Γεννήθηκε στη Γαλλία για να βρεθεί για μεταπτυχιακές σπουδές στη Γλασκόβη, όπου τελικά μυήθηκε στον κόσμο του unapologetic clubbing υπό τους ήχους κάθε πιθανού genre στο θρυλικό Optimo Espacio residency. Η ίδια συνθέτει πλέον τη μουσική της από μια άλλη βάση τα τελευταία 13 χρόνια – το υπέροχα θορυβώδες και ζωντανό Βερολίνο – συνδυάζοντας massive synth drones με μοναδικές φωνητικές υφές που χαράσσονται στο μυαλό από την πρώτη ακρόαση. Παράλληλα, βρίσκεται πίσω από το Microdosing label και ούσα μητέρα ενός μικρού παιδιού, αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει τίποτα απολύτως που οι γυναίκες δεν μπορούν να καταφέρουν, εντός και εκτός του κόσμου της ηλεκτρονικής μουσικής. Ο λόγος για την Fantastic Twins ή κατά κόσμον Julienne Dessagne, που έρχεται στην Αθήνα για ένα dance gig που οι clubbers της πόλης περιμένουν καιρό, στο πλευρό των Romy, Optimo και Bicep. Αυτή ήταν και η καλύτερη ευκαιρία για να δώσει στο Avopolis μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.
Ποια ήταν η πρώτη σου εμπειρία με την ηλεκτρονική μουσική και τι ήταν αυτό που σε έκανε να αποφασίσεις να ασχοληθείς με αυτήν σε δημιουργικό επίπεδο;
Η πρώτη μου επαφή ήρθε στην πρώιμη παιδική μου ηλικία, μέσω του υπολογιστή και των video games. Είχαμε ένα Atari ST στο σπίτι και πολλά βιντεοπαιχνίδια που παίζαμε εγώ και ο αδερφός μου μαζί, με αυτά τα 8-bit lofi, αλλά υπέροχα soundtracks και sound effects. Ήταν οι πρώτες μέρες του FM synthesis και του digitised speech στη μουσική για video games. Η απλότητα των scores τα έκανε τόσο catchy, φουτουριστικά, κάποιες φορές spooky, και με ενθουσίαζαν. Άλλη μια εμπειρία που μου άσκησε επιρροή ως προς την ηλεκτρονική μουσική ήρθε μαζί με την ενασχόλησή μου με τον σύγχρονο χορό, από την ηλικία των 3 μέχρι τα 22 μου, όπου η καθηγήτριά μου με σύστησε στη μουσική των Steve Reich, Peter Zummo και Philip Glass. Ζητούσα από τους γονείς μου να μου αγοράσουν τα CDs που άκουγα στα μαθήματα ώστε να τα ακούω ξανά και ξανά στο σπίτι. Έχω έναν βαθύτατα οικείο, σχεδόν έμφυτο δεσμό με αυτά τα δείγματα μουσικής, είναι σαν να έχουν ρίζες στη σωματική μου μνήμη. Έπειτα στα εφηβικά μου χρόνια, ο αδερφός μου αγόρασε δύο turntables, συνέλεγε βινύλια – κυρίως μουσική από το Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία και την Ιαπωνία – και συνέχισα έτσι τη μουσική μου εκπαίδευση. Οπότε μπορώ να πω δικαιωματικά ότι η μουσική έχει υπάρξει πάντα κομμάτι της ζωής μου. Όταν τέλειωσα τις σπουδές μου, με προσέλαβαν για δουλειά στο Fabric του Λονδίνου, τότε είχα πλέον βυθιστεί πλήρως στη μουσική. Αφού μετακόμισα στο Βερολίνο, είχα περισσότερο χρόνο και χώρο στο μυαλό μου, οπότε ξεκίνησα να παίζω με ένα παλιό synth μου, σταδιακά έμαθα τον αναλογικό κόσμο και τον ψηφιακό εξοπλισμό μαζί με τα softwares. Σχετικά σύντομα, υπήρξα τυχερή και άρχισα να ζω από αυτό. Αλλά όλα συνέβησαν χωρίς κάποιο masterplan, μια καριερίστικη ατζέντα ή μια στοιχειωδώς συνειδητή απόφαση.
Ξεκίνησες το πρώτο σου solo project υπό το όνομα The Twins το 2013, για να το εξελίξεις σε Fantastic Twins το 2017. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να επιλέξεις αυτό το όνομα παρά το γεγονός ότι είσαι μια αυτόνομη καλλιτέχνις και ποια/ποιος θα ήταν η/ο dream twin σου σε μια άλλη ζωή;
Παρομοίως, δεν υπήρχε στην πραγματικότητα κάποιο masterplan. Πίσω στο 2013 περνούσα απλώς καλά και δεν το πολυσκέφτηκα για να διαλέξω ένα καλλιτεχνικό ψευδώνυμο. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό το ψευδώνυμο με επέλεξε. Το 2012, ηχογράφησα φωνητικά για τον Superpitcher και τον Rebolledo στον δίσκο τους ως Pachanga Boys και εκείνοι έκαναν edit σε αυτά, με έναν τρόπο που ήταν σαν να ακούγομαι σαν δύο πρόσωπα, έτσι ξεκίνησε η ιστορία με τα δίδυμα. Για δύο χρόνια κυκλοφόρησα δίσκους, κρατώντας την πραγματική μου ταυτότητα κρυφή και απόλαυσα όλες τις υποθέσεις σχετικά με το ποιος θα μπορούσε να βρίσκεται πίσω από το project. Η βιομηχανία ήταν ακόμη πολύ σεξιστική, οπότε οι περισσότεροι υπέθεταν αυτόματα ότι επρόκειτο για αγόρια. Η προσθήκη του «fantastic» στο moniker ήταν μόλις ένα ακόμη βήμα για τον φανταστικό κόσμο που εμπεριέχει τη μουσική μου. Βλέπω τα δίδυμα σαν μια μεταφορά για διαδικότητες, αντιθέσεις, εσωτερικές διενέξεις και αντιθέσεις και το βρίσκω σαν έναν ενδιαφέροντα παιδότοπο για ηχητικές αναζητήσεις. Η μουσική γίνεται τόσο δυνατή όταν ξυπνά τη φαντασία μας. Δεν μπορώ να πω ότι έχω έναν/μια ιδανικό δίδυμο/-η στο μυαλό μου, έχω μάλλον πολλούς/-ές, είναι οι μούσες μου.
Όταν άφησες την Γαλλία για να εγκατασταθείς στη Γλασκόβη για σπουδές, «βαφτίστηκες» ηχητικά στα θρυλικά Optimo Espacio nights. Πώς σε επηρέασε αυτή η εμπειρία καλλιτεχνικά αλλά και σε προσωπικό επίπεδο;
Νομίζω ότι με δίδαξε να αγκαλιάζω όλα τα διαφορετικά μουσικά genres που αγαπούσα, να καταλάβω πώς δημιουργούν τα σύνθετα ταυτοτικά μωσαϊκά και με προστάτεψε από το να γίνω μια ελιτίστρια ή σνομπ αναφορικά με τον ήχο και τη μουσική.
Επειδή αναφερθήκαμε στις σπουδές σου, διαθέτεις ένα βαρύ ακαδημαϊκό background, έχοντας ολοκληρώσει ένα μεταπτυχιακό στην πολιτική επιστήμη στο Sciences Po της Λυών, αλλά και ένα ακόμη στις ευρωπαϊκές πολιτισμικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης. Πώς και επέλεξες τη μουσική αντί για ένα διδακτορικό;
Δεν έχω ιδέα, lol! Μερικές φορές σκέφτομαι ότι ήταν μια χαζή απόφαση, όχι επειδή δεν ολοκλήρωσα το διδακτορικό, αλλά επειδή η ευκαιρία που απέρριψα ήταν ένα πληρωμένο ερευνητικό πρόγραμμα στο Barbican του Λονδίνου που θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα πολύ ενδιαφέρον. Όμως κοιτώντας πίσω, μου έγινε ξεκάθαρο ότι η ανάγκη μου για καλλιτεχνική έκφραση, είτε μέσα από τον σύγχρονο χορό, είτε μέσα από τη μουσική, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη από τις επαγγελματικές βλέψεις μου και δεν θα ήμουν ποτέ πλήρως ευχαριστημένη αν είχε παραμείνει ένα hobby. Θα έλεγα κατά πάσα πιθανότητα ψέματα στον εαυτό μου αν σκεφτόμουν ότι το μονοπάτι που θα επέλεγα θα με πήγαινε κάπου αλλού.
Προτού ξεκινήσεις το δικό σου label, συνεργάστηκες με σημαντικά labels όπως τα Optimo Music, Hippie Dance και Kompakt, ενώ συμμετείχες και σε δύο volumes της σειράς Weaponise Your Sound που προωθεί γυναίκες παραγωγούς. Από την εμπειρία σου, εκπροσωπούνται ισότιμα οι γυναίκες της ηλεκτρονικής μουσικής με τους άνδρες ή η εν λόγω βιομηχανία κάνει διακρίσεις σε σχετικά ζητήματα;
Πιστεύω ότι τα πράγματα για τις γυναίκες στη μουσική βιομηχανία έχουν βελτιωθεί αρκετά σε σχέση με 10-15 χρόνια πριν. Υπάρχουν βέβαια ακόμη πολλά που πρέπει να γίνουν. Και μαζί με τις βελτιώσεις έρχονται και άλλα ζητήματα. Φαίνεται πως οι γυναίκες μετατράπηκαν από «girlfriends» σε «queens», όμως κάπως νιώθω πως υπάρχει διαρκώς μια υποβόσκουσα αίσθηση ιεραρχίας ως προς αυτές τις αντιλήψεις, μια (αρσενική) φαντασίωση προβεβλημένη πάνω στις γυναίκες καλλιτέχνες που μερικές από εμάς νιώθουμε την πίεση να ενσαρκώσουμε, τονισμένη από την τυραννία του αλγόριθμου. Θέματα όπως η εγκυμοσύνη είναι ακόμη ταμπού και μερικές μουσικοί φοβούνται ότι θα χάσουν την καριέρα τους το λεπτό που θα εξαφανιστούν από τη δημοσιότητα. Το βίωσα κι εγώ η ίδια και έπρεπε να δουλέψω σκληρά μετά τη γέννηση του γιου μου. Αυτό είναι αρκετά τρελό για μια βιομηχανία που ισχυρίζεται πως είναι προοδευτική.
Ποια διαδικασία ακολουθείς τώρα που είσαι εσύ η ίδια ιδιοκτήτρια του Microdosing label όταν επιλέγεις τους/τις καλλιτέχνες που θα στηρίξεις;
Λοιπόν, η Microdosing δεν σκόπευε ποτέ να γίνει ένα μακροπρόθεσμο, standard label. Υποτίθεται πως θα ήταν μια σειρά από 5 releases, όλες V/A compilations. Κατάφερα να κάνω τα 4 releases μέχρι που ξέσπασε η πανδημία και χρειάστηκε να σταματήσω γιατί χωρίς το revenue από τα gigs μου, δεν μπορούσα να χρηματοδοτήσω το project πια. Δεν ήταν δύσκολο να επιλέξω καλλιτέχνες, είχα αρκετούς παρόμοια σκεπτόμενους φίλους που ήθελα να φέρω κοντά σε ένα κοινό project. Κάποιοι άλλοι ζήτησαν μόνοι τους να συμμετέχουν. Ιδανικά, το να επιλέξεις ποιους καλλιτέχνες θα κυκλοφορήσεις μέσα από το δικό σου label πρέπει σταδιακά να εξαρτάται μόνο από ένα πράγμα – το πόσο καλή είναι η μουσική. Η πραγματικότητα είναι αρκετά πιο περίπλοκη και πολλοί ακόμη παράγοντες ανακατεύονται στη διαδικασία αποφάσεων, δεν είναι πάντα το καλύτερο.
Υπάρχουν στιγμές που συμμετέχεις ως vocalist στη μουσική σου και άλλες ως παραγωγός. Πώς βρίσκεις ισορροπία ανάμεσα στα δύο αυτά ταλέντα σου και προτιμάς κάποιο από αυτά περισσότερο από το άλλο;
Σίγουρα προτιμώ το κομμάτι της παραγωγής παρά το vocal featuring που έκανα, δεν θεωρώ ακόμη τον εαυτό μου vocalist. Για μένα, στη δική μου μουσική, τα vocals δεν είναι ένα αξεσουάρ που θα ήθελα να προσθέσω σε ένα track για να το κάνω πιο «catchy». Τα φωνητικά μπορούν να κάνουν τόσα περισσότερα από αυτό. Μια ανθρώπινη φωνή είναι τόσο μοναδική, οπότε οι πιθανότητες μεταμόρφωσης μέσα από το processing είναι άπειρες. Μπορείς να δημιουργήσεις beats, υφές, συχνότητες, layers, βασικά τα πάντα μέσα από τα vocals. Είναι συναρπαστικό! Οπότε όταν δεν κάνω μόνη μου την παραγωγή, μπορεί να αισθάνομαι σαν το παιχνίδι να τελειώνει πολύ γρήγορα, σαν να φτιάχνω ένα παιχνίδι και να μην μπορώ να παίξω μαζί του. Τώρα, έχοντας αναφερθεί σε αυτό, λατρεύω να ακούω τι κάνουν άλλοι παραγωγοί με τα δικά μου φωνητικά, μερικές φορές μαθαίνω νέα πράγματα στην πορεία. Το να τραγουδάς στο κομμάτι κάποιου άλλου είναι πάντα μια ανταλλαγή, μερικές φορές μια ωραία χημεία.
Πώς έχει επηρεάσει τη δουλειά σου ως μουσικός το γεγονός ότι ζεις στο Βερολίνο την τελευταία δεκαετία;
Η σχέση μου με το Βερολίνο δεν ήταν ακριβώς έρωτας με την πρώτη ματιά, όμως έχω μάθει να αγαπώ την πόλη. Μετακόμισα εκεί 13 χρόνια πριν, έμαθα γερμανικά ακριβώς αφού εγκαταστάθηκα και τώρα είναι το μέρος που αποκαλώ σπίτι μου. Είμαι τυχερή που έχω ένα ωραίο διαμέρισμα όπου βρίσκεται το studio μου και νιώθω ευτυχισμένη. Δεν θα έλεγα ότι έχει επηρεάσει ευθέως τη μουσική μου, όμως μου έχει σίγουρα δώσει τις καλύτερες συνθήκες για να τη δημιουργήσω.
Δουλεύεις αυτή την περίοδο πάνω σε κάποιο νέο project; Θα ήθελες να μοιραστείς μερικές πληροφορίες με τους αναγνώστες μας;
Πολλά projects. Πρόσφατα αποφάσισα να αυτο-κυκλοφορήσω τη μουσική μου και να δημιουργήσω το σπίτι ολόκληρης της δουλειάς μου. Θα κυκλοφορήσω σύντομα ένα EP με μερικά από τα tracks που παίζω live και αργότερα μέσα στη χρονιά θα κυκλοφορήσω έναν δίσκο. Και την επόμενη χρονιά ένα soundtrack που δημιούργησα για μια παράσταση σύγχρονου χορού, για την οποία είμαι ενθουσιασμένη.
Θα μπορούσες να μοιραστείς μαζί μας κάποιες καλλιτεχνικές συνεργασίες που ενδεχομένως άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεσαι τη μουσική ανά τα χρόνια; Κάποια συνεργασία που θα ήθελες να κάνεις στο μέλλον;
Έχω συνεργαστεί σε διάφορες περιστάσεις με τον Superpitcher και έμαθα πολλά από εκείνον. Μου έμαθε να αντιλαμβάνομαι την ουσία των πραγμάτων και το να μην κρύβομαι πίσω από τεχνικά κόλπα. Έχω τον φίλο μου τον Andrei Rusu (το ήμισυ των Khidja) με τον οποίο μπορώ να ικανοποιώ τη nerd πλευρά μου και έχουμε ένα κοινό project στα σπάργανα. Συνήθως κάνω τα πάντα μόνη μου, οπότε είναι ωραίο που θα βγω από το μοναχικό mode. Οπότε, όσον αφορά σε μελλοντικές συνεργασίες, είμαι ανοιχτή σε εκπλήξεις.
Θα μπορούσες να μοιραστείς μαζί μας μερικά από τα συγκροτήματα, τους παραγωγούς και άλλους solo καλλιτέχνες που ακούς το τελευταίο διάστημα;
Ήμουν τόσο busy με τα δικά μου projects που δεν είχα στην πραγματικότητα αυτιά για νέες ανακαλύψεις. Όμως ο πρόσφατος χαμός του Ryuichi Sakamoto με έκανε να βυθιστώ ξανά στην out-of-this-world δισκογραφία του.
Τι ελπίζεις να πάρουν οι θεατές του set σου στην Αθήνα από αυτό;
Ελπίζω μετά από αυτό να δουν δίδυμα στα όνειρά τους τη νύχτα!
BICEP LIVE στην Αθήνα
+ special guests:
+ ROMY
+ OPTIMO
+ FANTASTIC TWINS
30 Απριλίου 2023
OAKA Indoor Arena
Doors Open - 19:30
Εισιτήρια:
25€ - Early Bird - SOLD OUT
29€ - Περιορισμένη Προπώληση - SOLD OUT
34€ - 1η Φάση Γενικής Προπώλησης - SOLD OUT
39€ - 2η Φάση Γενικής Προπώλησης - SOLD OUT
44€ - 3η Φάση Γενικής Προπώλησης
Δίκτυο προπώλησης:
Online: www.viva.gr/tickets/music/bicep-live
Τηλεφωνικά: 11876
Σημεία προπώλησης:
Public
Καταστήματα Wind
Viva Spot Τεχνόπολης (μέσα στο χώρο της Τεχνόπολης, είσοδος από οδό Περσεφόνης, Δευτ-Σαβ 11:00-19:00)
