φωτογραφία 1: Flavien Prioreau
Πρόσφατα εμφανιστήκατε στο Sónar Barcelona, ενώ είμαστε μόλις λίγες ημέρες πριν τη συμμετοχή σας στο Sónar Athens 2019. Τι απολαμβάνετε περισσότερο σε φεστιβάλ σαν κι αυτά;
Υπάρχουν τόσες πολλές ευκαιρίες να γνωρίσεις εξαιρετικούς καλλιτέχνες και υπέροχο κόσμο, με πολύ ενδιαφέρον για τη μουσική. Είναι καταπληκτικό το να αποτελούμε μέρος του Sónar Festival.
Στο μεταξύ το νέο σας άλμπουμ JDID είναι ήδη έτοιμο να κυκλοφορήσει. Τι σημαίνει αλήθεια ο τίτλος του;
Σημαίνει «ολοκαίνουριο», στα αραβικά. Κυκλοφορεί επίσημα στις 18 Οκτώβρη και είναι φανερά επηρεασμένο από την Αλγερία. Έχει επιρροές και από πολλές ακόμα χώρες, βέβαια, αλλά η Αλγερία είναι ο κύριος χαρακτήρας σε αυτό το άλμπουμ. Υπάρχουν επίσης πολλοί καλεσμένοι, όπως ο Cem Yildiz από την Κωνσταντινούπολη, η Sofiane Saidi από την Αλγερία, ο Rizan Said από τη Συρία και οι Les Filles D' Illighadad από τη Δημοκρατία του Νίγηρα: μια καταπληκτική μπάντα, που αγαπάμε πολύ εδώ και 2-3 χρόνια. Κυκλοφορεί λοιπόν σε λίγες μέρες και είμαστε πολύ περήφανοι. Ελπίζουμε να σας αρέσει.
Ήδη πήραμε μια γεύση με το πρώτο single, το "Club DZ". Ποια είναι η ιστορία του;
DZ είναι η συντομογραφία της Αλγερίας. Στην αρχή το "Club DZ" ήταν απλά μια μελωδία που παίζαμε στα DJ sets μας, η οποία εξελισσόταν με τον καιρό. Όταν παρουσιάσαμε πρώτη φορά ολόκληρο το κομμάτι, ο κόσμος τρελάθηκε. Και τότε καταλάβαμε ότι πρέπει να το βάλουμε στο άλμπουμ.
Στο μεταξύ μόλις ολοκληρώθηκε και η περιοδεία σας για το Musique De France (2016). Ποιος είναι ο απολογισμός;
Ήταν τρελό. Είμαστε εξουθενωμένοι και, η αλήθεια είναι, όχι τόσο έτοιμοι να επιστρέψουμε.
Παρ' όλα αυτά, σε λίγες μέρες επιστρέφετε «στον δρόμο»…
Επιστρέφουμε στον δρόμο με καινούριο σόου, καινούρια κομμάτια και νέο ήχο. Παλιότερα συνηθίζαμε να έχουμε μια τεράστια μπάλα να γυρνά μπροστά μας, τώρα επιλέξαμε κάτι διαφορετικό να συνοδεύει τις εμφανίσεις μας στη σκηνή.
Πώς λειτουργεί η διαδικασία του μιξαρίσματος και της σύνθεσης για τους Acid Arab; Πώς ανακαλύπτετε νέα samples;
Για αρχή, στον νέο δίσκο δεν υπάρχει ούτε ένα sample. Υπάρχουν πολλοί καλεσμένοι, οι οποίοι έπαιξαν live. Σχετικά με τη σύνθεση, τώρα, δεν ακολουθούμε έναν τρόπο –υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί. Κάποια κομμάτια γεννιούνται μέσα από τα sets μας με τον Hervé, ενώ κάποια από την επιθυμία μας να συνεργαστούμε με άλλους καλλιτέχνες.
Η διαδικασία ωστόσο απαιτεί πολύ χρόνο στο στούντιο, δοκιμάζοντας πολλά διαφορετικά πράγματα, χρησιμοποιώντας φοβερά πολλά μηχανήματα και όργανα. Είναι σαν να προσπαθείς να δημιουργήσεις μια μελωδία χρησιμοποιώντας τη μία λούπα μετά την άλλη. Και τότε υπάρχει μια μοναδική στιγμή που ακούς μια συγκεκριμένη λούπα και λες «α, αυτό είναι». Κι όταν μπορείς να ακούς αυτήν τη λούπα για μία ώρα, τότε φτάνεις στο σημείο που σταματάς να τη δουλεύεις.
Θυμάσαι πώς και πότε αποφασίσατε ότι το Acid Arab είναι καιρός να γίνει κάτι παραπάνω από μια μουσική συλλογή ή μια σειρά parties, αλλά μια οντότητα, με εκπροσώπους εσένα και τον Hervé Carvalho;
Δεν το αποφασίσαμε. Όπως όλα, έτσι κι αυτό, απλά συνέβη. Ήταν μια αλλαγή που συντελέστηκε μέσα από συναντήσεις και σκέψεις όπως «θα 'πρεπε να το δοκιμάσουμε αυτό» ή «θα μπορούσαμε να το κάνουμε εκείνο μαζί». Κι αυτό το πράγμα όλο και εξελισσόταν. Ώσπου αρχίσαμε να ζητάμε από φίλους μας να φτιάξουν μουσική για τα πάρτυ μας. Και έτσι γίναμε συγκρότημα. Δεν ήταν καθόλου στα σχέδιά μας, όταν ξεκινήσαμε. Γίναμε μπάντα έναν χρόνο μετά.
Πόσο συχνά ταξιδεύετε αλήθεια στην Ανατολή;
Δεν ξέρω πόσο συχνά, σίγουρα όχι όσο στην Ευρώπη. Έχουμε πάει 4-5 φορές στον Λίβανο, 2-3 στην Αίγυπτο και 2 στην Ιορδανία. Επίσης έχουμε πάει πολλές φορές στην Τουρκία, ενώ στην Ελλάδα τώρα θα είναι η τέταρτη φορά νομίζω.
Με ποιους τρόπους γεφυρώνετε λοιπόν την απόσταση ανάμεσα στη Γαλλία και τον πολιτισμό των ανατολικών χωρών, από τις οποίες εμπνέεστε;
Όλα γίνονται μέσα από τη μουσική και τη γνωριμία με τους ανθρώπους. Το να έχεις την ευκαιρία να μιλάς με τον κόσμο, είναι το καλύτερο. Όλες οι πληροφορίες που χρειάζεσαι έρχονται από τους ανθρώπους. Στην Ελλάδα, θυμάμαι, αγοράσαμε τρελή ποσότητα μουσικής. Πρέπει να αγοράσαμε γύρω στους 40 δίσκους. Μετά είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε πολύ κόσμο και να μάθουμε τη δική τους οπτική για την πολιτική, την οικονομία, τη μουσική, τα πάρτυ, τον τρόπο ζωής –τα πάντα.
Θυμάστε κανέναν από τους δίσκους που αγοράσατε στην Ελλάδα;
Δύσκολο, γιατί όλοι ήταν γραμμένοι στα ελληνικά! Ήταν πολύ δύσκολο να τους διαβάσουμε, αλλά ευτυχώς είχαμε κάποιους φίλους που τους μετέφρασαν για εμάς. Θυμάμαι μόνο ότι αγοράσαμε δίσκους της Λένας Πλάτωνος και του Βαγγέλη Παπαθανασίου, τους οποίους γνωρίζαμε από πριν. Και η αλήθεια είναι ότι δεν αγοράσαμε μόνο modal. Μας άρεσε πολύ και το παλιό ρεμπέτικο. Ο ρυθμός αυτός του μπουζουκιού κάνει το ελληνικό τραγούδι να ακούγεται σαν να βγαίνει από τα βάθη της καρδιάς. Μοιάζει με τα blues. Ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνουμε λέξη, καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει μέσα από τον τρόπο που εκφράζονται οι καλλιτέχνες.
Τι περιμένετε λοιπόν από τον επικείμενο ερχομό σας στην Αθήνα για την 1η μέρα του Sónar Athens 2019 (Παρασκευή 11/10, Gazi Music Hall);
Για την ώρα μού ακούγεται λίγο αγχωτικό. Θα είναι το τέταρτο live μας με το νέο σόου, τη νέα σκηνογραφία, τα νέα φώτα. Θα είναι νέα τα πάντα για μας. Αυτήν λοιπόν τη φορά δεν σκεφτόμαστε τόσο ότι ερχόμαστε στην Αθήνα, όσο ότι πρέπει να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Αυτό που περιμένουμε είναι να μην τα κάνουμε θάλασσα και να ευχαριστήσουμε τον κόσμο!
{youtube}0e0txlm7KUo{/youtube}
