Το Anoyo ηχογραφήθηκε μέσα σε 3 ημέρες, σε ένα ήσυχο προάστιο του Τόκιο. Ο ναός ήταν πολύ κρύος και ήρεμος εκείνη την ημέρα: μπορούσα να δω τα χνώτα μου όταν ανέπνεα και να ακούσω τα τιτιβίσματα των πουλιών. Ακριβώς επειδή το μέρος προκαλούσε τέτοια συναισθήματα ηρεμίας και διαλογισμού, νομίζω πως και η μουσική τα απορρόφησε αρμονικά.
Η ιαπωνική μουσική gagaku πληροφορεί έντονα τους 2 τελευταίους σου δίσκους. Ποιο ήταν το στοιχείο που σε βύθισε τόσο βαθιά σ' αυτήν την παράδοση; Φοβήθηκες μήπως πέσεις στην παγίδα της πολιτισμικής ιδιοποίησης;
Έμαθα για το gagaku συζητώντας με μερικούς φίλους, αλλά φυσικά ήμουν πολύ ενήμερος για ορισμένα από τα συγκεκριμένα θέματα. Επομένως προσπάθησα να φτιάξω κάτι που έμοιαζε υβρίδιο ή κάτι το δημιουργικό, το οποίο προσέγγισε το gagaku ως αφετηρία, όχι σαν δεκανίκι. Ήταν ο τρόπος μου να σεβαστώ την παράδοση και τους οργανοπαίκτες της.
Η ακρόαση του Anoyo με αφήνει με ανησυχία για την κλιματική αλλαγή και τον φυσικό κόσμο. Είχες κάτι τέτοιο στο μυαλό σου, όταν το έφτιαχνες; Είναι κάτι που σε ενεργοποιεί καλλιτεχνικά η κλιματική αλλαγή;
Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση, επειδή όλοι μου οι δίσκοι έχουν πολιτικό χαρακτήρα, αλλά και την ίδια στιγμή δεν έχουν, αν σκεφτεί κανείς τα πράγματα πιο κυριολεκτικά.
Μου αρέσει πάντως η σύνδεση που έκανες κατά την ακρόαση. Παρ' όλο που αυτό δεν σημαίνει ότι ο δίσκος πρέπει να έχει μία αυστηρά πολιτική ερμηνεία για όλους, είναι προφανές ότι οδηγούμε τη Γη προς την καταστροφή της. Η μουσική μπορεί λοιπόν να έρθει αντιμέτωπη με το ζήτημα, τόσο κυριολεκτικά, όσο και μεταφορικά.
Δημιουργείς ως Tim Hecker για σχεδόν 20 χρόνια. Τι έχει γίνει ευκολότερο και τι δυσκολότερο στο να φτιάχνεις τη μουσική σου, κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας;
Ήμουν πολύ τυχερός, γιατί έφτιαξα αυτήν τη μουσική και έχω τη δυνατότητα να την έχω στη ζωή μου ως κάτι σαν αποστολή –γεγονός που σπανίζει στις μέρες μας. Ποτέ δεν περίμενα ότι θα συνέβαινε. Σχεδόν πάντα το εμπόδιζα, μάλιστα, βάζοντας μπροστά άλλα πράγματα που έχω κάνει στη ζωή μου.
Σε ανησυχεί αλήθεια το πώς θα σε θυμάται ο κόσμος στο μέλλον;
Όχι, δεν ανησυχώ για το πώς θα με θυμάται ο κόσμος στο μέλλον. Και, εντελώς ειλικρινά; Σχεδόν δεν με νοιάζει ούτε και το πώς με σκέφτονται στο παρόν.
{youtube}za5xFikP3qg{/youtube}
