Μπορεί εδώ στην Ελλάδα η καλλιτεχνική δημιουργία και η συναυλιακή έκφραση να έχει δυστυχώς προσωρινά και επ’ αόριστον κάπως παγώσει, σε άλλα σημεία του ευρωπαϊκού χάρτη, όμως, η μουσική συνεχίζει δειλά δειλά να κυκλοφορεί και να παίζεται ζωντανά. Συνάντησα τον Sivert Høyem στο διαδικτυακό backstage της εφαρμογής Stageway, λίγες ώρες μετά το πρώτο του live εδώ και πολύ καιρό, μια σόλο εμφάνιση για σαράντα άτομα. Με μια «αυθόρμητη» από άποψη καλλιτεχνικού σχεδιασμού κυκλοφορία, το ep Roses of Neurosis στα σκαριά και μια προγραμματισμένη χειμερινή περιοδεία εντός νορβηγικών τειχών, ο αγαπημένος του ελληνικού κοινού ηγέτης των Madrugada, με την χαρακτηριστική σκοτεινή και αισθαντική χροιά, εμφανίζεται πιο χαλαρός από ποτέ, σε μια κουβέντα που αποδεικνύει περίτρανα πόσο ίσοι είμαστε όλοι ενώπιον της ισοπεδωτικής και απομονωτικής συνθήκης της καραντίνας.
«Μπορούμε να παίζουμε live ακόμα στη Νορβηγία, για περιορισμένο βέβαια κοινό και τηρώντας πολύ αυστηρούς κανόνες . όλοι πρέπει να είναι καθισμένοι και με τις σωστές αποστάσεις μεταξύ τους. Και φυσικά όλα αυτά αλλάζουν κάθε μέρα», σχολιάζει ο μουσικός για την τρέχουσα κατάσταση στη ζωντανή μουσική στην πατρίδα του, συνεχίζοντας: «Τα μέτρα που λαμβάνονται έχουν τοπικό χαρακτήρα και αναδιαμορφώνονται ανάλογα με την περιοχή. Οπότε, δεν ξέρουμε πώς θα συνεχίσει αυτή η μικρή περιοδεία –ίσως και να μην ήταν η καλύτερη ιδέα που είχα να την ανακοινώσω σε αυτή τη συγκυρία, αλλά λατρεύω το να είμαι σε περιοδεία».
Στον Sivert Høyem λείπουν τα μεγάλα live κι αυτό φαίνεται από το πόσο εκτιμάει, αυτή τη στιγμή, έστω και το ασυνήθιστα μικρό κοινό ενώπιον του οποίου του επιτρέπεται λόγω της υγειονομικής κατάστασης να παίζει: «Μου λείπουν απίστευτα οι συναυλίες –ανυπομονώ κι εγώ να έρθει η στιγμή που πλήθος κόσμου θα είναι δυνατόν να ξαναμαζευτεί σε μια συναυλία . μέχρι τότε, ζούμε αυτή τη διαφορετική συνθήκη όσο καλύτερα μπορούμε. Χθες έπαιξα ένα live για 40 άτομα –τόσα είναι το επιτρεπόμενο όριο. Είναι το πρώτο μου live μετά από έναν πολύ ήσυχο χρόνο για εμένα. Πώς νιώθει ο Νορβηγός με αυτή τη νέα συνθήκη ζωντανής μουσικής; «Είναι σίγουρα πολύ διαφορετικό, πολύ λιγότερο έντονο από μια μεγάλη συναυλία με πολύ κόσμο και πλήρη μπάντα στη σκηνή. Λόγω όμως του περιορισμένου κόσμου το live είναι αρκετά πιο κουραστικό, είμαι εκεί ολομόναχος με την κιθάρα μου και πρέπει να είμαι συγκεντρωμένος 100% όλη την ώρα, δεν μπορώ να αφαιρεθώ στιγμή, δεν μπορεί να υπάρξει καμία διέξοδος από αυτή τη συνθήκη συγκέντρωσης». Ο frontman των Madrugada, ωστόσο, θέλει να ελπίζει ότι η κατάσταση θα επιστρέψει σε αυτό που ήταν κάποτε, έστω και με κάποιες απαραίτητες αλλαγές ή προσθήκες στα συναυλιακά και κοινωνικά ήθη: «Πιστεύω ότι όλοι μας είμαστε διψασμένοι για κοινωνικοποίηση, δεν βλέπουμε την ώρα να επιστρέψουμε στις κανονικές κοινωνικές συνήθειές μας. Ίσως θα πρέπει να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι θα συνεχίσουμε να βλέπουμε κόσμο με μάσκες -κάτι που ήταν μια ‘’ξένη’’ εικόνα για τη Δύση. Πάντως, πιστεύω ότι η τάση να προστατέψουμε τους γύρω μας θα είναι το καλό που θα βγει από αυτήν την υπόθεση».
Αυτή η πολυπόθητη για τον Sivert Høyem διέξοδος δίνει τον τόνο και στο νέο του επερχόμενο ep, Roses of Neurosis , που αναμένεται να κυκλοφορήσει τον προσεχή χειμώνα με το πρώτο single “Run Away” να ακούγεται ήδη στα ροκ ραδιόφωνα εδώ και μερικές ημέρες. «Το ep αυτό είναι πολύ ιδιαίτερο για εμένα. Είναι πέντε τραγούδια που έχουν γραφτεί σε ανύποπτο χρόνο, κατά τη διάρκεια των τεσσάρων τελευταίων ετών, για τα οποία νιώθω πολύ δυνατά συναισθήματα, χωρίς όμως να τα αισθάνομαι απαραίτητα ως τη βάση ενός ολοκληρωμένου δίσκου», εξηγεί ο Høyem. «Ήταν τόσο διαφορετική αυτή η χρονιά, οπότε σκέφτηκα γιατί να μη τα βγάλω τώρα; Γιατί να μην κυκλοφορήσω απλώς ένα ep για να εκφραστώ, χωρίς καμία φιλοδοξία ενός επερχόμενου άλμπουμ; ». Και αυτό είναι το Roses of Neurosis: «Πέντε διαφορετικά μεταξύ τους τραγούδια που απλώς είχα ανάγκη να κυκλοφορήσω και να το κάνω μαζί με την μπάντα μου. Ήταν μια χρονιά απομόνωσης και χρειαζόμουν να παίξουμε και να κάνουμε κάτι μαζί».
Βέβαια, o Sivert Høyem διευκρινίζει ότι, σημειολογικά, το “Run Away” δεν είναι τόσο τραγούδι καραντίνας, όσο μια έκφραση ελευθερίας. Από τους περιορισμούς, τις υποχρεώσεις και τις προσδοκίες που συχνά βαραίνουν έναν διάσημο καλλιτέχνη: «Μπορεί να γίνει αρκετά περιοριστικό το να πρέπει να βγάλεις δίσκο κάθε δύο-τρία χρόνια, με ό, τι αυτό συνεπάγεται και σε επίπεδο καμπάνιας και προώθησης του δίσκου. Επίσης, όταν βγάζεις ένα άλμπουμ, υποτίθεται ότι αυτό σε χαρακτηρίζει και σε προσδιορίζει ως καλλιτέχνη, εντάσσεται στον καλλιτεχνικό σου σχεδιασμό. Γι’ αυτό και ένιωσα ωραία με αυτήν την κυκλοφορία, η οποία δεν βασίζεται σε κανένα πλάνο, σε κανένα σχέδιο. Ως καλλιτέχνης θέλω μερικές φορές να νιώθω εντελώς ελεύθερος».
O Sivert Høyem δεν παραλείπει βεβαίως να ανανεώσει και το ραντεβού του με το ελληνικό κοινό, με το οποίο η σχέση αγάπης φαίνεται σε κάθε του εμφάνιση και συνέντευξη να είναι αμοιβαία. «Είναι από τα πρώτα πράγματα που θέλω να κάνω: Να επιστρέψω στην Ελλάδα και στο ελληνικό κοινό, όταν τελειώσει όλο αυτό. Ανυπομονώ να ξαναβρεθούμε όλοι μαζί σε μια μεγάλη συναυλία. Μου έχει λείψει η Ελλάδα και τα ταξίδια γενικότερα.».
Ποιο όμως είναι το πρώτο ταξίδι που θέλει να κάνει ο Sivert Høyem όταν τα διεθνή ταξίδια αποκτήσουν ξανά τη χαμένη τους χαλαρότητα και απόλαυση; «Νομίζω ότι το πρώτο που θέλω να κάνω είναι να ξαναπάω στο Παρίσι. Το αγαπώ πολύ, έχω πάρα πολύ καιρό να πάω και μου έχει λείψει πολύ».
Το Roses of Neurosis του Sivert Høyem θα κυκλοφορήσει στις 12 Φεβρουαρίου του 2021.