Έρχεσαι από μια περίοδο «ησυχίας» και αλλαγών: σχεδόν δεν είχαμε ακούσει τίποτα από εσένα τα τελευταία 5 χρόνια, καινούρια τραγούδια ή κάποιο μουσικό νέο, μέχρι που πέρυσι κυκλοφόρησε ο δίσκος From Gas To Solid/You’re My Friend. Πώς επηρέασε αυτή η περίοδος αποχής τη δουλειά σου;
Πέρασα μεγάλο χρονικό διάστημα εσωστρέφειας, δεν ήμουν καθόλου σίγουρη ότι θα βρεθώ πάλι σε θέση να κάνω καινούριο δίσκο. Ήξερα κατά κάποιον τρόπο ότι τα πράγματα θα έπρεπε να αλλάξουν εντελώς για να μπορέσω να ηχογραφήσω ξανά. Και όντως έτσι έγινε –έγινα μητέρα. Στο μεταξύ είχα συγκεντρωθεί σε μια διαφορετική πτυχή μου, στη σύνθεση και παραγωγή μουσικής για το θέατρο και τον κινηματογράφο: το 2017 έγραψα το θέμα των τίτλων για τη σειρά Dark του Netflix. Στο From Gas To Solid/You’re My Friend έβαλα λοιπόν όλα αυτά τα χρόνια του χάους τα οποία βίωσα, μαζί με όλες τις εμπειρίες και τις μελωδίες που συνέλεξα κατά τη διάρκειά τους.
Άκουσα τον δίσκο και στ’ αυτιά μου ήχησε σαν το σενάριο ενός ονείρου. Ονειρεύεσαι; Και αν ναι, τι σχέση έχουν αυτά τα όνειρα με τη μουσική σου;
Μεγάλη, κατά κάποιον τρόπο. Υποφέρω ανά διαστήματα από σοβαρές διαταραχές ύπνου. Υπάρχουν δηλαδή περίοδοι που κοιμάμαι πολύ καλά και άλλες, στις οποίες οι νύχτες είναι γεμάτες εφιάλτες και ο ύπνος μου μοιάζει σαν λεπτός, εύθραυστος πάγος. Όλες αυτές οι εμπειρίες του ύπνου μου και των ονείρων νομίζω ότι έχουν αποτυπωθεί σε μεγάλο βαθμό στο From Gas To Solid/You’re My Friend.
Πώς θα περιέγραφες εσύ τον ήχο αυτού του νέου άλμπουμ;
Κουρασμένο. Εννοώντας ότι γεννήθηκε, μεταξύ άλλων, από μια περίοδο συναισθηματικής κόπωσης. Επεδίωξα επίσης να είναι περισσότερο ακουστικό, να δίνει δηλαδή την εντύπωση ότι μπορείς να αγγίξεις τον ήχο του. Βλέπεις, η ηλεκτρονική μουσική, η οποία συχνά αποτελεί στοιχείο στις παραγωγές μου, έχει πολλές φορές αυτήν την ψυχρή, ψηφιακή αίσθηση του απόμακρου. Ενώ η αναλογική μουσική –το να αγγίζεις τις χορδές, να αναπνέεις μέσα από ένα πνευστό– διαθέτει μια αδιαπραγμάτευτη ζεστασιά.
Άρα την προτιμάς την αναλογική μουσική;
Δεν θα το έλεγα έτσι ακριβώς, αλλά έχει αυτή τη ζεστασιά. Και με ενδιαφέρει να την έχω στη μουσική μου.
Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις, να είσαι απλώς μια μητέρα που αγαπάει τη μουσική;
Όπως σου είπα και πιο πριν, υπήρξαν στιγμές που πίστεψα ότι δεν θα ηχογραφήσω ξανά. Όμως τα οράματα πάνω στα οποία βασίζεται η μουσική μου είναι τόσο παρορμητικά, τόσο ενστικτώδη και συνδεδεμένα με την προσωπική μου ζωή και τον ψυχισμό μου, ώστε με παρακινούν στη δημιουργία. Κατά τα άλλα δεν έχω μακροπρόθεσμο πλάνο ζωής: αν το σκεφτώ, θα νιώσω πάντα λίγο χαμένη.
Από πού αντλείς αλήθεια έμπνευση, εκτός από τη μουσική;
Από τη ζωή. Κι αν μιλάμε για άλλες μορφές τέχνης, από τα βιβλία. Ειδικά από την ποίηση.
Διάβαζες ως παιδί; Τι σου αρέσει να διαβάζεις και ποιος είναι ο αγαπημένος σου ποιητής;
Ναι, διάβαζα από μικρή· αλλά όχι με εμμονικό τρόπο. Όταν έγραφα το άλμπουμ ήμουν πολύ επηρεασμένη από τον David Foster Wallace. Αγαπώ επίσης τη Sylvia Plath και την ποίηση του Paul Chelan.
Πώς αισθάνεσαι πλέον, όταν παίζεις live;
Απελευθέρωση. Δεν φοβάμαι πια, όπως παλιά. Παλιότερα ένιωθα άγχος πάνω στη σκηνή: αισθανόμουν ότι είχα κάτι να κρύψω. Πλέον είμαι ο εαυτός μου εκεί πάνω, μπορώ να κοιτάζω τους ανθρώπους στα μάτια.
Ξανά σε περιοδεία λοιπόν, μετά από αρκετό καιρό. Και σε λίγες μέρες θα έρθεις και πάλι στην Ελλάδα, στα πλαίσια του Summer Nostos Festival 2019. Πώς νιώθεις και τι να περιμένουμε;
Προετοιμάζομαι αρκετό καιρό με τους συνεργάτες μου και τους μουσικούς μου για τα live αυτά. Επίσης δουλεύουμε με τη μπάντα και κάποια χορωδιακά μέρη, που έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Είμαι πολύ χαρούμενη που θα παίξω για το ελληνικό κοινό: έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις από την Ελλάδα και τους ανθρώπους της.
{youtube}6ygzbBKvJiE{/youtube}
