Όταν γίνεται λόγος για την ανθηρή ηλεκτρονική σκηνή του Tel Aviv ο πρώτος συνειρμός έχει κόκκινο κοφτερό όνομα που αναβοσβήνει κάτω από κοφτερούς, σκοτεινούς, κυματιστούς, συχνά πάνκικους ηλεκτρονικούς ήχους. Red Axes.
Κάτι περισσότερο από 10 χρόνια έχουν περάσει από τότε που το δίδυμο των Dori Sadovnik και Niv Arzi λάνσαραν το πρώτο τους rave πάρτι στο Tel Aviv και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους EP αλλά μέσα σε αυτά κατάφεραν να ταυτίσουν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες το όνομά τους με τον ισραηλινό ηλεκτρονικό ήχο, διασώζοντας σε μεγάλο βαθμό και τη φήμη του από τη mainstream στροφή που έχει πάρει τα τελευταία χρόνια. Συνεργαζόμενοι με εκλεκτά labels στο είδος τους από την Toy Tonics μέχρι την Disco Halal και από την Life and Death μέχρι την Dark Entries έχτισαν τόσο πάνω στα πρωτότυπα κομμάτια τους όσο -και ίσως από μια σκοπιά κυρίως- πάνω σε ιδιαίτερες συνεργασίες και στα ξεχωριστά remixes και covers ιερών τεράτων, σεβόμενοι πάντα, όσο λίγοι remixers, την πηγή τους. Αγαπήθηκαν πολύ με το cover του “Bella Lugosi’s Dead” που περιλαμβάνεται στο πρώτο τους album Ballad of the Ice από το 2014 ενώ στην Ελλάδα για μια περίοδο λατρεύτηκαν ακαριαία όταν κυκλοφόρησαν τα περίφημα remixes τους σε τέσσερα τραγούδια της επιλογής τους από το album Γκάλοπ της Λένα Πλάτωνος.
Αποδεδειγμένα πλέον του ελληνικού κοινού και συχνά προσκεκλημένοι μεταξύ άλλων των ηλεκτρονικών events της Plissken ομπρέλας επιστρέφουν συχνά στην Ελλάδα για σκοτεινά και ξεσηκωτικά sets που ποτέ δεν απογοητεύουν. Πώς όμως ξεκίνησαν όλα και πώς είναι τώρα τα πράγματα στην ισραηλινή ηλεκτρονική σκηνή που τους ανέδειξε;
Θέλω να πάμε χρόνια πίσω στο ξεκίνημά σας όταν παίζατε ως ένα post – punk σχήμα με το όνομα Red Cotton. Πώς θυμάστε εκείνη την εποχή και πώς πήρατε την απόφαση να μεταπηδήσετε στην ηλεκτρονική σκηνή;
Σπουδαίες στιγμές, σπουδαίες αναμνήσεις. Οι Cotton ήταν η αρχή και οι ρίζες του ονείρου μας και της σχέσης μας. Όταν έσπασε το σχήμα το γυρίσαμε αμέσως βαθιά στην dance και στην rave. Ήταν μια φυσική συνέχεια για εμάς
Και το κόκκινο συνέχισε να κυριαρχεί στα ονόματα. Red Cotton, Red Axes. Υπάρχει κάποια σημειολογία του χρώματος εδώ;
Το “Red Cotton” προέκυψε σαν μέσα σε ένα όνειρο, παίζαμε wave, post – punk και το όνομα αυτό μας ακουγόταν ρομαντικό. Όσο για το Red Axes οι απόψεις διίστανται. Νομίζουμε όμως ότι ήταν ιδέα του Udi (Naor), drummer των Red Cotton περίπου εκεί στη μετάβαση από τους Red Cotton στους Red Axes.
Νομίζω ότι το post – punk παρελθόν σας επηρέσε πολύ τη μουσική, την ταυτότητα και την πρόταση των Red Axes, όλο αυτό το μοναδικό μίγμα synth, new wave και electronica. Πώς φτάσατε στη δημιουργία αυού του κοκτέιλ που μεταμόρφωσε πολλά dancefloors και επηρέασε πολύ κόσμο;
Πήρε χρόνο να διαμορφωθούμε, η μουσική και οι αναφορές ήταν εκεί, στο κεφάλι μας, περιμένοντας αλλά έπρεπε να δουλέψουμε πολύ, να περάσουμε πολύ χρόνο στο studio, να κάνουμε πολλές εμφανίσεις και να ακούσουμε ασταμάτητα πολλή μουσική. Θυμόμαστε καθαρά τη στιγμή που νιώσαμε ότι είχαμε κάτι καλό στα χέρια μας, κάτι που μας έκανε να νιώθουμε καλά, κάτι ειλικρινές και αληθινό. Οι πρώτες μας κυκλοφορίες στο label I’m a clihe ήταν ξεκάθαρα η στιγμή που άρχισαν όλα για εμάς ως Red Axes.
Ιδιαίτερα δημοφιλείς σας έχουν κάνει τα εμπνευσμένα remixes σας σε άλλους καλλιτέχνες. Για την ακρίβεα το ευρύτερο ελληνικό κοινό σας γνώρισε και σας αγάπησε μέσα από τα remixes σας στη Λένα Πλάτωνος. Θέλετε να μας πείτε την ιστορία αυτών των remixes; Τι είναι αυτό που σας συναρπάζει στη διαδικασία του remixing;
Τo remix στη δουλειά της Λένας Πλάτωνος ήρθε ουσιαστικά ως μια πρόταση από την Dark Entries ένα αγαπημένο μας label που έμελλε να γίνει και το «σπίτι» μας. Μας πλησίασαν με την πρόταση για αυτό το project και νιώσαμε ότι ήταν σαν ένα δώρο από τους Έλληνες θεούς. Αγαπάμε πολύ τη μουσική της Λένας, το καλλιτεχνικό μυαλό της. Τη γνωρίσαμε και στην Αθήνα στο πλαίσιο της κυκλοφορίας και είναι ένας από τους πιο ξεχωριστούς ανθρώπους που έχουμε γνωρίσει ποτέ. Γενικότερα το remixing είναι ένας πολύ όμορφος τρόπος να συνεργάζεσαι με άλλους μουσικούς αρκεί να φέρνεις κάτι καινούριο και στις δυο πλευρές, αρκεί και τα δυο μέρη να είναι παρόντα, ζωντανά και παλλόμενα.
Πώς θα περιγράφετε το στιλ σας; Τι πιστεύετε ότι είναι αυτό που σας κάνει να ξεχωρίζετε;
Το στοιχείο αυτό είναι να μένεις πιστός στο στοιχείο σου. Να βγάζεις τη φωνή σου εκεί έξω όσο δυνατότερα μπορείς, όσο δυνατά χρειάζεται. Να κάνεις μουσική που αγαπάς και σε ενθουσιάζει και να παίρνεις τις καλλιτεχνικές αποφάσεις με τιμή και σεβασμό στις βάσεις σου.
Η ισραηλινή ηλεκτρονική μουσική σκηνή, ιδίως αυτή του Τελ Αβίβ γνώρισε μεγάλη άνθηση την τελευταία δεκαετία. Πώς είναι τα πράγματα τώρα;
Η αλήθεια είναι ότι η ηλεκτρονική σκηνή στο Ισραήλ έχει γίνει πιο mainstream, μετά τον Covid μεγάλωσε κι άλλο και όχι με την καλή έννοια. Επειδή πολλά clubs έκλεισαν γεννήθηκαν τεράστια υπαίθρια events. Η σκηνή βρίσκεται σε μια καμπή αυτή τη στιγμή και δεν ξέρουμε που θα βγάλει ο δρόμος,
Έχετε δηλώσει στο παρελθόν ότι δυσκολευτήκατε πολύ να κερδίσετε αναγνώριση εκτός του Ισραήλ. Πώς τα καταφέρατε τελικά;
Τα καταφέραμε σιγά σιγά παίζοντας πάρα πολύ εκτός Ισραήλ. Κυκλοφορήσαμε τη μουσική μας σε πολλά διαφορετικά labels, σε πολλές χώρες και κάναμε πολλούς φίλους που μας βοήθησαν στην πορεία.
Αν σας ζητούσαμε να διαλέξουμε μόνο μια νύχτα, “a night to remember” ανάμεσα στις τόσες εμφανίσεις και εμπειρίες σας ποια θα ήταν αυτή και γιατί;
Έχουμε τόσες πολλές,αλήθεια το κάνουμε αυτό για πολλά χρόνια. Αλλά προς το παρόν ας πούμε το πρώτο μας Garzen Festival στην ισραηλινή έρημο. Ήταν μαγικό.
Ένα τεράστιο πάρτυ έρχεται την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στο Ωδείο Αθηνών με ένα 5ώρο dj set-δυναμίτη από τους Red Axes, στο πλαίσιο των EDEN partιes. Μαζί τους η Elena Colombi και η Odile Nyx. Περισσότερα εδώ.
