι κάτι που πιστεύω θα βρούμε πολύ ενδιαφέρον και θα μας βοηθήσει και σαν group, αλλά και σαν άτομα ξεχωριστά σίγουρα.
Ηλίας: Πριν από όλα αυτά βέβαια, θα σας φιλοξενήσουμε στην χώρα μας. Στις 20 και στις 22 Απριλίου θα εμφανιστείτε στην Αθήνα. Τι μπορεί να περιμένει ο έλληνας μουσικόφιλος που έχει σκοπό να σας παρακολουθήσει;
Robert: Θα είναι ενδιαφέρουσες και οι δύο εμφανίσεις μας, διότι θα είναι πολύ διαφορετικές. Η δεύτερη όπως θα ξέρεις θα είναι ακουστική σε κάποιο μικρό χώρο. Έχουμε παίξει αρκετές φορές έτσι, ιδιαιτερα όταν ξεκινάγαμε ως group, αλλά τότε περισσότερο διασκευάζοντας τραγούδια άλλων. Τώρα θα προσπαθήσουμε, και ήδη το δουλεύουμε, να ερμηνεύσουμε τα τραγούδια του album μας ακουστικά. Θα είναι σίγουρα μια πιο χαλαρή βραδιά αλλά σίγουρα ενδιαφέρουσα. Όσο για την πρώτη συναυλία, θα είναι μια κανονική εμφάνιση, ηλεκτρική, και ελπίζω ζεστή, και θα προσπαθήσουμε ίσως να παίξουμε όσο πιο καλά μπορούμε κάποια τραγούδια από αγαπημένα μας groups μαζί βέβαια με όλα τα τραγούδια του Any Other City.
Κάπου εδώ η συζήτησή μας εκτροχιάστηκε, με τους δύο συμπαθέστατους συνομιλητές μου να ζητούν να μάθουν πληροφορίες για το Αν club, την ελληνική σκηνή, το πόσο δημοφιλές είναι το New Town στην χώρα μας, και φυσικά το φλέγον ζήτημα της πρόβλεψης του μετεωρολογικού δελτίου για την Αθήνα τις μέρες της επισκέψεώς τους στην πρωτεύουσα.
Στο τέλος δεν μπορούσαμε παρά να τους ευχαριστήσουμε, και να ανανεώσουμε το ραντεβού μας στην Αθήνα τις επόμενες ημέρες.
